NASA zawiesza spacery kosmiczne z bardzo niepokojącego powodu

To oficjalne: NASA niechętnie musiała ogłosić zawieszenie rutynowych spacerów kosmicznych dla wszystkich astronautów na co najmniej kilka miesięcy. Podany powód: nie mogła już ufać swoim kombinezonom po kilku poważnych wypadkach, z których część zagrażała życiu astronautów.

W najbliższym czasie oznacza to, że wszystkie spacery kosmiczne (EVA), które nie są uważane za absolutnie niezbędne, zostaną odroczone na czas nieokreślony. Tak więc amerykańscy astronauci wydostaną się tylko wtedy, gdy Międzynarodowa Stacja Kosmiczna będzie pilnie potrzebowała naprawy; O ile nie ma misji priorytetowej, nie ma już mowy o postawieniu stopy poza stacją do odwołania.

„Dopóki nie zrozumiemy lepiej, co wydarzyło się w naszej ostatniej EVA, nie będziemy się już spotykać.”, potwierdza Dana Weigel, jedna z osób odpowiedzialnych za prowadzenie stacji, cytując Space.com. Ta przerwa powinna trwać co najmniej do lipca przyszłego roku. W tym dniu wadliwe lub podejrzane kolekcje zostaną zwrócone na Ziemię w celu analizy. Stamtąd prawdopodobnie minie kilka tygodni, aby z całą pewnością ustalić źródło awarii.

Nowy wyciek płynu budzi stary szok

Ta decyzja jest bezpośrednio związana z serią awarii, które sprawiły, że zespoły NASA pociły się, poczynając od zaangażowanych astronautów. Ostatni taki incydent miał miejsce 23 marca, a cenę zapłacił niemiecki astronauta Matthias Maurer.

Kiedy go nie było, system regulacji temperatury skafandra EMU (Extra-Vehicle Mobility Unit) załamał się. Tak więc osoba, o której mowa, cierpiała z powodu wycieku wody w szczelnym hełmie; Sytuacja jest wyraźnie krytyczna w próżni kosmicznej. Stanowi to bezpośrednie zagrożenie dla astronauty, pozostawionego samemu sobie i zamkniętego w słoiku, który stopniowo się zapełnia. Płyn ten mógł również przedostać się do innych podsystemów; Stan, który może spowodować poważną awarię komunikacji lub systemu recyklingu tlenu, ze wszystkimi tego konsekwencjami.

Niestety nie jest to odosobniony przypadek. W 2013 roku w takiej samej sytuacji znalazł się Włoch Luca Parmitano, przypadkowo sfilmowany na wideo. „Moja głowa jest taka mokra, czuję, że jest coraz gorzej’” zaczął obwieszczać zespołowi monitorującemu 400 kilometrów poniżej, pozornie niepewnie.

Mrożące krew w żyłach świadectwo zszokowało NASA; Po przeprowadzeniu kilku kontroli i wymianie niespokojnych i zdezorientowanych spojrzeń, urzędnicy przerwali misję w sytuacji awaryjnej. Cóż, zajęło im to. Na szczęście astronauta był w stanie zachować spokój, ponieważ sytuacja mogła łatwo mieć dramatyczny skutek.

„Płyn całkowicie zakrył mi oczy i nos. Bardzo trudno było to zobaczyć. Nic nie słyszałem. Bardzo trudno było się porozumieć. Cofnąłem się z pamięci w innym kierunku, po omacku, aż znalazłem śluzę powietrzną”, opowiadał po wypadku astronauta.

Ankieta w przyszłym lipcu

Nawet jeśli problem pozostaje rzadki, nadal stanowi poważny problem dla NASA ze względu na trudne środowisko, w którym rozwijają się astronauci. „Ze wszystkich problemów, które do tej pory napotkaliśmy z EVA, ten jest prawdopodobnie najpoważniejszy„, potwierdził Chris Hansen, odpowiedzialny za komórkę śledczą, która prowadziła wówczas sprawę Parmitano.”Nie znam żadnej innej usterki, która mogłaby stanowić takie ryzyko”.

W tym czasie NASA postanowiła również bojkotować wycieczki, aby śledczy mogli rzucić światło na tę kwestię. Pod koniec śledztwa ustalili, że wyciek był związany z zatkany filtr z krzemionką. Po awarii w Centrum Uzdatniania Wody w NASA Johnson Space Center (JSC) w Houston uważa się, że zanieczyszczenie to dostało się do chłodziwa, które krąży w skafandrze, aby uniemożliwić astronaucie dokończenie pieczenia na słońcu.

Analiza zaplanowana na lipiec przyszłego roku ustali, czy tak jest ponownie w przypadku przygody Matthiasa Maurera. „Poszukamy wszelkich widocznych oznak zanieczyszczenia, manipulacji lub czegokolwiek innego'” wyjaśnia Dana Weigel, dyrektor programów w JSC. Do tego czasu NASA wyśle ​​dostawę płyt chłonnych, aby zmniejszyć ryzyko podczas kluczowych misji. Ale to jest jak opatrywanie dużej otwartej rany przylepnym bandażem; Ten środek zaradczy nie rozwiąże źródła problemuA NASA doskonale zdaje sobie z tego sprawę.

Antyki, z których czas zrezygnować

Obawiam się, że te kolekcje to prawdziwe arcydzieła. Ogólny projekt jednostek EMU sięga 1983 roku, prawie 50 lat temu! Zestawy te zostały zdecydowanie zaktualizowane w 2002 roku, ale wynik pozostaje ten sam. NASA rozpaczliwie potrzebuje aktualizacji garderoby. A kiedy uwzględnisz te dysfunkcje w równaniu, zaczynają wyglądać jak absolutna sytuacja awaryjna. „W planach jest dalsze korzystanie z tych jednostek UGW do 2028 r.; Ale coraz wyraźniej widać, że ich efektywne życie jest ograniczone’, wyznał Raport NASA Opublikowano w styczniu.

NASA pracuje nad tym już od kilku lat. Ma już plany na Nowa generacja pianekNazywa się xEMU. Ma bardziej imponujące długoterminowe plany. Agencja zaprezentowała na przykład projekt skanera, który umożliwiłby produkcję garniturów szytych na miarę i na żądanie z wykorzystaniem druku 3D (zobacz nasz post).

Ale przedstawienie atrakcyjnych koncepcji to jedno, a rozpoczęcie pracy to drugie. A jednak garnitury nowej generacji wciąż wyglądają Daleko od światła dziennego. I nie bez powodu: zaprojektowanie tego technologicznego klejnotu jest dużym wyzwaniem inżynieryjnym.

Ogromna zagadka i napięty czas

Ponieważ mieszanka tego rodzaju to ani więcej niż ani mniej niż a Prawdziwy statek kosmiczny pod względem wielkości i kształtu człowieka. Ale w przeciwieństwie do konstrukcji takiej jak Międzynarodowa Stacja Kosmiczna, EMU muszą być elastyczne i lekkie. W przeciwnym razie nie pozwoliliby astronautom na prawidłowe poruszanie się. Jednak zapewnienie szczelności i izolacji cieplnej astronautów przy zachowaniu mobilności tych umiejętnie przegubowych części jest bardzo trudne.

Te ograniczenia techniczne spowodowały znaczne obciążenie NASA. W końcu trudno sobie wyobrazić ponowne wysłanie astronautów na podbój Księżyca za pomocą tych samych narzędzi, które on wtedy robił; Te grupy nie są Po prostu nie jest wystarczająco mobilny i wystarczająco dobrze wyposażony dla Artemis 3. Byłoby to bardziej złożone zadanie niż to, które przypisuje się Armstrongowi i innym.

Jednak termin zbliża się wielkimi krokami. W przeciwieństwie do xEMU, który wydaje się upaść, gdy połknął już prawie 500 milionów dolarów. Dlatego NASA ogłosiła już pierwsze opóźnienie Artemis 3 z 2024 na 2025 (Zobacz nasz artykuł). W obecnej sytuacji NASA planuje sfinalizować xEMU na 2025″Tak szybko, jak to możliweHistoria, która już i tak wydaje się zbyt ambitna do zaspokojenia w oparciu o dotychczasowe osiągnięcia programu.Zakręt zapowiada się na ciasny…

Więc tak jest Nie jest wykluczone, że agencja znów będzie musiała przesunąć termin. Pamiętaj, że NASA jest teraz zależna od Wyjazd w 2026. Nowy raport dotyczy opóźnień spowodowanych strajkami prawnymi w Blue Origin; Firma Jeffa Bezosa od kilku tygodni sparaliżowała program swoimi roszczeniami pod tytułem „Sprawa HLS. (zobaczyć nasz post)

Zbyt uczciwe dla Artemis 3?

Aby uniknąć kolejnego opóźnienia, agencja będzie musiała znacznie przyspieszyć rozwój tych procesów. W przeciwnym razie nie miałaby nawet czasu, żeby to przetestować. Podjąłeś już ważną decyzję w tym kierunku. W ubiegłym roku ogłosiła zaproszenie do składania ofert skierowane do sektora prywatnego. (zobaczyć nasz post). Cel: znalezienie partnerów, którzy prawdopodobnie opracują podsystemy zbierania. Obejmuje to na przykład systemy regulacji temperatury i ciśnienia, recykling tlenu itp.

Ale jeśli oprogramowanie jest już na miejscu, może pokusić się o podwykonawstwo całej grupy. Podejście, które w każdym razie wydaje się usatysfakcjonować Elona Muska, nic dziwnego. Miliarder zasugerował na Twitterze, że SpaceX może się nim zająć. Pomysł też nie jest śmieszny, bo SpaceX jest integralną częścią programu. W rzeczywistości to ona będzie odpowiedzialna za zbudowanie ludzkiego systemu lądowania. To sonda, która wyląduje astronautów Artemis 3 na naszym satelicie.

SpaceX może to zrobić w razie potrzeby

– Elona Muska 10 sierpnia 2021

Ale niezależnie od tego, czy NASA zleci produkcję na zewnątrz, wynik pozostaje taki sam. Obecnie istnieje pilna potrzeba, aby raz na zawsze umieścić istniejące jednostki UGW w skarbcu. Niezależnie od wybranej trasy, konieczne jest, aby agencja dotarła na miejsce tak szybko, jak to możliwe. Interesujące będzie więc śledzenie wyników dochodzenia tego lata. Ponieważ nawet jeśli żaden astronauta nie został jeszcze ranny, jest to wyraźnie możliwość, którą należy wykluczyć za wszelką cenę. O bezpieczeństwo astronautów Artmis 3, a także o bezpieczeństwo tych, którzy dziś ryzykują życiem na Międzynarodowej Stacji Kosmicznej.