Obawy dotyczą rekordowego topnienia lodu morskiego na Antarktydzie

To dane z bardzo daleka. Być może także zwiastun zmieniających się czasów. 10 września, pod koniec australijskiej zimy, lód morski na Antarktydzie osiągnął swoje roczne maksimum. Tego dnia satelity zarejestrowały zaledwie 16,96 mln kilometrów kwadratowych. To najniższa powierzchnia w historii badań, o około dwa miliony powierzchni mniejsza od średniej z lat 2011-2020. Kontynuacja trendu.

W lutym, pod koniec lata na półkuli południowej, lód morski wokół Antarktydy gwałtownie się stopił, osiągając historyczne minimum wynoszące 1,792 miliona kilometrów kwadratowych. „Istnieje coraz więcej dowodów na to, że system lodu morskiego Antarktyki wszedł w nowy reżim, charakteryzujący się znacznie silniejszym wpływem cieplejszych wód oceanicznych”.przeanalizował amerykańskie Narodowe Centrum Danych o Śniegu i Lodzie w notatce z dnia 4 października.

Badanie opublikowane w czasopiśmie w czwartek, 12 października Postęp nauki Również niepokojące. Za pomocą satelitów naukowcy z Uniwersytetu w Leeds zbadali 162 szelfy lodowe otaczające Antarktydę. Te masy lodowe, będące kontynuacją pokrywy lodowej kontynentu, stanowią ośrodki nerwowe, działające jak tama między lodowcami a morzem. Według niej 71 z nich, w szczególności te położone na zachód od kontynentu (bariera Getz, lodowiec Pin), odnotowało zmniejszenie rozmiarów w latach 1997–2021. Stabilność lub rozwój regionów na wschodzie nie zrekompensowały tej straty, co spowodowało uwolnienie netto do oceanów w tym okresie 7,5 miliarda ton wody roztopowej. „Ta utrata masy jest spowodowana przerzedzeniem podstawy i pociągnięciem końca tych platform”.możemy przeczytać w opracowaniu.

Tajemnica Antarktydy

Czy te nowe wskaźniki wskazują wpływ globalnego ocieplenia spowodowanego przez człowieka, czy też stanowią początek cyklu zmian naturalnych wahań? Przez wiele lat Antarktyda była tajemnicą. Podczas gdy Arktyka ociepla się dwa do trzech razy szybciej niż reszta świata, a pak lodowy Arktyki niepokoi wszystkich naukowców, region Antarktyki wydaje się reagować inaczej. W 2016 r. otaczający lód w dalszym ciągu rozszerzał się do bardzo wysokiego poziomu. To tak, jakby ciąg wielkich depresji i prądów oceanicznych – południowy tryb pierścieniowy – otaczający Biały Kontynent, przyczynił się do dalszej izolacji tych ekstremalnych lądów.

Pozostało Ci do przeczytania 69,18% tego artykułu. Reszta jest zarezerwowana dla abonentów.