Sowietyzacja krajów bałtyckich i Polski Wschodniej.

Czytelnicy gruźlicy, którzy mieli trudności z czytaniem Wspomnienia Generale Beaufre, należy pamiętać, że negocjacje anglo-francusko-sowieckie, które rozpoczęły się w 1939 roku, opierały się na odmowie otwarcia ich terytorium dla armii sowieckiej. Fiasko tych rozmów doprowadziło bezpośrednio do podpisania przez Ribbentropa i Mołotowa 23 sierpnia 1939 r. niemiecko-sowieckiego paktu o nieagresji. W obliczu impasu polski rząd doskonale zdawał sobie sprawę, że wojska radzieckie nieuchronnie staną się awangardą komunizmu i że propaganda będzie najskuteczniejsza, jeśli będzie skierowana do słabo rozwiniętej ludności chłopskiej.

Odkąd w końcu września 1939 roku Sowieci pojawili się w Polsce, Sowieci, przy współudziale nazistowskich Niemiec, wszelkimi sposobami pracowali nad ustanowieniem tam komunizmu. Liczby tej epoki Izwiestia^[1] Artykuły dotyczące tej akcji w polskiej strefie zaanektowanej przez Armię Czerwoną są wypełnione. We wszystkich wsiach „Grupy rolników” Powołano go do przejmowania zarządzania dużymi majątkami rolnymi, których właściciele uciekli lub byli ścigani. A „Ludowi wojownicy” Utworzono jednostki wojskowe, które miały pomóc w utrzymaniu porządku. Lokalne sowiety zajmują się administracją. W miastach i ośrodkach przemysłowych a „Zbrojna Straż Pracy”, dokładnie taki sam typ jak w Rosji. Ostrożnie nowe władze sowieckie nie posunęły się tak daleko, by zakazać kultu katolickiego, ale księża byli monitorowani, a biskupi nie mogli opuszczać swoich biskupstw.

Na polskiej Ukrainie (Galicja ze stolicą we Lwowie, dziś Lwów), The Biuro Polityczne Jednym z jej najważniejszych członków, całkowicie lojalnym wobec Stalina, był Nikita Chruszczow. Ten ostatni, zwracając się do Ukraińców-Polaków, nakazał im organizować swoje życie pod kierownictwem partii komunistycznej, która miała czuwać nad tym, by nie pojawiły się żadne odchylenia. Nawet w najmniejszej wsi prowadzona jest intensywna prokomunistyczna propaganda, niestrudzenie promująca ten sam temat: „ Armia Czerwona wkroczyła na Białoruś i Zachodnią Ukrainę jako wyzwoliciel i przyjaciel robotników polskich, żydowskich, ukraińskich i białoruskich.

Od momentu powstania w 1919 r. i po zwycięstwie Polski nad Armią Czerwoną w 1920 r. cała polityka wewnętrzna Polski polegała na energicznym zwalczaniu komunistycznej infiltracji. Po zawarciu paktu o nieagresji tamy pękają i fala komunizmu przetacza się przez Białoruś, Ukrainę i zachodnią Galicję.

W Moskwie zwołano specjalnie rzadko spotykającą się Radę Najwyższą, która miała nadzorować aneksję okupowanych terytoriów Polski do Związku Sowieckiego przez Armię Czerwoną, która wkroczyła na terytorium Polski 17 września 1939 r. Zwycięstwo nazistów nad Polską: Tajna klauzula paktu o nieagresji faktycznie podzieliła Polskę między siebie rzesza i Związek Radziecki. Polska przeszła czwarty rozbiór, ponieważ została już wymazana z mapy w 1796 r. między Fryderykiem Guillaumem (Prusy), Katarzyną II (Rosja) i Franciszkiem II (Austria).^[2].

W dniu 28 września 1939 r rzesza a Związek Radziecki podpisały w Moskwie traktat określający ich nową wspólną granicę. W ciągu dwóch tygodni Rosja przejęła od Polski wszystkie prowincje na zachód od linii Curzona.^[3] Faworyzowany przez Rosję Sowiecką w 1919 roku. Region ten odpowiadał rejonowi Pucka i Chana na wschodzie Polski.^[4]. Tego zwycięstwa nie można osiągnąć bez walki, a p. Sam Mołotow powiedział, że należy wspierać Armię Czerwoną „Poważne obowiązki” W rezultacie zginęło 737 osób, a 1862 zostało rannych. Ale straty te były niewielkie, biorąc pod uwagę wielkość okupowanych terytoriów: 196 000 kilometrów kwadratowych i 13 milionów ludzi.

Pierwszą troską Rosjan było ustanowienie rządów komunistycznych w tej nowej strefie ich panowania i zorganizowanie jej administracji w dwie republiki radzieckie, zwane odpowiednio Zachodnią Białą Rusią, ze stolicą w Białymstoku i Lwowem (Lemberg) w zachodniej części Rosji. Ukraina, te dwa centra administracyjne i polityczne są tymczasowe. . Uzasadniając wkroczenie wojsk Armii Czerwonej do Polski, Mołotow^[5] Oświadczył, że chodzi tylko o zapewnienie i pomoc w bezpieczeństwie Związku Radzieckiego „Siostra ludność Ukrainy i Białej Rosji” Według niego, kto by zeznawał „Ogólne współczucie” Do Armii Czerwonej.

Od 22 października Rosjanie przeprowadzali wybory na Ukrainie i Białorusi, które odbywały się pod ścisłą kontrolą partii komunistycznej. „Wydziały polityczne” wojskowych. Tak więc wyniki były wcześnie i, jak można się było spodziewać, oficjalni kandydaci zdobyli 91% głosów. 28 października oba zgromadzenia nowych republik jednogłośnie ogłosiły przyłączenie dawnych ziem polskich do Związku Sowieckiego, a trzy dni później Rada Najwyższa – zebrała się dopiero po raz piąty od jej powstania. Ten link „Niektórzy”.

Z tych samych powodów, co Polska, państwa bałtyckie z całych sił odrzuciły ideę gwarancji anglo-francusko-rosyjskiej, którą planowano na chwilę przed wypowiedzeniem wojny. To dlatego, że nie ufają Rosji, tak jak Niemcy. W chwilę po wejściu do wschodniej Polski Rosjanie narzucili ochronę Estonii, Łotwie i Litwie, otrzymując bazy wojskowe, lotnicze i morskie ze wszystkich trzech krajów, dając im całkowitą kontrolę nad wszystkimi wybrzeżami i żeglugą na Morzu Bałtyckim . Wejście do Zatoki Ryskiej i Zatoki Fińskiej.

Trzy dwustronne umowy między Moskwą a stolicami bałtyckimi zostały zaprojektowane w ten sam sposób, w formie umowy o wzajemnej pomocy z wyszczególnieniem sektorów, wysp lub portów, w których Związek Radziecki miałby prawo utrzymywać siły lądowe. , powietrzny lub morski. Rosyjskie żądania stały się obowiązkowe. Litwę potraktowano jednak lepiej: w zamian za ustępstwa udzielone Rosjanom przyłączono do nich Wilno, które zostało odebrane Polakom. Warto przypomnieć warunki, w jakich Litwini utracili Wilno, które nazwali Wilnem (dziś stolica Litwy), co tłumaczy ich zadowolenie z odzyskania go przez zamach stanu Piłsudskiego.

Jednocześnie na polecenie Hitlera administracja niemiecka nakazała swoim mniejszościom opuścić kraj, w którym często mieszkały od pokoleń. Proces ten, stosowany już gdzie indziej (zwłaszcza wśród Greków i Turków po wojnie 1922 r.), odpowiadał bardzo ścisłemu stosowaniu prawa krajowego, posuniętemu do granic logiki. Czasami jest to jedyny sposób rozwiązania nierozwiązywalnych problemów mniejszości. Hitler zastosował już ten proces na Niemcach pod Brenner. W przemówieniu wygłoszonym o godz Reichstagu Jednocześnie zapowiedział rozszerzenie tej praktyki na mniejszości niemieckie na Węgrzech, w Rumunii czy Jugosławii.

Tajna klauzula niemiecko-sowieckiego paktu o nieagresji dotyczyła podziału stref wpływów między państwami, powrotu do krajów bałtyckich i, podobnie jak w następnym roku wschodniej Polski, do jej czystej i prostej aneksji pod orbitę Związek Radziecki. rzesza Narodowy Socjalista i Związek Radziecki: Wbrew wolnej ręki na Zachodzie, Hitler scedował znaczną część swoich wpływów w krajach bałtyckich i wschodniej Polsce na rzecz Stalina, pozwalając Związkowi Radzieckiemu kontrolować Bałtyk. Ale Stalin był w pełni świadomy niebezpiecznego charakteru tego pozornego porozumienia Trang Nach Osten Ideologia nazistowska trwała przez średni okres. Ale sprzymierzając się z Hitlerem, nawet w niebezpieczny sposób, Stalin miał podwójny cel: zyskać na czasie, ponieważ potrzebował go do przywrócenia władzy Czerwonemu Krzyżowi, który został bardzo osłabiony przez wielkie czystki w armii. lata 1937 i 1938; Następnie musiał przesunąć linię konfliktu między Armią Czerwoną a Armią tak daleko na zachód, jak wiedział, że jest to nieuniknione. Wehrmachtu.

Czyniąc to, Stalin pokazał swoje prawdziwe cechy jako strateg.

Uwagi:

1. Radziecka gazeta narodziła się podczas rewolucji i taka jest Prawda, Wcielił się w rolę Dziennik Urzędowy” reżimu.
2. W 1807 roku w Tylży Napoleon reaktywował francusko-polską politykę przyjaźni zapoczątkowaną udziałem wojsk francuskich, tworząc Wielkie Księstwo Warszawskie jako alternatywę dla państwa polskiego, które trwało do traktatu wiedeńskiego w 1815 roku. Wojna o sukcesję polską (1733 – 1738), następnie małżeństwo Polski z Ludwikiem XV i Marią Leczyńską.
3. W 1830 r. naród polski, zmęczony moskiewskim uściskiem, powstał, co zostało z wielkim barbarzyństwem stłumione przez Aleksandra I.^RZgodnie z hasłem, szkoła „Porządek panuje w Warszawie!” „.
4. Linia demarkacyjna zaproponowana przez brytyjskiego ministra spraw zagranicznych podczas wojny polsko-bolszewickiej 1919-1920. Z grubsza mówiąc do jak najbardziej sprawiedliwej linii podziału etnicznego między Polakami a Rosjanami.
5. Tereny te, historycznie polskie, nigdy nie powrócą do Polski po zakończeniu II wojny światowej. Rekompensatą dla Polski było przeniesienie zachodniej granicy na linię Odry i Nysy, co oznaczało powrót całego Śląska, utraconego na rzecz Prus w XVIII wieku, pod panowanie polskie.^mi wiek
6. Przewodniczący Rady Komisarzy Ludowych lub Szef Rządu.