Rok temu ośmiu Worzean ruszyło w stronę granicy z Ukrainą

W zeszłym roku kraj przebył 4000 km w ślad za tobą do przejścia granicznego Medica (Polska). Jakie masz wspomnienia z tego wyjazdu? Spójrz na mężczyzn i kobiety niezgłębionej melancholii. Na granicy, ale bardziej na dworcu Kraków. Kobiety wyciągały do ​​nas ręce, prosząc o pomoc, z dzieckiem u boku. to było trudne.

Podróż na koniec polskiej nocy

Czy kiedykolwiek bałeś się, że wyjazd zakończy się niepowodzeniem? nigdy.

Niecałe 1600km od końca w środku Doubs, kiedy zepsuł się autobus? Tak się złożyło, że mój kuzyn był gubernatorem Besançon. Znaleźlibyśmy rozwiązanie. Nie pozostało nam nic innego, jak odnieść sukces. Kiedyś.

Więc nie martw się? Może byliśmy trochę szaleni (uśmiecha się) . Nie, poważnie, tak się martwiłem o powrót. Nie wiedzieliśmy, jakie są problemy zdrowotne naszych pasażerów. Dlatego nalegałem na przyprowadzenie pielęgniarki (Pauline Delorme, wyd.). To był dla mnie trudny czas, żeby się tam dostać.

Co twoi bliscy myślą o tym doświadczeniu? Niektórym wciąż trudno uwierzyć w to, co przeżyliśmy. Czasami mam wrażenie, że rozmawiam z wnukami, zdziwionymi, że mówię o wyglądzie lodówki czy telewizora. Pewne jest, że nikt z nas nie żałował swojej decyzji.

Ośmiu członków karawany tworzy teraz solidny rdzeń Solidarité Ukraine Plaine du Forez, który został zmobilizowany od czasu twojego powrotu, aby wspierać rodziny. Było więc jeszcze… Była bardzo miła między nami. Lubimy się spotykać, gdy stowarzyszenie organizuje imprezy dla rodzin: dzień w Le Pal, mecz koszykówki… Philippe i Maurice nadal zapewniają bezpłatny transport. Olga ( Mazniczenko, wyd. ), której rodzice i młodszy brat mieszkają we Freiz, regularnie otrzymuje wiadomości.

38 Ukraińców wylądowało obok ciebie w Loarze w marcu 2022 roku. Ilu z nich nadal tu mieszka? Siedmiu odeszło, ale wielu zajęło swoje miejsca zgodnie z łączeniem rodzin. Wspieramy 52 osoby. Niemal każdy znalazł samodzielne mieszkanie.

Struktura, której przewodniczysz, pozostaje bardzo aktywna. Finansujesz lekcje francuskiego, pomagasz uchodźcom w ich wyposażeniu (opłacanie pierwszego czynszu, dostarczanie mebli), podwajasz rozrywkę… Nigdy nie sprawimy, że Ukraińcy zapomną o wojnie, ale możemy pomóc im oderwać się od niej na kilka godzin… Nasi darczyńcy są bardzo hojni: to osoby prywatne, stowarzyszenia, gminy… Tego się nie spodziewałem. Jeśli chodzi o dobre wieści, spodziewamy się urodzeń w pierwszej połowie kwietnia. Mama była z nami w marcu 2022 w autobusie. Była wówczas tenisistką numer 3 na Ukrainie.