W Polsce zidentyfikowano ważną bazę niemiecką, która istniała przed inwazją Hansa

Będzie to jeden z największych tego typu obiektów w Europie. Na małopolskim Wrzępiu archeolodzy znaleźli duże rękodzieło z III^mi-V^mi Wieki. Na powierzchni 5 hektarów mogło być rozrzuconych około 130 pieców. W czasach późnego Cesarstwa Rzymskiego miejsce to zostało stworzone przez osadników Niemców w Europie, dopóki nie zostało opuszczone w czasie powstania Hansa. To ważne centrum produkcyjne jest kolejnym świadectwem długo niedocenianej żywotności gospodarczej.Barbarzyńskie krawędzieCesarstwa Rzymskiego.

Przeczytaj także:Autochtoniczny skarb z 12,500 roku, zawierający 6500 fragmentów, znaleziony na Polu kukurydzy w Polsce

«W świetle obecnego stanu wiedzy jest to nie tylko największy tego typu zakład produkcyjny w Polsce, ale także jeden z największych w całej barbarzyńskiej Europie czasów rzymskich., Współdyrektor wykopalisk powiedział polskiej agencji prasowej John Pulas. Jedynym miejscem porównywalnym z liczbą pieców jest duży zakład produkcyjny w MediArit w Rumunii, w którym naukowcy szacują na podstawie odczytów magnetycznych ponad 200 pieców.Obiekt Slo Vrjabia, położony około czterdziestu kilometrów od Krakowa, w pobliżu granicy ze Słowacją, wzbudził zainteresowanie w latach 90. Odkrycie niektórych szczątków sugeruje, że musiały one znajdować się na placu warsztatowym garncarza. Dwadzieścia lat później pierwsza kampania wykopaliskowa potwierdza zapis szerokich oczekiwań przedgeofizycznych: w przeciwieństwie do warsztatu izolowanego garncarza, miejsce Vrosbia było w rzeczywistości prawdziwym centrum starożytnej produkcji.

Setki pieców garncarskich

Rozpoczęte w marcu pod kierunkiem Johna Pulasa i dwóch archeologów – Magdaleny Ogoskiej-Pulas i Markina Presipiny z Uniwersytetu Jacqueline w Crago – 130 wykopalisk skupiło się na pierwszym polu stanowiska w celu potwierdzenia jednego ze 130 stanowisk. Piece odkryte podczas geofizycznej inteligencji Ziemi. W końcu znaleziono dwa piece, kilka kilogramów ceramiki, ozdobione kamiennymi narzędziami służącymi do gaszenia ognia, a także węgiel drzewny, który został poddany analizie antropologicznej w celu dopracowania datowania tego miejsca. Bazując na materiale ceramicznym, działalność tego centrum produkcyjnego mogła rozpocząć się pod koniec II^mi – Wczesne III^mi Szacuje się, że wiek AD został porzucony w kierunku AD^mi Stulecie. Obecność tych ostatnich otworów pomaga nakreślić plan wielu słabiej zidentyfikowanych struktur. Znaleziska te, uważane za bardzo obiecujące, potwierdzają, zdaniem polskich archeologów, znaczenie tego miejsca.