Prawo do aborcji w Polsce: gdzie jesteśmy dzisiaj?

Aborcja była w Polsce legalna i bezpłatna od 1956 do 1993 roku. Pierwsze kroki w celu ograniczenia dostępu podjęto w 1993 r., wkrótce po upadku rządów komunistycznych w kraju.

Skok wstecz o 40 lat. Z podstawy prawnej aborcji usuwane są warunki społeczno-ekonomiczne. Są tylko trzy powody, dla których kobiety mogą dokonać aborcji: zagrożenie życia matki, gwałt lub wykorzystywanie seksualne oraz wady rozwojowe płodu. Poza tymi trzema przypadkami, osobie dokonującej aborcji i/lub pomagającej kobiecie w ciąży w dokonaniu aborcji grozi kara pozbawienia wolności do lat trzech.

Ataki na prawa do aborcji wznowiono w 2011 roku.

Powstaje szereg planów i wniosków legislacyjnych mających na celu ograniczenie prawa do aborcji (w latach 2011, 2013, 2015, 2016 i 2018). Wszystkie zostały udaremnione przez masowe mobilizacje, takie jak „czarne protesty”, szeroko nagłośnione i wspierane przez ruchy w kilku krajach europejskich, a na arenie międzynarodowej przez ponad 200 organizacji pozarządowych.

Po latach demonizowania prawa do aborcji, 22 października 2020 roku Trybunał Konstytucyjny zakazał aborcji w przypadku „poważnej i nieodwracalnej wady rozwojowej płodu lub nieuleczalnej choroby zagrażającej życiu płodu”.

Decyzja ta doprowadziła do silnych mobilizacji w latach 2020 i 2021, które zostały brutalnie stłumione przez polskie władze, w szczególności jako Strajk Kobiet. Pomimo tych mobilizacji decyzja obowiązuje od 27 stycznia 2021 r. Jednak u 96% legalnych aborcji wykonywanych w Polsce zdiagnozowano poważne lub zagrażające życiu wady płodu.

Decyzja ta zagrozi życiu tysięcy kobiet, dziewcząt i osób, które mogą być w ciąży i zmuszone do aborcji w niebezpiecznych warunkach.