Elias Zouari, PR w CERMF: „Informacja, pomoc rozwojowa: niezaprzeczalna wola (…)

.

wejście odEliasz Zuari

Prezes CERM

Centrum studiów i refleksji w świecie frankofońskim

.

oryginalny adres:

Igrzyska Francophonie 2023: nowa kompleksowa cenzura francuskich mediów z Francji »(08.03.2023)
Przedruk za zgodą autora.

.

I daleko od typowych wzniosłych oficjalnych przemówień, wrogość francuskich kręgów politycznych i medialnych wobec szerokiej frankofonii nie budzi już wątpliwości, ale raczej nasila się równolegle z europejskim i atlantyckim lekkomyślnym pośpiechem.

Igrzyska Frankofońskie 2023 od ich uruchomienia prawie tydzień temu, 28 lipca, na stadionie gromadzącym prawie 80 000 widzów w Kinszasie, dziś największym francuskojęzycznym mieście na świecie, liczącym ponad 15 milionów mieszkańców, nie przyniosły jeszcze korzyści z najmniejszych relacji w mediach ze wszystkich głównych francuskich krajowych mediów telewizyjnych (TF1, France 2, France 3, M6 itp.), prasy drukowanej (Le Figaro, Le World, Liberation, West-France…) i radia.

Nie należy mylić mediów z mediami skierowanymi głównie do innych krajów, takimi jak France 24, TV5, RFI czy Le Monde Afrique, których treści czasami znacznie odbiegają od treści przeznaczonych dla ludności francuskiej, ofiary licznych cenzury (Jeux de la Francophonie, Szczyty frankofońskie, rwandyjska agresja i grabieże wschodniej Demokratycznej Republiki Konga, rosyjskie manewry wojskowe w Algierii, wizyty afrykańskich głów państw w Rosji, duży udział krajów Europy Wschodniej we francuskiej pomocy rozwojowej…).

.

Kompleksowa i systematyczna kontrola

.

Tak więc w ciągu kilkudziesięciu godzin wiadomości telewizyjnych, które narosły od 28 lipca ub. r., iw setkach artykułów opublikowanych przez najważniejsze dzienniki ogólnokrajowe, temu wielkiemu francuskojęzycznemu wydarzeniu sportowemu nie poświęcono ani jednej drugiej linijki ani jednej linijki. Na arenie międzynarodowej, nawet za medale zdobyte przez Francuzów. I to podobnie jak poprzednia edycja Igrzysk Frankofońskich, która odbyła się w Abidżanie w 2019 roku.

Cenzura stosowana również przez kanały telewizji publicznej i liczne kanały radiowe publicznej grupy Radio France. Dlatego zamiast informować o rozpoczęciu igrzysk 28 lipca, stacja France 2 o godzinie 20:00 wolała poświęcić długi, trwający 4 minuty i 18 sekund reportaż „ ciekawy Migracja sardynek w Afryce Południowej. Niewiarygodne, ale prawdziwe ! Inny przykład: dwa dni później bardzo stary i słynny cotygodniowy program sportowy, Stade 2, nadawany na antenie France 3, nie dostroił się, aby poświęcić ani sekundę temu francuskojęzycznemu wydarzeniu na 52. minucie i 54. sekundzie anteny !

.

Dziedzictwo generała de Gaulle’a zostało wymazane

.

Oczywiste jest, że tak wszechstronna i systematyczna cenzura najważniejszych wydarzeń frankofońskich, w tym przez wszystkie media publiczne, nie mogłaby mieć miejsca bez aprobaty i zachęty najwyższych władz francuskich. Stanowisko, które jest częścią niezaprzeczalnej woli politycznej izolacji Francuzów od świata frankofońskiego, kierowanej nieustępliwie przez Europejczyków i atlantystów, którzy rządzą krajem od prawie dwudziestu lat.

A to po to, aby zdewaluować Francję w oczach ludności francuskiej, zmuszając ją do zapomnienia, że ​​należy do rozległego regionu językowego (którego populacja niedawno przewyższyła region hiszpańskojęzyczny, a także Unię Europejską i Wielką Brytanię, z populacją 555 mln na początku 2023 r.), w celu skłonienia go do zaakceptowania przetrwania kraju w Unii Europejskiej i NATO (NATO, które Francja całkowicie reintegrowała za czasów prezydenta Sarkozy’ego, który w ten sposób wymazał spuścizna generała de Gaulle’a).

Następnie przedstawiono dwie kolekcje jako konieczne, wręcz niezbędne dla biednej Francji, która nic nie mogła zdziałać. Pojedynczy Jednak Francja jest w rzeczywistości znacznie potężniejsza niż Rosja na wszystkich poziomach… Jest 26 razy większa niż Niemcy, biorąc pod uwagę jej ogromną przestrzeń morską, która jest drugą co do wielkości na świecie.

.

Niesamowita ignorancja

francuska frankofonia

.

Tak więc Francuzi praktycznie nic nie wiedzą o świecie frankofońskim, w szczególności o frankofońskich krajach południa, o których francuskie media karmią jedynie strasznym negatywnym wizerunkiem. (wspierane zresztą przez stowarzyszenia obrony imigrantów, nielegalnych imigrantów itp.), podsumowując tę ​​ogromną kolekcję jako nagromadzenie nędzy, spustoszenia, niestabilności, a nawet przestrzeń, która jest siedliskiem dzikich zwierząt, a czasami cierpi z antyfrancuskości. Demonstracje (prowadzone przez garstkę młodych mężczyzn, co prawda patriotycznych, ale całkowicie zmanipulowanych przez obce mocarstwa, zwłaszcza Rosję).

W związku z tym ludność francuska nigdy nie ma prawa do zdjęć pokazujących dynamikę gospodarczą tych krajów, nowoczesność dużych francuskojęzycznych miast afrykańskich, główne infrastruktury zbudowane i te w trakcie budowy … Dziś prawie wszyscy Francuzi nie wiedzą o istnieniu Bazyliki Matki Bożej Królowej Pokoju w Jamusukro, największej chrześcijańskiej budowli na świecie. Niewiarygodna ignorancja, która dotyczy nawet zdecydowanej większości najbardziej zagorzałych katolików, szczególnie w nowym pokoleniu, jest stale utrzymywana z dala od francuskojęzycznego świata przez francuskie media narodowe i edukację.

Absurdalna dystrybucja pomocy

Rozwój ogólny

Ale ta polityczno-informacyjna wrogość wobec frankofonii przejawia się także w dystrybucji francuskiej pomocy publicznej na rzecz rozwoju, z której tylko marginalnie korzysta świat francuskojęzyczny, i to z korzyścią dla państw członkowskich Europy Wschodniej. Nieustannie zbierają lwią część, wbrew wszelkiej logice ekonomicznej i geopolitycznej. W związku z tym, w oparciu o najnowsze dostępne dane Komisji Europejskiej i Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju, Udział świata francuskojęzycznego wyniósł zaledwie 15,4 % całkowitej francuskiej pomocy rozwojowej wypłaconej w 2021 r. (tj. 3,5 mld euro łącznie w ramach pomocy dwustronnej i wielostronnej), w porównaniu z co najmniej 43,3 % Unii Europejskiej (9,9 mld), prawie w całości przydzielone 13 małym krajom Europy Wschodniej i Wschodniej, Który ma całkowitą populację zaledwie 114 milionów, cztery razy mniej niż wszystkie 27 krajów frankofońskich na południu (prawie 450 milionów mieszkańców na początku 2021 r.).

Sytuacja jest tak absurdalna, że ​​wśród 10 największych beneficjentów francuskiej pomocy rozwojowej znajduje się tylko jedno państwo francuskojęzyczne (Wybrzeże Kości Słoniowej, 8^H). Polska jako pierwszy kraj-beneficjent otrzymała 9,3 razy więcej pomocy niż Maroko, z niemal równą liczbą ludności i wielkim sojusznikiem Francji (2,565 mld euro wobec 0,277 mld). I Mała Estonia, z populacją zaledwie 1,3 miliona, otrzymała więcej pomocy niż rozległa Demokratyczna Republika Konga, największy na świecie frankofoński kraj z populacją przekraczającą 100 milionów (156 mln euro vs. 147 mln). Jest też niewiarygodne, ale prawdziwe… i całkowicie zaciemnione przez media.

.

Wspólny język
za pojęcie strefa wspólnego dobrobytu »

.

Jednak ta polityka pomocy rozwojowej jest sprzeczna z jakąkolwiek logiką ekonomiczną lub geopolityczną. Z ekonomicznego punktu widzenia, po pierwsze dlatego, że kraje członkowskie Unii Europejskiej z Europy Wschodniej i Wschodniej są głównie i historycznie zorientowane na Niemcy, które są zdecydowanie głównym dostawcą do regionu, z udziałem w rynku wynoszącym około 20 % każdego roku (19,5 % w 2019 r.), zawsze za mniej niż 4 % do Francji, której masowa pomoc sprowadza się do niemieckich subsydiów eksportowych. Politykę można podsumować słynnym powiedzeniem „ Praca dla króla Prus »…

Następnie, ponieważ wszystkie badania ekonomiczne pokazują, że wymiana może być znacznie większa między krajami i narodami posługującymi się tym samym językiem. Jeśli chodzi o ten temat, wystarczy jeden przykład, aby zademonstrować ekonomiczny wpływ powiązania językowego: Quebec ma cztery razy więcej turystów niż turystów amerykańskich, którzy przyjeżdżają co roku do Francji… i tam spędzają wakacje.

Innymi słowy, wszelkie bogactwo wytworzone w kraju frankofońskim na rzecz lokalnej gospodarki zostaje w dużej mierze włączone do obiegu gospodarczego innych krajów frankofońskich dzięki mechanizmowi podobnemu do mechanizmu wazonów. dzwoniący.

Skąd jesteś koncepcja „ strefa wspólnego dobrobytu », co jest również jednym z możliwych tłumaczeń terminu Commonwealth. To powiązanie językowe w dużym stopniu wyjaśnia również nadal ogólnie bardzo dobrą pozycję Francji we francuskojęzycznej Afryce (w tym w Maghrebie), dla której Francja pozostaje drugim co do wielkości dostawcą pomimo braku zainteresowania, z szacowanym całkowitym udziałem w rynku wynoszącym 11,5 % w 2019 r., za Chinami 15,6 %. Znacznie wyższy udział niż szacowany udział Niemiec wynoszący 3,9 %, co jest nawet za Hiszpanią (7,3 % i trzecim dostawcą), Włochami i Stanami Zjednoczonymi (5,5 odpowiednio %).

Wreszcie, ponieważ W tej samej francuskojęzycznej Afryce zaleca się duże inwestycje, Aby w pełni wykorzystać możliwości i dynamikę istniejące w tej szerokiej grupie 25 krajów, która jest ogólnie najbardziej dynamiczną gospodarczo częścią kontynentu (francuskojęzyczna Afryka Subsaharyjska, na którą składają się 22 kraje, a w szczególności osiągnęła w 2022 r. najlepsze wyniki ekonomiczne dziewiąty rok z rzędu i dziesiąty raz od jedenastu lat, osiągając roczny wzrost na poziomie 3,5 % średnio w ciągu dekady 2013-2022 – i do 4,0 %, z wyjątkiem bardzo szczególnego przypadku Gwinei Równikowej, wobec zaledwie 2,2 % dla pozostałej części Afryki Subsaharyjskiej). ale także część mniej zadłużona, bardziej stabilna i mniej dotknięta inflacją i przemocą społeczną (przestępczość, morderstwa, konflikty etniczne, wojny domowe itp.).

.

Utrata logicznego wpływu Francji

.

A jeśli chodzi o poziom geopolityczny, w szczególności Irracjonalny charakter francuskiej polityki pomocy rozwojowej można również wytłumaczyć faktem, że zdecydowana większość krajów UE, pomimo ogromnej pomocy wypłacanej co roku przez francuskiego podatnika, regularnie głosuje przeciwko stanowisku Francji w głównych gremiach międzynarodowych, na korzyść Stanów Zjednoczonych (z których zaopatrują się niemal wyłącznie w broń ciężką, podczas gdy niezwykle bogate kraje Zatoki Perskiej i główne mocarstwa wschodzące wolą kupować francuski sprzęt wojskowy itp.).

Tak więc od chwili, gdy wydaje się, że francuska doktryna polityki zagranicznej działa i wyczerpuje się finansowo w służbie niemieckich interesów gospodarczych i geopolitycznych interesów wojskowych Stanów Zjednoczonych, Nic więc dziwnego, że traci prestiż i wpływy na arenie międzynarodowej, zwłaszcza we francuskojęzycznych krajach kontynentu afrykańskiego.Z korzyścią dla różnych obcych mocarstw, bardzo chętnie skorzystam z tej podświadomości.

Ofiary niezaprzeczalnie wrogiego środowiska politycznego i medialnego we Francji, nasi francuskojęzyczni bracia w pozostałych częściach świata, od Quebecu po Pacyfik, w imię własnego interesu odnieśliby korzyść z bycia bardziej słyszanymi, relaksującymi i nie wahając się żądać jasnych wyjaśnień od swoich kolegów i odpowiedników we Francji, w przypadku dwulicowości i postawy uważanej za szkodliwą dla świata frankofońskiego, a tym samym dla interesów wszystkich krajów i narodów frankofońskich, w tym samego narodu francuskiego. .

.

◊ ◊ ◊ ◊ ◊ ◊ ◊ ◊ ◊ ◊ ◊ ◊ ◊ ◊ ◊ ◊ ◊ ◊ ◊ ◊ ◊ ◊ ◊ ◊ ◊ ◊ ◊ ◊ ◊ ◊

.

Obejrzyj tutaj ponownie nas
ix^H konferencja
ambasadorowie Afryki
Z Paryża (CMAAP 9)

Wszystkie nasze artykuły poświęcone programowi CMAAP:
https://www.africapresse.paris/-LES-REPLAYS-ET-ARTICLES-DE-NOS-CMAAP-Conferences-mensuelles-des-Ambassadeurs-

◊ ◊ ◊