Student z Bamiyan w środkowym Afganistanie

„Obawiam się. W ciągu ostatnich kilku dni zauważyłem, że białe flagi talibów zastąpiły trójkolorowe flagi Afganistanu.

To nowi mistrzowie Bamiyan. Moje rodzinne miasto, Budda słynie z Buddy [détruits en 2001 par les mêmes insurgés]I Spadł 15 sierpnia bez wojny. Gubernator opuścił obóz. Od tego czasu, jak wiele kobiet afgańskich, nie wyszłam na ulice. Martwię się o siebie i swoją przyszłość. Zwycięsko jeździ talibami przez miasto w schwytanych samochodach rządowych. Zabierają ludziom jedzenie siłą. Bamiyan jest teraz ich miastem, podobnie jak reszta Afganistanu.

„Na moim komputerze nie miałem jeszcze serca skasować zdjęć naszego klubu, na których widzimy dziewczyny i chłopców jeżdżących na rowerach. Umieściłem je w pliku i wybrałem opcję „ukryj” »

Należę do klubu kolarskiego. W tej grupie wielu moich towarzyszy już wyjechało. Jeden z moich znajomych pojechał do Kabulu. Nie wiem, czy nadal tam jest. Moralnie nie wykonuję dobrej roboty. Nie mogę przestać płakać. Zastanawiam się, czy będę mógł dalej jeździć na rowerze i studiować. W tym roku myślałem o treningu do Afghan National Cycling Team. Rozpoczęła już naukę języka angielskiego, aby ubiegać się o tytuł magistra geologii. Wraz z przybyciem talibów jest mało prawdopodobne, że my kobiety będziemy mogli uczęszczać na studia i pracować.

Włożyłem wszystkie moje ubrania do gimnastyki do pudełka, które schowałem, aby talibowie nie mogli ich znaleźć, gdyby włamali się do naszego domu. Na moim komputerze nie miałam jeszcze serca skasować zdjęć naszego klubu, na których widzimy dziewczyny i chłopców jeżdżących na rowerach. Umieściłem go w pliku i wybrałem opcję „ukryj”. Mam 24 lata i słyszę, jak talibowie ścigają samotne afgańskie kobiety. Boję się, że będę zmuszony poślubić członka talibów. Nie wiem czego się spodziewać.

jestem hazarą [minorité chiite en Afghanistan et cible des talibans, islamistes sunnites]. Talibowie nie uznają naszego posłuszeństwa. Kiedy ostatni raz byli u władzy [de 1996 à 2001]I Wymordowali wielu Hazarów. W tym czasie moja rodzina schroniła się w Iranie.

Po raz kolejny możemy zostać zmuszeni do ucieczki. Rzeczywiście, mój starszy brat, który pracował w amerykańskiej organizacji, wyjechał kilka dni temu do Pakistanu. Bał się z powodu tej plotki, że ludzie pracujący dla obcokrajowców lub rządu zostaną aresztowani lub zabici przez talibów.

Dzisiaj myślę o ucieczce do Pakistanu lub Iranu. Ale nie mam paszportu, a biuro paszportowe w Kabulu jest zamknięte. Czy Francja przyznaje wizy? Jakie są warunki ? „