Republika Czeska cierpi z powodu korupcji od wczesnych lat 90-tych.

W ten weekend Czesi udali się do urn przed kluczowymi wyborami parlamentarnymi dla ustępującego premiera Andreja Babisia, noszącego imię Bandury Papers. Zgodnie z ostatecznymi wynikami, miliarderowa formacja siłowa ANO („Praca niezadowolonych obywateli”) otrzymała 27,1% głosów i zajęła drugie miejsce. Prawicowa koalicja „Ensemble” kierowana przez Petera Fialę wygrywa wybory z wąską głową z 27,8% głosów i oczekuje się, że uzyska większość w czeskim parlamencie, jeśli stworzy większą koalicję z antyreżimowym piratem. Partia i Centrowy Ruch Burmistrzów i Niezależnych (Stan).

Aby skomentować tę sekwencję Marian Oddał głos Karelowi Jenskowi, 48-letniemu filantropowi i działaczowi antykorupcyjnemu w swoim kraju. Amerykański magazyn Forbes uplasował się na 84. miejscu czeskiej fortuny, z dziedzictwem szacowanym na 2,8 miliarda koron (110 milionów euro), ten sportowiec i samozwańczy naukowiec jest również wynalazcą lub oryginalnym systemem wyborczym D21, który sprzyja konsensusowi i wyklucza ekstremizm. utrzymanie.

Marianna:Czy odkrycia Pism Pandory wpłynęły na nieujawnione we Francji dziedzictwo czeskiego premiera Andreja Babisa? To dwie wille w Mougins o wartości 12 mln euro, nabyte przez spółki offshore z funduszami wątpliwego pochodzenia…

Karik Janik : Ces révélations montrent que le Premier ministre tchèque n’est pas seulement une personne en sytuacja niewybaczalne de conflit d’intérêts mediatique et politique, mais aussi qu’il est tout sauf transparent, et, san dépourthégé s.

We Francji wielu uważa, że ​​większość fortun na Wschodzie została źle zdobyta, albo przez czerwonych miliarderów po upadku komunizmu, albo ostatnio przez osoby bliskie ustalonym mocarstwom. Jesteś samozwańczym człowiekiem. Czy jesteś wyjątkiem w swoim kraju?

Na szczęście wielu moich rodaków dzięki swojemu talentowi zarobiło pieniądze! A jeśli o mnie chodzi, oto moje pochodzenie: matematyk, pasja do matematyki, racjonalnego myślenia i gier, w tym gier losowych, towarzyszyła mi przez całe życie. Mój pierwszy duży sukces – na całym świecie – sięga lat szkolnych. Stworzyłem program do emulacji Black Jacka. Było to w połowie lat 90., kiedy dostałem stypendium MBA w Stanach Zjednoczonych. Black Jack mnie zafascynował. Przeprowadziłem rozległe badania nad pytaniem, jak i jak szybko można statystycznie zarobić dużo pieniędzy. Moje oprogramowanie było dziewięć razy szybsze niż konkurencja. Sprzedaje się dobrze…

Po ukończeniu studiów matematycznych, a następnie pracy dla zagranicznego funduszu hedgingowego, wznowiłem studia w 2000 r. – obroniłem doktorat na Carnegie Mellon University. Następnie założyłem RSJ, dziś wiodącą na świecie firmę i animatora rynku, na największych światowych giełdach instrumentów pochodnych: Chicago, Londynie i Frankfurcie. Mieliśmy szczęście zostać liderami na początku ery transakcji elektronicznych. Byliśmy absolutnie wyjątkowi w stosowaniu matematyki teoretycznej do prawdziwego handlu.

W latach 90. ci, którzy chcieli odnieść sukces w prywatyzacji, musieli pozbyć się wszelkich ram moralnych. ”

W 2009 roku zdaliśmy sobie sprawę, że zarobiliśmy więcej pieniędzy, niż mogliśmy wydać. Wtedy zwróciłem się do filantropii, aby w logiczny sposób wykorzystać nasze ogromne zasoby.

Zacząłem od założenia fundacji wspierającej naukę i badania w Czechach o nazwie Neuron. Następnie w 2011 roku Fundacja Antykorupcyjna postawiła sobie za cel nagradzanie ludzi, którzy mają odwagę piętnować akty korupcji. Reakcja była natychmiastowa: była poddawana licznym osobistym atakom ze strony skorumpowanych struktur ówczesnej władzy. Czechy są nękane korupcją od początku lat 90. i te dwa stoiska działają do dziś.

Wracając do Andrieja Babisia. Jak to możliwe, że obecny premier, druga fortuna kraju, w państwie Václava Havla, jest zaśmiecony dokumentami Pandory, ale także w konflikcie interesów potępionym przez Brukselę za samodzielną dystrybucję ważnych funduszy dla Europejczyków?

Miałem szesnaście lat podczas Aksamitnej Rewolucji w listopadzie 1989 roku. Był ogromny entuzjazm, aby nauczyć się, jak przekształcić scentralizowaną gospodarkę, która nie działała. Czeską opcją, aby to osiągnąć, była prywatyzacja bonów. Pomysł nie był zły, ale niestety był minister finansów Vaclav Klaus, późniejszy premier, a potem prezydent. Uważam go za najbardziej szkodliwą osobę w historii Czech. Nasz kraj został moralnie zniszczony. Pozwoliło to na szybką prywatyzację, bez umieszczania jej w szerszych ramach prawnych wartości. Do tego stopnia, że ​​skandaliczna kradzież nie jest uważana za kradzież, ale za środek do zdobycia własności prywatnej. Kto działał uczciwie, był uważany za gorszego.

Dlatego w latach 90. ci, którzy chcieli odnieść sukces w prywatyzacji, musieli pozbyć się wszelkich ram moralnych. Fundusze inwestycyjne okradły swoich drobnych akcjonariuszy. Za to wszystko winię Vaclava Klausa. To on pozbawił nas jakościowego ustawodawstwa. Wielu ludzi, w tym ja, wtedy w niego wierzyło. Jako matematyk widziałem zalety prywatyzacji. Ale patrząc wstecz, jasne jest, że prywatyzacja była przeznaczona tylko dla niektórych. Główną przyczyną tej katastrofy jest stagnacja moralna, która jest oczywiście spuścizną 40 lat komunizmu…

Andre Babis to skorumpowana postać, która zbudowała swoją firmę nadużywając europejskich dotacji!

Wtedy przybył Andrei Babis. W kraju bez wartości moralnych, pożeranym przez korupcję, to on zaczął mobilizować obywateli przeciwko korupcji i obwiniać ówczesny establishment polityczny. Wstyd! Skorumpowany i kłamca, który zbudował swoją firmę wykorzystując (i nadużywając) europejskie dotacje! I pomyśleć, że ten facet przyszedł do mnie w 2011 roku, żeby zasugerować, żebym utworzył partię polityczną, którą on by sfinansował… czy to miało zapobiec potencjalnemu ujawnieniu się naszej fundacji?

Ostatecznie jednak założył własną partię ANO („Akcja niezadowolonych Obywateli”), a w 2013 roku zapisał mnie na listę swoich zwolenników na swojej stronie, nie informując nas o tym… W tym roku odrzuciłem go wprost, mając kupił znaczną część czeskiej prasy. Uważam, że kupowanie mediów w celu manipulowania opinią publiczną jest całkowicie nie do przyjęcia.

Czy myślisz, że w tym czasie Babis naprawdę chciał walczyć z korupcją, czy był tylko fasadą?

Na początku tego nie wykluczałem. Taki bogaty biznesmen, jak on, zmuszony do życia w skorumpowanym systemie, może naprawdę chcieć walczyć z korupcją. Dziś myślę, że zrozumiał, że korupcja (jako retoryka antyestablishmentowa) była przedmiotem przejęcia władzy politycznej.

Pomimo wszystkich skandali, które go otaczały, Papis był faworytem w tych wyborach, podobnie jak jego węgierscy i polscy odpowiednicy. Korupcja i populizm są nieuniknione? Twierdzisz, że zaprojektowałeś system wyborczy D21, który ich wyklucza…

Walka z korupcją była dla mnie ważna, ale zdałem sobie sprawę, że to nie jest sedno rozwiązania. Korupcja jest tylko konsekwencją obecnej sytuacji, a nie jej przyczyną. Polityka musi generować inne osobowości. Chciałem więc rozwiązać następujące równanie: Jak zmienić system wyborczy, aby inne akta mogły sięgnąć władzy? Nie jestem osamotniony w rozmyślaniu o tym, założyłem ruch o nazwie Pozytywna Ewolucja.

W 2012 roku zaproponowała pierwszy system wyborczy oparty na „głosowaniu przeciw”. Rok później wymyśliłem, jak radykalnie ulepszyć system, zarówno logicznie, jak i matematycznie. To jest model wielu głosów: system wyborczy D21. Dziś ten system jest znany i działa pod nazwą „metoda D21 Janeček”..

Od 2013 roku intensywnie pracuję nad wdrożeniem tego systemu wyborczego. Uważam, że polityczne zastosowanie modelu D21 jest kluczem do przywrócenia demokracji. Dla mnie to klucz do ocalenia wolności. Widzimy, jak Zachód znajduje się w głębokim kryzysie.

Jak dokładnie działa system D21?

Podstawowa zasada jest taka, że ​​mamy więcej głosów niż mandatów. Na przykład w przypadku wyborów prezydenckich (w których zdobywa się tylko jeden mandat) wyborca ​​ma dwa lub trzy głosy. Może więc głosować na dwóch, a nawet trzech kandydatów. Ta początkowa idea matematyczna prowadzi z kolei do globalnej zmiany paradygmatu politycznego. Ideał D21, zbudowany na ewolucyjnym modelu, oferuje również głos przeciwko systemowi. Tak więc w wyborach prezydenckich wyborca ​​ma trzy głosy za i jeden przeciw.

Najważniejszą cechą tego modelu wyborczego jest poszukiwanie konsensusu w społeczeństwie. ”

Ostateczna wersja D21 jest wersją legislacyjną. Istnieją dwukadencjalne okręgi wyborcze z czterema głosami za i jednym przeciw. Partia ma sens, aby nominować w wyborach tylko dwóch kandydatów (więcej oczywiście przyniosłoby efekt przeciwny do zamierzonego). Wyborca ​​oddaje im dwa swoje głosy, ale ma jeszcze dwa głosy na kandydatów z innych partii lub osób, które zwrócą jego uwagę: osoby wybitne i innowacyjne.

Jednocześnie może wykorzystać głos przeciwko niemu, czyli wycofać głos kandydatowi, który wzbudza jego silną nienawiść. Rezultatem jest wybór dwóch kandydatów, którzy otrzymali najwięcej głosów (nie tylko po linii partyjnej!) i jednocześnie możliwa dyskwalifikacja kandydatów bardzo kontrowersyjnych, podkreślająca konsensualny aspekt głosowania. Najważniejszą cechą tego modelu wyborczego jest poszukiwanie konsensusu w społeczeństwie. Z drugiej strony, obecny system większościowy tworzy dwa nie do pogodzenia obozy.

Jak planujesz przekonać polityków do przyjęcia twojego systemu wyborczego?

Można sobie wyobrazić, że obecni politycy nie są wielkimi fanami… bo ten system daje ludziom wielką władzę, prawdziwą władzę. Większość obecnych polityków nie byłaby skłonna zaakceptować takiej zmiany. Musimy przejść przez presję społeczną. Trzeba przekonać wyborców, że ten system działa lepiej niż stary. Aby to osiągnąć, z sukcesem wdrożyliśmy naszą metodę w sektorze związkowym, przy tworzeniu budżetów obywatelskich. Na przykład naszym klientem jest Nowy Jork, który od sześciu lat stosuje naszą metodę w swoich budżetach partycypacyjnych.

Przeczytaj także : Putin, fałszowanie i wypełnianie kart do głosowania, wielcy zwycięzcy wyborów parlamentarnych w Rosji