Jaka przyszłość dla Ukrainy? Praktyka jasnowidzenia

W miarę trwania rosyjskiej wojny na Ukrainie jedność między Kijowem a jego zachodnimi sojusznikami, tak często podkreślana w naszych mediach, może stopniowo ulec erozji, jeśli zachodnia opinia publiczna Pokonali zmęczenie wojną A jeśli Ukraina będzie miała trudności z osiągnięciem znaczących postępów w terenie W obliczu ugruntowanej rosyjskiej pozycji wojskowej. Już dziś widzimy, że intencje różnych aktorów w zachodnim klanie wisi niepewność. Zamieszanie i niepewność co do wyniku konfliktu przyczyniają się także liczne, krótkotrwałe odwrócenia sytuacji, takie jak śmierć rosyjskiego oligarchy i szefa PMC Wagnera Jewgienija Prigożyna.

w tym kontekście, analiza potencjałuw połączeniu z odniesieniami historycznymi może pomóc nam wyobrazić sobie inną możliwą przyszłość kraju.

Dlatego konieczne jest zidentyfikowanie najważniejszych elementów (sił napędowych w języku jasnowidzenia) dla wyniku konfliktu. W przypadku Ukrainy można wyróżnić dwa główne problemy. Po pierwsze, kwestia integralności terytorialnej kraju: czy władze w Kijowie i ich partnerzy będą skłonne zaakceptować możliwość fragmentacji Ukrainy, czy też ukraińska kontrola nad całym jej terytorium będzie w ocenie obu stron warunkiem absolutnym o niepodległość Ukrainy? zakończenie konfliktu? A potem orientacja polityczna Kijowa: czy konflikt doprowadzi do trwałego przyłączenia się Ukrainy do obozu zachodniego, czy też przeciwnie do przyjęcia przez nią stanowiska neutralności?

Analiza tych dwóch głównych kwestii pozwala na wyróżnienie czterech wzajemnie wykluczających się scenariuszy, które przedstawiają możliwą przyszłość Ukrainy: może ona zmierzać w stronę przyszłości mniej lub bardziej porównywalnej z przyszłością powojennej Republiki Federalnej Niemiec, Izraela lub z Hongkongu lub z Finlandii.

Drażliwa kwestia integralności terytorialnej

Jeśli Kijów w końcu odzyska całe swoje terytorium i uzyska solidną gwarancję późniejszego bezpieczeństwa od swoich zachodnich sojuszników, wejdziemy w rzeczywistość podobną do dzisiejszego Izraela (czy Tajwanu, choć wyspa nie jest uznawana za niepodległe państwo). ): Zachodnia strona Ukrainy zapewni istotne gwarancje bezpieczeństwa, które pozwolą temu krajowi chronić swoją suwerenność.

Gwarancje te mogłyby mieć charakter podobny do pomocy wojskowej i gospodarczej, a także wsparcia politycznego, jakiego obecnie udzielają Stany Zjednoczone Izrael i ja Tajwan. Co więcej, izraelski ekosystem polityczno-gospodarczy, charakteryzujący się niezwykle bliską współpracą pomiędzy inwestorami, inżynierami i urzędnikami wojskowymi, jest czasami trudny. cytowane jako przykład przez władze ukraińskie, które postrzegają to jako model możliwy do powielenia.

Ale ten scenariusz mógłby mieć też swoją specyfikę: Ukraina, przy pomocy swoich sojuszników, z pewnością zadałaby armii rosyjskiej niezaprzeczalną porażkę, co zapewniłoby jej zwiększoną legitymizację polityczną i militarną w obozie zachodnim. Jakowlew wyjaśnił.

Jednakże, napięcia To, co mogliśmy w szczególności zaobserwować pomiędzy Joe Bidenem i Wołodymyrem Zełenskim na ostatnim szczycie NATO, ilustruje ograniczenia strategicznego porozumienia Waszyngtonu i Kijowa w obliczu potęgi nuklearnej, jaką jest Rosja.

w pytaniu członkostwo w NATO Jeśli chodzi o integralność terytorialną Ukrainy, stanowiska nie są dokładnie identyczne: w przeciwieństwie do Kijowa, Waszyngton i Europejczycy mogliby zadowolić się scenariuszem, w którym Ukraina poczyni znaczący postęp terytorialny, nie będąc w stanie odzyskać wszystkich utraconych terytoriów.

To jest nazwa, która odgrywa dużą rolę w utrwaleniu ne pas perdre la face Vladimira Poutine’a, les Americas pourraient chercher à favoriser une „prostego” adhésion de l’Ukraine à l’UE, plutôt qu’à l’OTAN, jak ja l 'do Powiedział szczerze Demokrata, senator stanu Delaware, Chris Coons, twierdzi, że jeśli chodzi o podejmowanie długoterminowych zobowiązań, Waszyngton może preferować ścieżkę czysto europejską, a nie transatlantycką. I z punktu widzenia wielu urzędników w Waszyngtonie Groźba użycia taktycznej broni nuklearnej W ten sposób można go powstrzymać z Moskwy.

Taki scenariusz zakłada fragmentację Ukrainy, podobnie jak fragmentacja Ukrainy Niemcy po wojnie. Umożliwiłoby to obozowi zachodniemu wspieranie rozwoju prawdziwej demokracji na Ukrainie, zwłaszcza poprzez pomoc w tym władzom kraju Walka z korupcją. Scenariusz ten nie wyklucza chęci zemsty ze strony Kijowa, który w dłuższej perspektywie może liczyć na swoje zjednoczenie.

Groźba przytłoczenia przez resztę Zachodu

Nie należy jednak wykluczać, że zmęczenie wojną dotrze do zachodniej opinii publicznej i przekazując je decydentom politycznym, w tym Joe Bidenowi, który stoi przed Do kluczowej daty politycznej w przyszłym roku.

W czasie, gdy trudności gospodarcze mocno obciążają populację europejską, strategiczne znaczenie, jakie zachodnie stolice przywiązują do Ukrainy, może stracić na sile. Wojna zdestabilizowała już sektor rolniczy w Europie Wschodniej, co skłoniło do tego Polskę, Węgry i Słowację skomentować Importowali żywność z Ukrainy w kwietniu ubiegłego roku (przed wznowieniem w czerwcu). Zachodni sojusznicy mogą również napotkać trudności logistyczne we wspieraniu militarnym Ukrainy: Niedobór amunicji Na poziomie międzynarodowym, co wyjaśnia trudność Europejczyków i Amerykanów w zaopatrzeniu Ukrainy w dostawy, może mieć wpływ na wynik konfliktu.

W rzeczywistości wola polityczna Stanów Zjednoczonych Jest też wyraźniej Z tego, co sugerują asertywne wypowiedzi polityczne administracji Bidena. Tam Inspiracja Tajne rozmowy Waszyngtonu i Moskwy w sprawie zakończenia konfliktu pokazują możliwość negocjacji z Rosją Nie jest to bynajmniej wykluczone przez Stany Zjednoczone.

Tym samym rzeczywistość, jakiej doświadczy Ukraina, może zależeć od stopnia odzyskania przez nią ziem oraz nacisków Zachodu, które mogą zmusić ten kraj do negocjacji.

Jeśli Ukrainie uda się odzyskać większość swojego terytorium, ale będzie musiała zaakceptować ugodę z Rosją, na kraj może narzucić się scenariusz podobny do tego, jaki miała fińska neutralność, który trwał od II wojny światowej do niedawnego przystąpienia Helsinek do NATO: a jej integralność terytorialna miałaby nastąpić kosztem państw niezaangażowanych.

I odwrotnie, gdyby Ukrainie nie udało się odzyskać dużej części swojego terytorium, a nawet poniosłaby dodatkowe straty, zwłaszcza że Zachód pozostawiłby kraj własnemu losowi, Moskwa miałaby silną pozycję do narzucenia Ukrainie swoich interesów. Ziemię i kontynuować destabilizację kraju. Przy założeniu, że wszystkie inne warunki się nie zmienią, w następnej kolejności wyłoni się scenariusz podobny do Hongkongu, gdzie demokracja zmaga się z wolą dyktatury.

Poza scenariuszami, jakieś lekcje?

Wnioski, jakie można wyciągnąć z takiego wybiegania w przyszłość, mogą zależeć od przyjętego punktu widzenia. Niektóre z nich narzucają się wszystkim bohaterom.

Pierwsza dotyczy roli, jaką mogą odegrać gwarancje NATO. Trzeba powiedzieć, że gwarancje, jakie zachodnie stolice mogą zaoferować Kijówowi, nie mieszczą się wyłącznie w ramach NATO, wbrew temu, co mogłyby sugerować krótkotrwałe dyskusje (i sugerowałby przykład Tajwanu).

gwarancje polityczne i gospodarcze (w szczególności poprzez Bocznica G-7)) Oprócz formalnych zobowiązań podkreślających zasadność zachodniego wsparcia dla Ukrainy, w czasie, gdy kwestionowana jest legitymacja demokracji i systemu gospodarki rynkowej, może ona pełnić także rolę stróżującą. . Innymi słowy, prawdziwy polityczny plan działania dla Ukrainy, wykraczający poza wewnętrzne spory o członkostwo kraju w NATO, odegrałby ważną i być może nie mniej wiarygodną rolę niż formalna integracja z „sojuszem”.

Jednakże istotne pozostaje, aby zachodni sojusznicy postrzegali korzyści płynące ze swojego zaangażowania na Ukrainie jako wystarczająco strategiczne i uzasadnione w porównaniu z alternatywą polegającą na zobaczeniu nowej Finlandii lub nowego Hongkongu na granicach Europy. natychmiast, Ogłoszenie dostaw F16 do Kijowa idzie w tym kierunku.

Jednak ten konflikt, który przerodził się w wojnę na wyniszczenie, może sprawić, że tego rodzaju zaangażowanie będzie coraz trudniejsze dla zachodnich decydentów, którzy będą musieli uporać się ze zmęczeniem własnej opinii publicznej. Moskwa może zyskać więcej determinacji. Dlatego nad Europą wciąż wisi niebezpieczeństwo nowej Finlandii lub nowego Hongkongu.

Wynik konfliktu będzie w dużej mierze zależał od europejskiej dynamiki politycznej, porównującej korzyści wynikające z tych zobowiązań wobec Ukrainy z kosztem ryzyka nowej Finlandii lub nowego Hongkongu. Zatem to polityczne odczytanie konfliktu może wpłynąć na postrzeganie siebie przez europejskich sojuszników i roli, jaką wyobrażają sobie, że odegrają na szczeblu międzynarodowym w przyszłości.