500 dni samotnie w jaskini: dlaczego Beatriz Flamini straciła poczucie czasu?

Opowieść o Beatrycze Flamini akt Wieża medialna W połowie kwietnia 2023 r. ten 50-letni hiszpański sportowiec spędził 510 dni w jaskini o głębokości 70 metrów całkowicie odizolowanej. Trzeba przyznać, że jest to rekord, który jest teraz wymieniony w Księdze Guinnessa. Ale ta izolacja jest także eksperymentem naukowym i, w istocie, kwestią naszego podejścia do czasu.

” W 65 dniu przestałem liczyć i straciłem poczucie czasu „, Do ogłaszać Beatrycze Flamini. Kiedy nadszedł czas na opuszczenie jaskini, kiedy przybyli jej przyjaciele i koledzy, nie wiedziała, że ​​jesteśmy w 500 dniu: dla niej w tym momencie miała tylko 160-170 dni. Jak wytłumaczyć, że w takich okolicznościach nasze umysły tracą poczucie czasu? Psycholog Ruth Ogden przyjrzała się pytaniu i przedstawiła kilka wyjaśnień Rozmowa20 kwietnia.

Żył 500 dni w 160 dni

Jeśli idea czasu jest stracona dla Ruth Ogden, może to rzeczywiście wynikać z tego, że sama idea była całkowicie nieistotna w kontekście tej jaskini: z biegiem czasu nadano jej coraz mniejsze znaczenie.

Ale zjawisko sięga jeszcze głębiej: czas to nie tylko kwestia godziny. „ Nasze działania, emocje i zmiany w naszym otoczeniu mogą mieć ogromny wpływ na to, jak nasz mózg nadaje sens czasowi. wyjaśnia Ruth Ogden.

Podążając za upływem czasu, nasz sposób życia w społeczeństwie jest pełen znaków. Są oczywiście nasze zegary czy czas na urządzeniach elektronicznych, ale jest też słońce, nasza aktywność osobista i zawodowa oraz interakcje społeczne. W jaskini nie było sygnałów wskazujących na upływ czasu. ” Możliwe więc, że Flamini polegał bardziej na procesach psychologicznych, aby monitorować pogodę. dodaje Ogden.

Ale jakie mechanizmy psychologiczne mogą przejąć? Według psychologa przede wszystkim są wspomnienia, które pełnią funkcję znaczników czasu. ” Jeśli nie wiemy, jak długo coś robiliśmy, używamy liczby wspomnień utworzonych podczas wydarzenia jako wskaźnika ilości czasu. Dlatego łatwiej jest zapamiętać tydzień lub weekend, w którym dużo się wydarzyło, niż stosunkowo monotonny lub zwyczajny tydzień lub weekend. Podobnie im bardziej utożsamiamy się z jakimś wydarzeniem, tym dłużej mamy wrażenie, że trwało .

W jaskini, mówiąc ściśle, niewiele się działo, a sportowiec nie miał żadnych informacji o świecie zewnętrznym ani o swoich bliskich. Czytałam książki — sześćdziesiąt na jednym e-czytniku — dziergane i kolorowe i po prostu czekałam w milczeniu. W rzeczywistości liczba niezapomnianych wspomnień była jeszcze mniejsza. Poczucie czasu skurczyło się do tego stopnia, że ​​500 dni wydawało się 160 dniami.

Jak wskazuje Ogden, interpretacje te odnoszą się w tym przypadku do dobrowolnego odosobnienia. ” Zdolność Flamini do uwolnienia się od czasu mogła zostać wzmocniona przez jej głębokie pragnienie osiągnięcia celu 500 dni. W końcu to ona zdecydowała się wejść do jaskini i mogła się z niej wydostać, jeśli tylko chciała. „W przymusowym zamknięciu percepcja może zostać całkowicie odwrócona”: Jeńcy wojenni i osoby odbywające kary pozbawienia wolności często opowiadają, że obserwowanie upływu czasu może stać się obsesją. Wydaje się, że naprawdę możemy pozwolić odejść czasowi tylko wtedy, gdy mamy nad nim kontrolę. Równoważenie Ogdena.

Po więcej

Chcesz wiedzieć wszystko o mobilności przyszłości, od samochodów elektrycznych po pedały? Zapisz się teraz do newslettera Watt Else!