Żwir, to coś więcej niż tylko moda wśród głównych organizatorów wyścigów

Nie szukaj Remco Evenepoela na liście startowej Strade Bianche. Belg wolał rozpocząć przygotowania do Tour de France 2024 w bardziej tradycyjny sposób, od połączenia Paryż-Nicea, zamiast ryzykować skosztowanie zakurzonych torów Toskanii i przygotować się na przejazd peletonu innymi białymi torami, tym w Aube, 7 lipca. Aby dodać emocji pierwszemu weekendowi Grande Boucle, organizatorzy zdecydowali, że 32 ze 199 kilometrów trasy wokół Troyes będzie przebiegać po drogach nieutwardzonych i obejmujących 14 odcinków asfaltu.

Evenpoel poradziłby sobie bez niego. Na wypożyczonej części Strade Bianche w 2021 roku zrozumiał, że nie jest w stanie zagrać w różowej koszulce na Giro. I w takim terenie też to stracił Wycieczka po Walencji 2022 Na korzyść Aleksandra Własowa. Remco nie jest przyjacielem żwiru i pewnego dnia dał o tym znać: „Postanowili wysłać kolarzy na takie małe drogi wypełnione dużą ilością kamieni… Powiedzieli, że na torze nie będzie już kamieni, ale to wszystko .” Myślę, że to niefortunne, że wyścig był już tak trudny i nie potrzebował tego szutrowego sektora. Wyglądało jak teren dla rowerów górskich. Wszystkie rasy chcą teraz dodać sekcje szutrowe. »

Tur przyznaje się do winy. „Chcieliśmy położyć białe tory od 2016 roku” – wyjaśnił Cyclism'Actu odpowiedzialny za tor Thierry Jovino. Naprawdę chcieliśmy umieścić kilka utworów na scenie Epernay w 2019 roku, ale nie mogliśmy znaleźć utworów, które by nam odpowiadały i było to zbyt ryzykowne. » W 2022 roku peleton Women's Tour otworzył drogę Troyes, która dała satysfakcję. W tej samej kategorii Francja może poszczycić się także szlakami winnymi Paris-Tours, które oferują tę samą pylistą scenerię na dystansie około dziesięciu kilometrów.

W Gravel Worlds półprofesjonaliści przekazują swoje zadania van Aertowi

ASO zdecydowało się na naśladowanie Włochów z nostalgii i mody, ale ci drudzy zawsze będą mieli przewagę oryginalności na tym polu. Zanim stał się wyścigiem zawodowym, Strade Bianche był rekreacyjnym wyścigiem rowerowym organizowanym na rowerach zabytkowych, aby uczcić minioną epokę. Jego pojawienie się w kalendarzu zawodowym (2007) wpisuje się w naturalny postęp. Jego popularność w peletonie sprawiła, że ​​na początku sezonu stał się on mini-pomnikiem, co włoscy organizatorzy zamierzają podkreślić, dodając w tym roku dziesięć dodatkowych znaczników śladów. Jego występy w Giro (2010, a następnie 2021) wpisują się w ten trend, podobnie jak pojawienie się legendarnego pułkownika de Finistre – Atak Fromma w 2018 r – Od 2010 roku był wypożyczany trzykrotnie. Być może kostka brukowa pojawiła się niedawno na trasie, ostatni raz w 2022 roku.

Nie można jednak nie wspomnieć o rosnącej popularności kaszy jako specjalności, a tym samym zjawiska samo w sobie w Europie. „To jest popularne od nieco dłuższego czasu wśród Amerykanów [dont l’une des plus grandes courses porte le nom de « Barry Roubaix »], która ma więcej wydzielonych przestrzeni, prezentuje Tao Quimiri, najlepszego Francuza ostatnich Mistrzostw Świata na szutrze i byłego zawodowego narciarza przełajowego. Marki dużo zapłaciły i sprzedały, aby stworzyć tę niszę. Zainteresowało się nim UCI i przez dwa lata istniał tor Pucharu Świata na szutrze. » Jeźdźcy terenowi, tacy jak Van Aart, Van der Poel i Mohoric, aktualny mistrz świata, pozwalają sobie na pokusę wypróbowania Gravel Worlds, gdzie spotykają się profesjonaliści, półprofesjonaliści i amatorzy. W ten sposób Quéméré był w stanie pokonać część trasy na kole WVA. »

Kolarz Visma-Lease i tak miałby porażkę, dziewięć minut za Mohoriciem. Podobnie jak w przypadku kostki brukowej, na żwirze siła nie wystarczy, trzeba także wiedzieć, jak unikać zagrożeń terenowych i odpowiednio dostosować sprzęt. „Konfiguracja sprzętu, zarządzanie ciśnieniem w oponach i przekroje opon to ważne czynniki” – wyjaśnia Laurent Brochard, 55-letni były mistrz świata w szosach i 55-letni mistrz świata w szutrze. Idealnie byłoby, gdybyś zapoznał się z terenem i wiedział, gdzie umieścić koła, aby zmniejszyć ryzyko problemów. Ale to bardzo losowe. Możemy podążać najlepszymi ścieżkami, najczystszymi częściami, ale w końcu zaciskamy stopy i modlimy się, aby przez to przejść. Ponieważ zawsze możemy trafić na gałęzie i krzaki, które uszkadzają sprzęt. Zawsze powinieneś mieć szczęśliwą gwiazdę. »

„Nie wiem, czy żwir ma miejsce w Grand Tour”.

Czas pokaże, czy popularność i perspektywy, jakie oferuje ta nowa odmiana kolarstwa, będą kolidować z aspiracjami zawodników Grand Tour. Za Evenepoel Patrick Lefebvre i inni rowerzyści wyrazili swoją wrogość do białych szlaków Tour. Sam Mohoric zastanawia się. „Rozumiem większość zawodników, zwłaszcza zawodników klasyfikacji generalnej, którzy spędzili wiele miesięcy w pracy i mogą stracić wszystko z powodu przebicia opony lub upadku” – powiedział Słoweniec Cyclingnews. To trochę trudna sytuacja. Nie wiem, czy ma to miejsce w Grand Tour. Może mogliby przynajmniej wymyślić regułę, która zapobiegłaby czasom w klasyfikacji generalnej, ale z drugiej strony, może generał jest nagrodą dla bardziej kompletnego zawodnika. »

Argument pilota jest trafny. Proponowano ją już na przykładzie kostki brukowej jako antidotum na dominację wielkich przywódców i monotonne scenariusze Grand Tours. Popularyzacja przełaju w końcu poprawiła status jeźdźców kompletnych. Postrzegali to jako sposób na poprawę przygotowania na zimę i zmniejszenie ryzyka upadku na drodze, nie postrzegając tej dyscypliny jako tak naprawdę wykraczającej poza jej zakres. Zupełne przeciwieństwo żwiru, który potrafi ingerować w najważniejsze zdarzenia drogowe dzięki kruchej granicy między białym pasem a asfaltem. herezja? „Nie” – mówi Laurent Brochard, od którego wzięła się nazwa szutrowego wyścigu La Sancy Arc-en-Ciel. „Biorąc pod uwagę inwestycje poczynione przez marki w tym obszarze, wątpię, czy to tylko chwilowa moda”.

Według Tao Kwemere trenerzy poczuli się zainspirowani i już wyczuli zmianę sytuacji. „Ambitujący kolarze mają teraz sporo wyścigów na białym torze. Nie stanowi to problemu samo w sobie, jeśli nie popadniemy w karykaturę i nie będziemy jej ciągle umieszczać wszędzie. Wszyscy jeźdźcy, którzy przeszli szkolenie liniowe wśród młodych ludzi, mają doświadczenie w jeździe na każdym terenie. Być może Remco nie odbył tej podróży, jak to bywa w piłce nożnej. » Jeśli unika włoskich dróg, Belg nie zaprzecza: widziano go już w Aub, aby poznać etap całego ryzyka. Kto wie, przy odrobinie szczęścia spróbuje tego smaku.