Thwaites, „lodowiec apokalipsy”, który niepokoi naukowców

Jak potwierdzają ankietowani naukowcy, globalne ocieplenie to nie tylko uderzanie i topnienie lodowców. „Tylko dlatego, że Ziemia się ociepla, nie oznacza to, że pęka coraz więcej bloków lodu, to nie jest takie proste. To powietrze poruszające się wokół Antarktydy wpływa przede wszystkim na ocean. Wszystko to jest związane z tym, co dzieje się poza Antarktydą i globalnym ociepleniem w pewnym sensie globalny W głębinach oceanów jest cieplejsza woda, która istniała od zawsze, co nie ma nic wspólnego z globalnym ociepleniem. […] Bardzo [ce dernier] Modyfikuje cyrkulację prądów powietrza, a to zmienia cyrkulację prądów oceanicznych, w tym w głębinach” – zauważa Achoiro Muto.

Zmiana przepływu powietrza wpływa na powierzchnię wody i powoduje, że wiele ciepłych prądów unosi się na powierzchnię bardziej niż to konieczne. „Kiedy wprowadzimy obrót w atmosferze, moduluje to również prądy poniżej” – zapewnia Catherine Ritz.

Konsekwencje wszelkiego rodzaju

Bez topnienia lodowca Thwaites wzrost poziomu wody na całym świecie wyniósłby około 20 centymetrów do 2050 r., wspomina Gunnery Le Cuzanette, inżynier ds. badań z Biura Badań Geologicznych i Górnictwa (BRGM). W tym przypadku eksperci spodziewają się stopienia lodowca górskiego, ale „stosunkowo ograniczonego topnienia szczytów Antarktyki i Grenlandii”. Za niecałe dziesięć lat będzie to kwestia „zanurzenia się w przypływ portów i infrastruktury przybrzeżnej w większości zamieszkałych obszarów świata”.

Cel Porozumienia Paryskiego wynoszący zaledwie +1,5°C, jeśli będzie przestrzegany, może ustabilizować ten wzrost na poziomie około 4 mm więcej każdego roku. Przy tych liczbach, podczas dużych sztormów i huraganów, powodzie będą nadal znacznie nasilane. „Zagrożone obszary to obszary nisko położone, takie jak większa delta Azji, nisko położone obszary tropikalnych wysp, ujścia rzek lub równiny przybrzeżne, takie jak Langwedocja we Francji”, ostrzega Gunnery-le-Cousanette.

Jednak, jak zapewniały różne organizacje po COP26, „jeśli obecny wskaźnik dwóch największych trucicieli nie ulegnie zmianie, do końca stulecia temperatura planety wzrośnie z +2,4 do 2,7 ° C”.

Inżynier BRGM zgadza się z tą prognozą: „Powyżej +1,5°C tempo wzrostu poziomu morza wyniesie od 0,5 do 1,5 cm rocznie. Ryzyko zapadnięcia się lodowca Thwaites jest po prostu ryzykiem przekroczenia tych prognoz wzrostu poziomu morza. Obszary, które zostaną dotknięte, będą trwałe, to niziny, ujścia rzek, piaszczyste wybrzeża, a nawet słabo utrzymane zbocza, ale skutki będą nieproporcjonalne, ponieważ linia brzegowa cofa się znacznie szybciej niż standardowe scenariusze, nad którymi dzisiaj pracujemy.

Scenariusz katastrofy, który doprowadziłby do: Według 6^mi Raport Międzyrządowego Zespołu ds. Zmian Klimatu, przyspieszające topnienie Grenlandii. Następnie porozmawiamy o wzroście poziomu morza nawet o 4 metry do roku 2150. „Problem z tym scenariuszem topnienia polega na tym, że istnieje ryzyko, że zabraknie czasu na planowanie, finansowanie i wdrożenie. Wprowadzić zabezpieczenia”, BRGM analizy eksperckie.

Jesienią Thwaites i inne lodowce na tym obszarze geograficznym również osłabią życie. „Symulacje dowodzą, że duże kolonie pingwinów cesarskich żyjących wokół Antarktydy są zagrożone hipotetycznym wyginięciem do roku 2100” – potwierdza Jan Robert Kodert, dyrektor ds. badań ekologii morskiej w Narodowym Centrum Badań Naukowych. „Jeśli środowisko zmieni się drastycznie, a obszar się nagrzeje, […] Cały ich cykl życia zostanie zmodyfikowany i będą musieli się dostosować, pójść gdzie indziej lub umrzeć.”

Aby dać sobie szansę, by nie potępiać niektórych obszarów przybrzeżnych i miejmy nadzieję, że nie będziemy świadkami tych różnych osuwisk, dzisiaj niezbędna jest znaczna redukcja emisji gazów cieplarnianych.