Na Grenlandii odkryto DNA sprzed dwóch milionów lat

Orange z usługami medialnymi, Opublikowano w niedzielę 11 grudnia 2022 r. o godzinie 07:00

Różne fragmenty DNA odkryte ze złóż plejstoceńskich na Grenlandii są najstarszymi, jakie kiedykolwiek znaleziono. Są o milion lat starsze niż poprzedni zapis, uzyskany z DNA pobranego z kości mamuta syberyjskiego.

To znaczące odkrycie dla paleontologii: DNA sprzed dwóch milionów lat zostało odkryte na Grenlandii, naukowcy ogłosili w tym tygodniu, stwierdzając, że jest to najstarsze kiedykolwiek odzyskane DNA.

DNA może przetrwać 2 miliony lat, dwa razy dłużej niż istniejące wcześniej DNA.wyjaśnia AFP Mikkel Winter Pedersen, jeden z głównych autorów badania opublikowanego w czasopiśmie naukowym Natura.

Różne fragmenty DNA zostały zidentyfikowane w osadach „z północnej części Grenlandii, zwanej Przylądkiem Kopenhaskim, i (pochodzą) ze środowiska, którego nie widzimy nigdzie na Ziemi dzisiaj” – powiedział.

Są dobrze zachowane, bo są zamrożone i znajdują się na terenach mało eksploatowanych – kontynuuje wykładowca Uniwersytetu w Kopenhadze.

„Rzeki (przenoszą) minerały i materię organiczną do środowiska morskiego, gdzie osadzały się te osady lądowe. A potem, około dwóch milionów lat temu, ta masa lądowa została podniesiona pod wodę i stała się częścią północnej Grenlandii” – mówi. .

Mastodonty, renifery i zające

Dziś Cape Copenhagen to pustynia polarna. Odkryto tam różnego rodzaju osady, w tym doskonale zachowane skamieniałości roślin i owadów. Naukowcy nie starali się udowodnić DNA znalezionych przedmiotów, a informacji o możliwej obecności zwierząt było bardzo mało.

Rozpoczęte w 2006 roku prace naukowców pozwoliły namalować obraz regionu sprzed dwóch milionów lat. „Mieliśmy środowisko dżungli z mastodontami, reniferami, zającami i całą masą różnych gatunków roślin. Znaleźliśmy 102 różne gatunki roślin” – mówi Winter Pedersen. Według niego obecność mastodontów jest szczególnie godna uwagi, ponieważ do tej pory nie została zauważona na północy. Dlatego naukowcy rozważają zdolność gatunków do przystosowania się, ponieważ dwa miliony lat temu Grenlandia – „zielona kraina” po duńsku – doświadczała temperatur o 11 do 17 stopni wyższych niż obecnie, ale na tych szerokościach geograficznych słońce nie zachodzi w miesiącach letnich i ani Set nie rośnie w zimie.

„Nie widzimy dziś takiego połączenia gatunków nigdzie indziej na Ziemi” – powiedział paleoekolog. To „sprawia, że ​​myślisz o odporności gatunków: sposób, w jaki gatunki mogą faktycznie przystosować się do klimatu, przy różnych typach klimatu, może być inny niż wcześniej sądziliśmy”.

„Przełamujemy barierę tego, co myśleliśmy, że możemy osiągnąć”

Dzięki innowacyjnej technologii naukowcy odkryli, że zbadane 41 fragmentów jest o milion lat starsze niż poprzedni zapis DNA pobrany z kości mamuta syberyjskiego. Należało ustalić, czy DNA jest ukryte w glinie i kwarcu, a następnie można je oddzielić od osadu do badań.

Zastosowana metoda „zapewnia fundamentalne zrozumienie, dlaczego minerały lub osady są w stanie zachować DNA… To puszka Pandory, którą zaraz otworzymy” – wyjaśnia Karina Sand, która kieruje grupą geobiologów na Uniwersytecie w Kopenhadze i była zaangażowany w badanie.

Dla pana Wintera Pedersena tym odkryciem „przełamujemy barierę tego, co myśleliśmy, że możemy osiągnąć w zakresie badań genetycznych”. „Przez długi czas uważano, że granica przeżycia DNA to milion lat, ale dzisiaj podwajamy tę liczbę. I to wyraźnie skłania nas do szukania miejsc”.dodaje. „Istnieje wiele różnych miejsc na całym świecie, które zawierają złoża geologiczne, które sięgają tak daleko. A nawet dalej w czasie” – mówi naukowiec.