Odkryj Europejski Barometr 2022

Ta skala zainteresowała dziesiątki krajów starożytnego kontynentu, aby uszeregować je według stawek podatku od produkcji.

To stopień na podium, na który Francja mogła się nie wspinać. W poniedziałek 21 lutego odbyło się odsłonięcie Institut Montaigne Europejski Barometr Podatki produkcyjne na rok 2022, wyprodukowane przy pomocy Mazars. Szczegółowo z tego rankingu wynika, że ​​Francja w 2020 r. była drugim krajem UE o najwyższej stawce podatków obowiązkowych. We Francji stanowi 47,5% PKB, czyli o sześć punktów więcej niż średnia w strefie euro. Wśród tych narzuconych luk podatki produkcyjne stanowią 4,4% PKB, za Szwecją (10,3%). Przywiązuje dużą wagę do kosztów produkcji dla firm, które są kalekami, jeśli chcą narzucić się konkurencji. Co więcej, jest to temat, który podjęło wielu kandydatów w wyborach prezydenckich.

W wartościach bezwzględnych Francja zajmuje pierwsze miejsce pod względem dochodów z podatków od produkcji wynoszących ponad 100 mld euro, ponad czterokrotnie więcej niż Niemcy i dwukrotnie więcej Włoch, ale trzecie kraje w rankingu z podatkiem akcyzowym stanowi 2,5% PKB. Dans les huit autres pays, le poids des impôts de production ne franchit que très rarement les 2% du PIB, voire se maintient à un niveau inférieur ou égal à 1% du PIB, comme en Allemagne, aux Pays-Bas, ou en Pologne w Szwajcarii.

” Francuskie wskaźniki ETI, które jednak pozostają w centrum wpływu naszej gospodarki na poziomie międzynarodowym, dotyczą szczególnie podatków produkcyjnych, które bezpośrednio wpływają na ich konkurencyjność na poziomie europejskim. Wyjaśnienie tych przepisów podatkowych i obniżenie podatku akcyzowego ma zasadnicze znaczenie dla pobudzenia francuskiego przemysłu. Wysiłek ten może być częścią dynamiki wzmacniania społecznej, społecznej i gospodarczej roli firm Komentarze Lisa Thomas Darbois, odpowiedzialna za badania nad zagadnieniami gospodarczymi i finansami publicznymi w Instytucie Montaigne, która jest współautorem notatki.

Dwie ważne innowacje

Ten wyjątkowy środek podkreśla dwie ważne innowacje. Pierwszym z nich jest prawno-finansowa analiza wpływów z podatku akcyzowego we Francji i dziesięciu innych krajach europejskich, z którymi można porównać: Szwecja, Wielka Brytania, Hiszpania, Portugalia, Włochy, Belgia, Polska, Holandia, Niemcy i Szwajcaria. . Po raz pierwszy zaproponowano taką sieć odczytywanie podatków produkcyjnych, które są oparte na podstawach prawnych.

Aby stworzyć tę skalę, Institut Montaigne oparł się na specyfikacjach opracowanych przez Mazars. Obejmowały one informacje wymagane do określenia i analizy podatków od produkcji dla każdego z jedenastu krajów, które mają być porównywane. Stąd ta ostatnia zawiera listę wszystkich podatków, ceł i składek oraz identyfikuje tych, którzy spełniają definicję podatków od produkcji na podstawie czterech głównych kryteriów. Podatki te są obowiązkowe, płatne przez korporacje, nakładane przez: Administracje publiczne lub instytucje UE w odniesieniu do zdolności produkcyjnych.

Drugi to analiza w czasie, ponieważ ten barometr ma być regularnie aktualizowany w ciągu najbliższych pięciu lat. W ten sposób rozwój pozycji Francji w zakresie podatków akcyzowych można analizować i porównywać z pozycjami jej głównych europejskich sąsiadów, z uwzględnieniem przyszłych reform podatkowych. Tym samym to nowe narzędzie stanowi kolejny krok w kierunku poprawy czytelności podatków dla graczy we francuskiej i europejskiej gospodarce.