Test drona DJI Air 2S: tłum w sercu

Jeśli nazywa się Air 2S, a nie Air 3, to nie przypadek. DJI nie zaczęło od czystego konta, ale zdecydowało się ulepszyć istniejący. Jak widać na pierwszy rzut oka, podstawa techniczna jest taka sama jak w przypadku Mavic Air 2: bardzo podobne wymiary i masa (595 g vs 570 g), ten sam plastik i doskonała jakość wykonania. Nie narzekalibyśmy na tę rezerwację, ponieważ gdyby Mavic Air 2 miał nadwagę w porównaniu z pierwszym Mavic Air o tej nazwie, powinien był zbliżyć się do projektu Mavic 2, pozwalając na włączenie stabilizatora o lepszej stabilności i większą baterię, między innymi ulepszeniami.

Użytkownicy, którzy szukają nieco bardziej zwartości, zawsze mają możliwość konwersji na Mini 2 To naprawdę zapewnia dobrą jakość obrazu, nawet jeśli Air 2S wyraźnie przechodzi do wyższej klasy. Nawet jeśli ważysz więcej niż 250 gramów, możesz również nie cierpieć z powodu ograniczeń dotyczących rozmiaru i wagi, aby zastosować maksymalną liczbę technologii bez przekraczania złowrogiego limitu 800 gramów, po którym przepisy europejskie stają się bardziej restrykcyjne.

Najbardziej zauważalna zmiana jest na górze DJI Air 2S. Od razu widzimy dwie nowe kamery skierowane do góry, używane do wykrywania przeszkód nad samolotem, ale także te przed nim, gdy dron unosi się i nabiera prędkości – ponieważ przednie kamery mają wtedy tendencję do fotografowania ziemi. Zaskakujący dodatek, ponieważ Mavic 2 ma tylko czujnik podczerwieni na górze. Z drugiej strony oczekiwano, że DJI będzie również integrował kamery boczne, ale na razie pozostają one prerogatywą Mavic 2.

Bezprzewodowe sterowanie Air 2S, wprowadzone wraz z Mavic Air 2, nie jest zbyt zaawansowane. Bardziej imponujący niż Mavic 2 i bez ekranu, mimo to zapewnia wygodę i trwałość. Doceniamy naszą umiejętność odkręcania małych rączek drążków analogowych do przechowywania ich w ich lokalizacjach w dolnej części bezprzewodowego kontrolera transportu. Smartfon z boku znajduje się w górnym klipsie, który może pomieścić większe modele, ale nie ma tabletu (są nieoficjalne adaptery).

W przeciwieństwie do Mavic 2s, które używają aplikacji DJI Go, Air 2S nadal działa z aplikacją DJI Fly. To wyraźnie się rozwinęło od czasu jego wprowadzenia w Mavic Mini i teraz oferuje prawie wszystkie ustawienia, których można oczekiwać do ogólnego użytku. Interfejs jest przejrzysty i mniej obciążony niż interfejs DJI Go i wkrótce otrzymamy nasze znaki.

W górnej części uchwytu smartfona zastosowano 4 anteny dla nowego systemu transmisji O3. Trzecie wydanie technologii OcuSync zapewnia stabilniejszy sygnał wideo i lepszy zasięg (do 8 km w Europie). W praktyce łatwo jest dotrzeć do 2 km, jeśli między pilotem a dronem nie ma zbyt wielu przeszkód, ale trzeba pamiętać, że europejskie przepisy wymagają, aby cały samolot był widoczny … a to jest już zabronione w zasada latania Do tej pory. Pamiętamy więc przede wszystkim, że transmisja wideo zapewnia doskonałą wydajność do autoryzowanego użytku w naszym regionie.

Dobre wieści dotyczące bezpieczeństwa lotniczego – tym razem technologia DJI AirSense pojawiła się na pokładzie European Air 2S. Oparty na systemie kontroli ruchu lotniczego ADS-B służy do odbioru sygnałów emitowanych przez statki powietrzne w pobliżu – uwaga, nie wszystkie z nich są wyposażone. Jako środek ostrożności wystarczy dać odległemu pilotowi czas na sprowadzenie samolotu na ziemię.

Podobnie jak w przypadku innych dronów DJI, Air 2S jest gotowy do startu w zaledwie kilka sekund. Wystarczy ją otworzyć i wyjąć kopułkę ochronną z jej korpusu, podłączyć smartfon do pilota, włączyć wszystko, a następnie odczekać około trzydziestu sekund na skonfigurowanie i odebranie sygnałów GPS. Możemy wystartować bez ukończenia tej ostatniej operacji, ale w tym przypadku dron nie będzie mógł automatycznie wrócić do punktu startu. Możesz jednak wybrać automatyczny powrót do pozycji sterowania radiowego, jeśli na przykład przypadkowo zdecydujesz się poruszyć podczas lotu. Ta funkcja automatycznego powrotu i tak pozostaje bardzo uspokajająca, szczególnie w przypadku dobrze wyposażonego drona z czujnikami przeszkód. Zwłaszcza w przypadku dwóch czujników na górze istnieje mniejsza obawa utraty sygnału, na przykład pod drzewami, ponieważ urządzenie jest w stanie wykryć potencjalne gałęzie nad nim.

Do samego startu wystarczy nacisnąć dedykowany przycisk po lewej stronie interfejsu, aby zobaczyć położenie silnika czterokrotnie 1,2 metra nad punktem startu. Jeśli jego dźwięk jest głośniejszy niż Mini 2 i nadal można go łatwo usłyszeć z odległości ponad 100 metrów, nadal jest bardziej dyskretny niż Mavic 2. W pełni stabilny dzięki wielu czujnikom, w szczególności 2 ToF (czas lotu), który precyzyjnie mierzy odległość samolotu bez Pilota do ziemi, dobrze znosi wiatr i będzie się poruszał tylko wtedy, gdy zostanie wymuszony kijem pilota. Sterowanie jest szczególnie proste w tych warunkach: regulujemy wysokość i odchylenie lewym drążkiem (domyślny tryb 2), a prawym drążkiem poruszamy się na boki (przechylenie) oraz do tyłu i do przodu (krok).

Dzięki wysokiej jakości powrotu wideo (1080p przy 30 fps na smartfonie) i rozsądnym opóźnieniu (120 ms według DJI), które nie powoduje zbyt dużego obciążenia w sterowaniu, szybko zyskujemy pewność siebie. Air 2S omija przeszkody dzięki technologii APAS 4.0, więc nawet nowicjusze mogą sobie z nim poradzić bez większego ryzyka awarii w trybach Cine i Normal. Szybszy tryb sportowy wyłącza wykrywanie przeszkód.

Zachowaj ostrożność podczas poruszania się na boki, DJI Air 2S nie jest bardziej zdolny do wykrywania przeszkód zbliżających się z boku niż Mavic Air 2 ze względu na brak czujników po bokach. Niedoskonałość, która niestety uniemożliwia jej samodzielność w QuickShots, polega na tych trybach DJI, które umożliwiają automatyczne ruchy z kamerą skierowaną na wcześniej zdefiniowany obiekt na ekranie.

Sercem tego systemu jest ActiveTrack, który został zaktualizowany do wersji 3.0. Technologia ta pozwala dronowi na utrzymywanie skupienia kamery na swoim obiekcie, co pozwala nam po prostu zarządzać jego ruchami, tak jakby kadrował dla nas inny operator. Oprócz funkcji FocusTrack pozwala również dronowi poruszać się, omijając przeszkody. Bardziej imponująca niż kiedykolwiek, technologia wciąż ma pewne problemy, ale działa świetnie w otwartym środowisku. Poczekamy trochę dłużej, zanim użyjemy go w środku lasu, ponieważ nawet jeśli Air 2S generalnie udaje się przekraść przez drzewa i znaleźć przedmiot, gdy znika za pniem, czasami nie wykrywa niektórych gałęzi, na przykład. Czasami brakuje mu też wyczucia, aby zawrócić wystarczająco wcześnie, co powoduje bardzo gwałtowne ruchy.

DJI z Air 2S, zdeterminowani, by wprowadzić większą automatyzację do swojego drona, wprowadza tryb MasterShots, który łączy wiele ruchów lotu i aparatu, aby tworzyć krótkie krótkie klipy, które można łatwo zachować dla siebie lub udostępniać w sieciach społecznościowych, ponieważ aplikacja DJI Fly dba o to. edycji automatycznie. Wystarczy wybrać rozmiar zakresu ruchu drona, aby wykonał on dwie minuty ruchów wokół obiektu. Z drugiej strony możemy żałować pewnych bezprecedensowych typów migawek, takich jak Trudna podróż (Dolly Zoom), Nie są dostępne pojedynczo jako QuickShots.

Podczas gdy Mavic Air 2 wprowadził profil 48 MP dla swojego czujnika, DJI Air 2S obrał zupełnie inną ścieżkę. W rzeczywistości czujnik zastępuje 1/2 cala swojego poprzednika czujnikiem Cmos, który jest znacznie większy 1 cal niż 20 megapikseli, to te same cechy, co Mavic 2 Pro! W rezultacie miejsca na zdjęcia są 9 razy większe (2,4 μm), a tym samym przechwytują więcej światła. W związku z tym obraz jest mniej zaszumiony, gdy światło jest osłabione, a uzyskuje się lepszą ogólną dynamikę. Można powiedzieć, że wyniki nie są tak godne pozazdroszczenia, jak te uzyskane z Mavic 2 Pro. Z drugiej strony kolory są domyślnie bardziej nasycone, jeśli używane są tryby automatyczne.

Jednak DJI nie wykorzystał optyki Hasselblada do tego ostatniego. Tracimy zmienną przysłonę, czyli naprawianego Air 2S, na f / 2.8. Dlatego konieczne jest skrócenie czasu otwarcia migawki, aby uniknąć prześwietlenia w bardzo jasnych warunkach oświetleniowych, które mogą powodować naświetlenie kinowe poniżej określonego etapu. Możliwe jest jednak zastosowanie filtrów ND do maskowania obiektywu, ale to rozwiązanie nie zapewnia zmiennej elastyczności przysłony. Tak więc Mavic 2 Pro zachowuje przewagę w tym obszarze, a jakość jego optyki jest również lepsza.

DJI Air 2S radzi sobie lepiej w przechwytywaniu wideo w rozdzielczości, która może wzrosnąć do 5,4K przy 30 klatkach na sekundę. W praktyce jednak zysk jest prawie niezauważalny. Nawet patrząc na określone obszary obrazu, trudno zauważyć poprawę. Możesz także skorzystać z 60 klatek na sekundę w 4K Ultra HD, co jest znacznie bardziej przydatne do fotografowania bardziej dynamicznych sekwencji i obiektów oraz jeśli chcesz mieć możliwość nagrywania na przykład w zwolnionym tempie. Tryb Full HD 240 klatek na sekundę w Mavic Air 2 dobiegł końca, z drugiej strony Air 2S powinien mieć co najwyżej 120 klatek na sekundę. I tak utrata identyfikacji wydawała nam się wyczerpująca.

Mamy problem z eksportowaniem wideo i obecnie pracujemy nad tym, aby zapewnić Ci pierwotnie zaplanowaną codzienną modyfikację 5,4 tys.

Nagrywanie nadal odbywa się w H.264 i H.265, z przepływnością zwiększoną do 150 Mb / s (w porównaniu do 120 Mb / s). Szacujemy, że DJI dodał 8 GB pamięci wewnętrznej w Air 2S, co mogłoby się przydać, gdybyśmy niestety zapomnieli włożyć kartę microSD przed startem. Jesteśmy również zadowoleni z pojawienia się 10-bitowego nagrywania w D-Log, które oferuje jeszcze większy zakres w postprodukcji.

Od strony zdjęcia wystarczy 20 megapikseli, a dobra dynamika sensora pozwala na ciekawe efekty HDR. Tracimy trochę nosa w porównaniu z czujnikiem 48MP w Mavic Air 2, ale jest to szczególnie zauważalne podczas powiększania obrazu. Ponieważ obraz jest mniej zaszumiony dzięki większemu czujnikowi, ogólne zyski są jednak dość duże.

Zbliżenie