Międzyrządowy Zespół ds. Zmian Klimatu przygotowuje się do wydania szóstego raportu w trudnych warunkach klimatycznych

Od poniedziałku 26 lipca przez okres dwóch tygodni przedstawiciele 195 państw członkowskich Ramowej Konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie Zmian Klimatu (CCNUCC) i uczonych do zatwierdzenia « Podsumowanie dla decydentów politycznych » Z szóstego raportu Międzyrządowego Zespołu ds. Zmian Klimatu (IPCC). Pierwsza część tego raportu, poświęcona naukom fizycznym o klimacie, zostanie opublikowana w poniedziałek 9 sierpnia.

Ponieważ ekstremalne zjawiska pogodowe następują po sobie – rekordowe temperatury i wysokie temperatury w Ameryce Północnej i na Syberii, ulewne deszcze i powodzie w Europie, Chinach i Indiach -, « Nie jesteśmy na dobrej drodze do osiągnięcia celu porozumienia paryskiego, jakim jest ograniczenie wzrostu temperatury do 1,5°C do końca wieku. W rzeczywistości jedziemy odwrotną trajektorią, zmierzając do wzrostu o ponad 3°C », zaalarmował Sekretarz Wykonawczy CCNUCCPatricia Espinosa na ceremonii otwarcia. Klimatolog Christophe Casseau, dyrektor ds. badań w CNRS Współautor szóstego raportu Międzyrządowego Zespołu ds. Zmian Klimatu, odpowiadając na pytania Reporter.

Reporter – Czym są raporty IPCC i jak są tworzone? ?

Christophe Casseau – Międzyrządowy Zespół ds. Zmian Klimatu został powołany w 1988 roku. Naukowcy dzielą się na trzy grupy – pierwsza dotyczy fizycznych podstaw nauki o klimacie, druga zagrożeń i konsekwencji zmian klimatu, a trzecia adaptacji i łagodzenia – oceniając najnowsze literatura naukowa na temat klimatu. Publikują publiczny raport co sześć lub siedem lat. Celem niniejszego raportu jest przedstawienie decydentom i obywatelom najlepszych, najbardziej aktualnych i dokładnych celów w zakresie wiedzy o klimacie.

9 sierpnia do Części 1 Klastra 1 Szóstego Raportu Międzyrządowego Zespołu ds. Zmian Klimatu zostanie dołączone podsumowanie dla decydentów. Części bloków 2 i 3 zostaną ujawnione w 2022 r., a raport podsumowujący ma zostać opublikowany pod koniec 2022 r. lub na początku 2023 r., jeśli proces ten nie zostanie opóźniony przez pandemię COVID-19. Publikacja z 9 sierpnia ma szczególne znaczenie, gdyż stanowić będzie główny wkład naukowy w międzynarodowe negocjacje klimatyczne, które odbędą się podczas policjant 26, od 1 do 12 listopada 2021 r. w Glasgow (Szkocja).

Sesja informacyjna dla decydentów rozpoczęła się w poniedziałek. Czym są te dyskusje i dlaczego są ważne ?

Około trzy miesiące temu autorzy Grupy 1 raportu IPCC wysłali do przedstawicieli 195 krajów członkowskich 1200-1300 stron pierwszej części raportu ogólnego oraz około piętnastu stron podsumowania. Z tych 1200-1300 stron autorzy otrzymali łącznie ponad 75 000 komentarzy, w formie notatek i pytań, na które uczeni są zobowiązani odpowiedzieć. W podsumowaniu wysłanym do decydentów przedstawiciele rządu wysłali ponad 3000 komentarzy.

Otwierająca się sesja jest ostatnim krokiem w przygotowaniu raportu. Wbrew powszechnemu przekonaniu przedstawiciele państw członkowskich nie piszą streszczenia towarzyszącego decydentom, ale raczej komentują i pytają autorów, którzy je napisali, co do treści i formy. Rzeczywiście, rządy chcą mieć pewność, że wnioski raportu IPCC są w pełni uzasadnione i możliwe do prześledzenia, to znaczy, że są zgodne z najlepszą wiedzą naukową o klimacie, ocenianą na podstawie publikacji naukowych, i chcą być zrozumiane. Ale nawet jeśli sformułowanie ulegnie zmianie w wyniku tego procesu, wniosek naukowy się nie zmieni. Naukowcy mają prawo odrzucić każdą poprawkę, która zmieniałaby charakter, znaczenie i zakres wniosku naukowego. Nic napisane nie jest naukowo niepoprawne.

Całe podsumowanie jest zatwierdzane w ten sposób, linia po linii. Ten proces jest siłą Raportu IPCC, który stał się powszechnym wybuchem obiektywnej i rygorystycznej nauki oraz aprobaty rządu dla tej nauki. Kiedy zostanie opublikowany 9 sierpnia, nie będzie to tylko raport naukowy, ale raport naukowców i przedstawicieli krajów, którzy jednogłośnie go zatwierdzili. I, de factoStaje się raportem obywatelskim.

W Niemczech ostatnie śmiertelne powodzie (tu w Bad Münstereifel) ponownie zwróciły uwagę na zmiany klimatyczne. Kraje Europy i Ameryki Północnej z niecierpliwością oczekują wiedzy i możliwości w obliczu tych ekstremalnych zjawisk pogodowych. © Thomas Crompin

Czy wyciek wewnętrznego dokumentu IPCC w czerwcu ubiegłego roku, który przewiduje niszczycielskie konsekwencje zmian klimatycznych na długo przed 2030 r., może zmienić ten proces lub stan umysłu, w którym działają naukowcy i aktorzy? ? Poza tym wiadomość została naznaczona kilkoma ekstremalnymi zdarzeniami pogodowymi: śmiertelne powodzie w Europie, Chinach i Indiach, rekordowe temperatury i ogromne pożary w Ameryce Północnej i na Syberii… Jaki jest ciężar tej wiadomości dla pracy IPCC ?

I nie muszę komentować wycieku wewnętrznego dokumentu IPCC, który był tylko szkicem i nie przeszedł przez cały proces sporządzania raportów IPCC. IPCC Właśnie o tym rozmawialiśmy. Z drugiej strony prawdą jest, że publikacji tego raportu towarzyszy szereg ekstremalnych zjawisk pogodowych: fale upałów, susze, intensywne deszcze itp. W Europie i Ameryce Północnej są duże oczekiwania co do wiedzy i możliwości w obliczu tych ekstremalnych zjawisk pogodowych. Unikajmy jednak zbytniego skupiania się na tych obszarach, ponieważ podsumowanie i raport dyskutowane są przez 195 krajów na całym świecie, które również często są dotknięte ekstremalnymi zdarzeniami – ale mniej o nich mówimy, bo są daleko od Europy.

Jednak Szósty Raport Międzyrządowego Zespołu ds. Zmian Klimatu będzie zawierał nowość: Rozdział 11 koncentruje się właśnie na ekstremalnych zdarzeniach pogodowych – ekstremalnych temperaturach, gorących lub zimnych, ulewnych deszczach, suszach, tropikalnych cyklonach i burzach na naszych szerokościach geograficznych, pożarach itp. do tego czasu. – Który ocenia najnowszą wiedzę naukową na ten temat. Więcej o wnioskach z tego rozdziału dowiemy się za kilka tygodni, kiedy ukaże się raport. Z drugiej strony, ani w raporcie, który został ukończony wiosną 2021 r., ani w podsumowaniu dla decydentów, które jest bardziej ogólne, nie znajdziemy nic o ostatnich ekstremalnych zjawiskach pogodowych zaobserwowanych tego lata.

Ale wypowiadając się jako naukowiec, nie wspominając o treści raportu, musimy przestać pytać, czy wszystkie te ekstremalne zjawiska pogodowe są powiązane ze zmianą klimatu. Odpowiedź brzmi wyraźnie tak. Jako naukowiec podziwiam temperatury 50 stopni Celsjusza, których doświadczyła Kanada, ale nie zdziwiłem się, ponieważ od trzydziestu lat naukowcy ostrzegają, że zmiany klimatyczne wpływają na częstotliwość. wydarzenia pogodowe. Jesteśmy w podróży bez odwrotu – ponieważ nie możemy wrócić – na niezbadane terytorium – ponieważ nigdy nie stawiliśmy czoła tym wyzwaniom.

Teraz pytanie brzmi, czy nasze społeczeństwa dostosowują się do tych wydarzeń, czy są one ekstremalne, odporne, czy nie. ; Wydaje się, że na pewno nie. Chodzi również o ograniczenie emisji gazów cieplarnianych, aby zapobiec nasilaniu się i częstszym nasilaniu się tych zdarzeń. Trzydzieści lat temu naukowcy przewidywali, że pod koniec 2000 roku lub na początku XXI wieku przejdziemy przez trudne rzeczy. A dzisiaj jesteśmy tam ; A jeśli nadal będziemy emitować gazy cieplarniane w obecnym tempie, pójdziemy do muru, ponieważ bieżące wydarzenia to tylko mały wstęp do tego, co może się wydarzyć.