zapper! Kosmiczne sznury gromad galaktyk zaczną się obracać!

gwiazdy włącz galaktyki spiralne Skręć, ale jest prawo budowa ciała co nazywa się zapisz filmowy moment. do gwiazdy Nie mogą więc zacząć wirować spontanicznie i dlatego konieczne jest wyjaśnienie, skąd bierze się ich wirowanie. Ponieważ możemy powiązać momenty kątowe z różnymi rzeczami, których suma musi być zachowana, możliwe jest zatem uwzględnienie transferów między tymi różnymi momentami kątowymi. Tak więc spowolnienie obrotu Ziemi z powodu siły pływowe wzajemne z Księżyc Powoduje to, że orbitalny moment pędu naszego normalnego księżyca wzrasta, podczas gdy moment pędu naszej niebieskiej planety maleje, a więc Księżyc od niego oddala się.

w jednym chmura międzygwiezdna proces molekularnyZawalić się, Rzecz Staje się turbulentny i rozpada się na mniejsze obłoki, które obracają się w różnych kierunkach, podczas gdy obłok pierwotny nie może obracać się z zerowym całkowitym momentem pędu. Współcześni kosmolodzy starają się wyjaśnić narodziny galaktyki Duże struktury, które grupują te galaktyki w gromady, również wiążą się z kolapsem grawitacyjnym.

Takie duże kampanie inwigilacyjne Cyfrowy przegląd nieba Sloana (SDSS) pozwoliło nam uczciwie zmapować plikWszechświat Można to zaobserwować pokazując, że Międzygalaktyczne kochanki Z biegiem czasu zbierają się w nici, które przeplatają się z rodzajami bąbelków ” kosmiczne pustki » Mniej bogate w galaktyki i Gaz tych wątków. Charakterystyczna wielkość tych struktur jest rzędu kilkuset milionówlata świetlne.

Duże struktury kosmiczne mogą być odtwarzane przez superkomputery

Wiemy, jak się rozmnażać dzięki symulacja numeryczna Do pewnego momentu te kosmiczne struktury (pokazane na wideo na górze artykułu) zakładając, że… wielka eksplozja Oprócz cząstek barionowych, które tworzą znane jądra na Ziemi i w and Układ Słoneczny tak zwane cząstki czarna materia które wiemy, w większości i jeśli istnieją, nie powinny być w stanie emitować promieniowania elektromagnetycznego, a przynajmniej w bardzo niewielkim stopniu.

dominujący w Masa Dla mnie bariony, rozkłady cząstek ciemnej materii zapadłyby się grawitacyjnie zbyt szybko, powodując rozkłady barionów. Dlatego pierwsze symulacje numeryczne wykorzystywały tylko cząstki ciemnej materii, ponieważ to one powinny wywoływać główne efekty, a przede wszystkim nie mieliśmy mocy obliczeniowej, aby brać pod uwagę Zawieszenie Zachowanie się barionów w rozkładzie ciemnej materii i rozpad samej materii normalnej. Ale na początku XXI wieku^mi Wiek zmienił to i coraz więcej astrofizycy Udało się wprowadzić efekty takie jak eksplozje wybuchowe supernowe lub nawet sloty galaktyka supermasywne czarne dziury. Następnie zgodność między obserwacjami a symulacjami numerycznymi uległa jedynie poprawie, do tego stopnia, że ​​umożliwiła na przykład rewolucję w modelu wzrostu galaktyki, który obecnie opiera się na modelu wzrostu galaktyki. zimne prądy.

Jednak kontynuując analizę danych SDDS, zwłaszcza tych, które umożliwiają dostęp do: ruchy Galaktyki w kosmicznych włóknach, Naukowcy astronomii Z Instytutu LeibnizaAstrofizyka Z Poczdamu (AIP) w Niemczech, wraz z kolegami z Chin i Estonii, uważają, że dokonali niesamowitego i wspaniałego odkrycia.

Wyjaśniają w artykule opublikowanym w prestiżowym magazynie astronomia naturalnaI choć raz w wolnym dostępie, pomiary Dopplera zmieniły kolor na czerwony i niebieski, po umiejętnej ich analizie, ujawniając to, czego nikt jeszcze nie widział. Można znaleźć nie tylko obracające się galaktyki i gromady galaktyk, ale same włókna, złożone z galaktyk i gromad galaktyk, krążą od nich o około setki milionów lat świetlnych i mają średnicę kilku milionów lat świetlnych.

Noam Libeskind, kosmolog, który rozpoczął projekt w AIP, w komunikacie prasowym Instytutu Leibniza wyjaśnia o tym odkryciu, że: W tej skali galaktyki zachowują się jak cząsteczki pyłu. oni ruszają się oczodół W postaci śmigieł lub śrub obracają się wokół środka knota, gdy biegnie wzdłuż niego. Nigdy wcześniej nie widzieliśmy takiego ruchu obrotowego w tak masywnych skalach, a to oznacza, że ​​musi istnieć nieznany dotąd mechanizm fizyczny odpowiedzialny za pary sił, które powodują wirowanie tych ciał. ».

teoria momentu pływowego Lub nadciekłą ciemną kwantową materię?

A co z ostatnim zdaniem? Co ciekawe, jak podkreślają autorzy artykułu w: astronomia naturalnaMniej więcej w tym samym czasie inny zespół badaczy doszedł do wniosku, że kosmiczne włókna powinny wykazywać wielkoskalowe ruchy obrotowe, ale tym razem na gruncie teoretycznym.

Tak więc Mark Neirinc z Uniwersytetu Kraju Basków w Bilbao w Hiszpanii przeprowadził badania z kolegami, które zaowocowały artykułem opublikowanym w słynnej gazecie Comiesięczne zawiadomienia Królewskiego Towarzystwa Astronomicznego (MNRAS). Badając dane wygenerowane przez słynną symulację numeryczną z cząstkami ciemnej materii, symulację milenijną (Symulacja milenijna) badacze ci wykazali, że we włóknach kosmicznych muszą występować ruchy wirowe i zdali raport zespołowi Noama Libeskinda.

Według nich ruchy te można łatwo wytłumaczyć w ramach Standardowy model kosmiczny Poprzez aktywację znanego mechanizmu, który został wyjaśniony na początku tego artykułu, nazwany przez kosmologów i astrofizyków teoria momentu pływowego (TTT). Ale co to wszystko znaczy?

Aby to zrozumieć, musimy pamiętać, że przez pewien czas wierzyliśmy, że spiralna struktura galaktyk, a zwłaszcza ich rotacja, była pozostałością stanu niepokojenie Ciekła materia początkowo w postaci plazmy pozostawionej przez Wielki Wybuch, a następnie składa się głównie zwodór Ihel. To pomysł, który pojawił się wcześniej od Weizsackera (1947) i Dżammu (1952). Ale jak wyjaśniono Nagroda Nobla Jamesa Peeblesa w dziedzinie fizyki W swojej słynnej książce Zasady kosmologii fizycznej, idea ta została porzucona, w każdym razie w swojej pierwotnej formie, ponieważ jest ona sprzeczna z obserwacjami przewidywań, które później wysnulibyśmy z teorii Wielkiego Wybuchu. Fred Hoyle, około 1950 roku, wtedy Peebles sam od 1969, wyjaśni rotację galaktyk poprzez efekty para sił Powstająca międzygalaktyczna fala pływowa, szczególnie w kadrze teoria momentu pływowego.

Pomysł, jak powiedzieliśmy, polega na tym, aby zacząć od niejednorodnej chmury materii w kolapsie grawitacyjnym. Rozdzieli się na mniejsze chmury, które mogą obracać się wokół siebie, ponieważ całkowity moment pędu chmury jest następnie rozdzielany między same obracające się chmury i ruchy orbitalne tych chmur wokół siebie, oddziałując na siebie siłami pływowymi, jak to ma miejsce między Ziemią a Księżycem.

Jednak nadal mieści się w ramach Standardowego Modelu Kosmologicznego z materią i ciemna energia, Mark Nerink i współpracownicy proponują również inną dyrektywę opartą na hipotezie, że Ciemna materia faktycznie zachowuje się jak nadciek kwantowy. Wiemy, że z liniami mogą zachodzić ciekawe zjawiska wiruje w takich nadcieczach poprzez przeprowadzone eksperymenty i teorie związane z helem 4 super płynny.