Kim jest Aleksander Łukaszenko, nieusuwalny prezydent Białorusi, który zagraża Unii Europejskiej?

Aleksander Łukaszenko nadal sprzeciwia się Unii Europejskiej. Podczas gdy Bruksela potępia wykorzystywanie uchodźców u bram Polski w celu wywarcia presji na sankcje międzynarodowe, białoruski prezydent grozi odcięciem dostaw rosyjskiego gazu, szczególnie ważnego dla Niemiec. I głosem swojego ministra obrony obiecuje, że… „On dokona wielkiej zemsty”. Za jakikolwiek atak podczas prowadzenia ćwiczeń wojskowych z Rosją na granicy z Polską. W obliczu zbliżającego się wyjścia w zeszłym roku, podczas powszechnego powstania, które nastąpiło po jego reelekcji, Łukaszenko wydaje się być z powrotem w środku zaciętej gry dyplomatycznej, jak to zawsze robił od 1994 roku.

„Ostatni dyktator Europy”. Tak właśnie nazwała ją sekretarz stanu USA Condoleezza Rice w 2005 roku. Pseudonim, który od tego czasu rozkwita, ponieważ wydaje się, że pozostaje przy tej postaci. Ten były członek Partii Komunistycznej został wybrany w 1994 roku na pierwszego prezydenta młodej republiki białoruskiej iw wieku zaledwie 40 lat był dla wszystkich zaskoczeniem. Jego popularność przyniosła mu walka z korupcją, wrażliwość chłopstwa (w sprawach obywatelskich zajmował się rolnictwem), atmosfera rodzinnego miasta i męskie akcenty. Aleksander Łukaszenko był celem od początku krytyki MFW i Banku Światowego: były Ałaczyk zamierzał odrzucić gospodarkę rynkową, którą później przyjęły wszystkie byłe republiki sowieckie. Linia, którą będzie utrzymywał przez kolejne swoje rządy.

Już w 1996 roku bohaterka ujawniła swoje ambicje bycia autokratką: referendum w sprawie przedłużenia jego kadencji, zakaz publikacji i dostępu do mediów opozycji oraz przejęcie parlamentu z aresztowaniem większości posłów. Stany Zjednoczone i Unia Europejska odmawiają uznania ważności karty do głosowania, a Łukaszenka wprowadza antyzachodnią retorykę, której nigdy nie porzuci. Każde niepowodzenie gospodarcze można przypisać ręce Zachodu, a każdy przeciwnik jest sługą zarobków Zachodu.

Wybory prezydenckie następują po sobie w latach 2001, 2006, 2010… Łukaszenka zwyciężył je wszystkie, każdorazowo średnio po 80%. Od głosowania do głosowania tylko OBWE może zauważyć, że karty do głosowania „nie przestrzegają międzynarodowych standardów”. Przeciwnicy znikają, inni idą na wygnanie. W 2010 roku demonstracje przeciwko Łukaszence nabierają tempa, ale represje są zaciekłe. Społeczność międzynarodowa karze reżim po kilku latach dyplomatycznego zbliżenia. Łukaszenka będzie mógł później wrócić do gry, udając mediatora podczas wojny w Donbasie między Rosją a Ukrainą.

Ponieważ jej pozycja wobec Moskwy pozostaje niejednoznaczna i delikatna. Władimir Putin jest tarczą małej Białorusi, pozwalającą jej zachować niezależność w obliczu europejskich sąsiadów. Ale Aleksander Łukaszenka obawia się też, że sąsiad całkowicie wchłonie go upiornym apetytem, ​​jak to miało miejsce na Krymie. Zależność energetyczna kraju od Rosji jest całkowita i Łukaszenka uważa za konieczne utrzymanie, przynajmniej na pierwszym planie, swobody przemieszczania się.

Ostatnie głosowanie w 2020 r., które doprowadziło do ponownego wyboru go z ponad 80% głosów, wyrzuciło setki tysięcy na ulice, przeciwstawiając się pobiciu i aresztowaniu, a także niebezpieczeństwu zniknięcia. Oczekiwania od lokali wyborczych, które odmówiły zamówień, Wydawało się, że wskazuje na zwycięstwo jej przeciwnika w pierwszej rundzie. Swietłana Tikanowska i główni przeciwnicy zostali zmuszeni do wyjazdu na emigrację za granicę, gdzie Łukaszenka ściga ich z zemstą metodami odziedziczonymi po KGB, które nadal pod tą nazwą działa na Białorusi. I tak samolot młodego przeciwnika został skierowany do Mińska, aby mógł go zatrzymać, podczas gdy innego urzędnika znaleziono powieszonego w parku w Kijowie na Ukrainie. Ta złość pokazuje jednak, że reżim zadrżał w 2020 roku, bardziej niż kiedykolwiek, odkąd Łukaszenko doszedł do władzy 26 lat temu.

Niedawno autokratyczny władca w Mińsku po raz kolejny zademonstrował swoją wyjątkową wyjątkowość podczas pandemii Covid-19, czyniąc Białoruś jednym z niewielu krajów na świecie, które odmówiły zastosowania jakiejkolwiek formy powstrzymywania. Dziś Łukaszenka znów o nim mówi, oskarżając go o wysyłanie uchodźców na polską granicę, czy grożąc odcięciem dostaw rosyjskiego gazu – hipotezie, której Moskwa wydaje się w tej chwili zaprzeczać. Dla politologa Aleksieja Makarkina, który wyjaśnił AFP, jak to działa, Łukaszenko „Jest nieprzewidywalny, wykorzystuje wszystkie taktyki, jakie ma do dyspozycji”. „Ale jest to bardzo przewidywalne pod względem strategii”.Specjalista kontynuuje:trzymać się władzy za wszelką cenę.