Christina Koch, astronauta, która spędziła 328 dni w kosmosie jako rekordzistka w NASA, kontynuuje swoją misję, aby inspirować następne pokolenie odkrywców.
Oprócz tego, że jest kobietą, która spędziła najwięcej czasu w kosmosie, Koch ma również tytuł drugiego najdłuższego pobytu w kosmosie, za kolegą z NASA, Scottem Kelly, który był 340 dni od Ziemi.
Na pokładzie Międzynarodowej Stacji Kosmicznej (ISS) Koch brał udział w różnych badaniach naukowych, w tym w eksperymentach prowadzonych przez studentów.
Dla Kocha, oprócz nauki, którą astronauci wnoszą na Ziemię, eksploracji i odkryć, edukacja i inspiracja STEM są bardzo ważne i mają bardzo pozytywny wpływ. „Myślę, że to jeden z głównych powodów, dla których tak ważne jest posiadanie programu załogowych lotów kosmicznych” – powiedział Koch w wywiadzie dla Space.
Program sponsorowany przez Boeinga przenosi studentów nauk ścisłych na Międzynarodową Stację Kosmiczną
Jest zdecydowaną orędowniczką inspirowania kolejnego pokolenia naukowców i odkrywców, i jako taka była zaangażowana w ważne działania STEM poza kosmosem. Jednym z takich działań była seria eksperymentów zaprojektowanych przez studentów amerykańskiego programu badawczego Genes in Space.
Sponsorowany przez firmę Boeing program jest konkursem dla uczniów klas 7-12 (USA), w ramach którego muszą zaprojektować eksperyment z wykorzystaniem DNA, aby rozwiązać prawdziwy problem podczas lotów kosmicznych. Doświadczenie zwycięskiego ucznia przenosi się następnie na stację kosmiczną, gdzie jest wykonywane przez załogę na pokładzie.
„Przebywanie w kosmosie było niesamowite. Byłem na Międzynarodowej Stacji Kosmicznej przez 11 miesięcy, naszą główną misją była nauka i byłem bardzo podekscytowany możliwością pomocy w badaniach” – powiedział Koch. „Mam doświadczenia, które przychodzą mi na myśl jako niezapomniane — z wielu powodów, a Genes in Space jest zdecydowanie jednym z nich”.
Koch uczestniczył w eksperymencie Genes in Space-6, który jako pierwszy wykorzystał technologię CRISPR w kosmosie, z nowym narzędziem do edycji genów. W ramach eksperymentu DNA drożdży pocięto na obu niciach, powodując poważne uszkodzenia. Następnie naukowcy przyjrzeli się, jak drożdże same się naprawiały.
Minusem kosmosu jest to, że promieniowanie kosmiczne może zniszczyć ludzkie DNA. Na Ziemi organizm może się naprawiać, dodając lub usuwając zasady DNA, a nawet łącząc je bez zmiany. Jednak nie zostało to jeszcze zbadane w warunkach mikrograwitacji.
Koch powiedziała, że była naprawdę podekscytowana pracą nad tym eksperymentem, ponieważ była „rodzajem maniaka CRISPR” podczas swojego lotu kosmicznego. „To szczególne odkrycie naukowe było naprawdę ekscytujące, więc szukałam wielu dodatkowych informacji na jego temat” – powiedziała. „Dowiedziałem się rzeczy o studentach, którzy go zaprojektowali, i dowiedziałem się o samej nauce, ponieważ chciałem o tym pomyśleć podczas robienia etapów, wykonywania pracy laboratoryjnej. Na ławce”.
Na pokładzie Międzynarodowej Stacji Kosmicznej astronauci zazwyczaj pracują nad setkami eksperymentów, więc według Kocha nie mają wielu możliwości wcześniejszego poznania tego doświadczenia. „Naprawdę staramy się być dobrzy w wymyślaniu czegoś szybko i osiąganiu sukcesów w czasie, który mamy” – powiedziała. „Aby naukowcy mogli jak najlepiej wykorzystać naukę”.
Według Kocha, w bardziej praktycznych eksperymentach, takich jak Genes in Space 6, astronauci pracują z naukowcami na Ziemi za pomocą kropki elektronowej. „Śledczy rozmawia z tobą przez zestaw słuchawkowy przez cały czas, gdy jesteś przed nim i prowadzi cię przez eksperyment” – powiedziała. „Chcą otrzymywać od ciebie informacje zwrotne w czasie rzeczywistym, więc ustawiona jest kamera, z której mogą zobaczyć, co robię” – wyjaśnił.
Dla Kocha to było jak praca z partnerem w laboratorium. „Tylko tym razem dzieli nas 400 km od kosmosu” – powiedział astronauta.
Kosmos stwarza różne warunki do eksperymentów projektowanych na Ziemi
Wyjaśniła również, że jedną z najśmieszniejszych rzeczy związanych z pracą w mikrograwitacji jest to, że płyny i sorbenty nie zawsze działają tak dobrze, jak na Ziemi. Zespół musiał więc rozwiązać kilka nieoczekiwanych problemów.
Jednym z innych dużych działań STEM, w które zaangażowałem się mieszkając i pracując w kosmosie, była zabawa z Limo, szlamem Nickelodeon wprowadzonym na rynek w 2020 roku w ramach projektu, który interesuje dzieci na całym świecie. w STEM.
„Bardzo się przy tym bawiliśmy, więc miejmy nadzieję, że dzieci też będą” – powiedziała. „Korzyści z działań kosmicznych przybierają wiele różnych form – niektóre czysto naukowe, być może techniczne, a inne inspirujące, dlatego ważne jest, abyśmy zajęli się pełnym zakresem, aby zmaksymalizować dobro, które robimy” – mówi Koch.
Dodała, że glina została użyta, aby pomóc dzieciom dowiedzieć się więcej nie tylko o lotach kosmicznych z udziałem ludzi, ale także o tym, jak rzeczy działają w mikrograwitacji.
Jedną z niesamowitych rzeczy związanych z gliną jest na przykład to, że zachowuje się ona zupełnie inaczej niż woda w kosmosie. „Pracując z wodą w kosmosie, musisz bardzo uważać, aby napięcie powierzchniowe nie zmieniło się, gdy wejdzie w kontakt z czymś, ponieważ woda nie lubi bąbelków i wybuchów” – powiedział Koch. „Z drugiej strony Slime lubi wyglądać jak bańka mydlana i można nawet w nią trafić. To była świetna zabawa. Dla Kocha oba materiały mają swoje własne zastosowania i ma nadzieję, że dzieci będą się tak dobrze bawić, jak ty.
„Geny w kosmosie” pobudzają pasję do nauki
Christophe Mesquita jest jednym z uczniów zaangażowanych w Genes in Space. Jest aktualnym zwycięzcą konkursu, a jego doświadczenie, Genes in Space-8, znajduje się teraz na pokładzie Międzynarodowej Stacji Kosmicznej.
Mesquita powiedział, że wygrana w konkursie była surrealistycznym przeżyciem. „Widzę stację kosmiczną lecącą na nocnym niebie, wygląda jak odległa gwiazda, a fakt, że moja praca jest na ISS doprowadza mnie do szału” – powiedział student. „Myślę, że to świadectwo tego, jak nauka stała się dostępna”.
Dla niego program „Geny w kosmosie”, a zwłaszcza jego wiedza ekspercka, jest częścią większego trendu przestrzennego, który sprawia, że nauka o kosmosie i ogólnie koncepcje stają się bardziej dostępne dla społeczeństwa. „Jestem tak podekscytowany”.
Mesquita usłyszał o konkursie od nauczyciela ze swojej szkoły i szukając możliwości związanych z przestrzenią kosmiczną, postanowił sprawdzić, czy inżynieria lotnicza jest dla niego odpowiednia. „Ten konkurs przyszedł dla mnie w bardzo twórczym czasie” – powiedział. „To był mój pierwszy rok w szkole średniej i wtedy pomyślałem o złożeniu podania do college’u io tym, czego będę szukał na studiach”.
Dzięki pomocy i wskazówkom, jakie otrzymała podczas konkursu, Misquitta została przyjęta do Massachusetts Institute of Technology (MIT) jako studentka inżynierii kosmicznej. „Mam nadzieję najlepiej zbadać aspekt kosmiczny” – dodał. „Doświadczenie pomogło mi ugruntować mój stopień naukowy”.
Według Katie Martin, szefowej programu „Geny w kosmosie”, każdemu uczniowi towarzyszy mentor, który jest prawdziwym naukowcem i spędzają dużo czasu na dopracowywaniu propozycji. „Nawet jeśli nie wygrają konkursu, jest to bezcenne doświadczenie dla uczniów” – powiedział Martin.
„Nasz jedyny zwycięzca jest wybierany przez jury, a my szukamy zasług naukowych i ucznia, który może reprezentować konkurs jako całość i być wzorem do naśladowania dla innych studentów, którzy również planują uczestniczyć w nauce. Inżynieria. Jak w naszej konkurencji” – wyjaśnił Martin. „Christophe jest tego doskonałym przykładem”.
Astronauta NASA Megan MacArthur przeprowadziła eksperyment Misquitta na Międzynarodowej Stacji Kosmicznej. Powiedział, że nie wchodził z nim bezpośrednio w interakcję, gdy był w kosmosie, ale był w stanie śledzić postępy eksperymentu dzięki pracownikom Narodowego Laboratorium Międzynarodowej Stacji Kosmicznej.
Selon Koch, les astronauci communiquent normalement directement z mentorami, którzy nie mają dobrych interakcji kierują się naukami, które planują swoje doświadczenie w pracy, która jest aktualna na świecie.
Kontakt pozostaje. „To było głównie wirtualne, ale dużo rozmawialiśmy ze studentami w różnych grupach wiekowych, zarówno w klasach, jak i podczas ceremonii wręczenia nagród, a także na wielu różnych zajęciach, więc dla mnie to jedna z najlepszych rzeczy w tej pracy”. powiedziała.
Rejestrator jest w Artemis
Koch jest jednym z osiemnastu astronautów nominowanych do programu Artemis, który planuje wylądować na Księżycu pierwszą kobietę i kolejnego mężczyznę jeszcze przed końcem tej dekady, a także pierwsze lwy.
Jest wiele do zrobienia, zanim misje wyjdą, ale Koch jest naprawdę podekscytowany tym, co Artemis oznacza dla całej ludzkości. „Dla mnie misja naprawdę oznacza to, że NASA jest zaangażowana w odpowiadanie na wezwanie ludzkości do eksploracji” – powiedziała. „Jesteśmy przykładem tego, jak odnosisz sukcesy, gdy otrzymujesz składki z całego świata, planety i ludzkości. Jestem bardzo dumny, że mogę być tego częścią.
Koch uczestniczył w pierwszym w historii żeńskim spacerze kosmicznym wraz z astronautką NASA Jessicą Meir. Aby zapewnić, że agencja i Stany Zjednoczone pozostaną w czołówce innowacji, Koch mówi, że ważne jest, aby wykorzystać stację kosmiczną do inspirowania i zachęcania młodych ludzi do uprawiania dziedzin związanych z STEM.
Dla Kocha przebywanie w kosmosie było nie tylko okazją do inspirowania innych, ale także spełnieniem marzeń. „Myślę, że ogólnie latanie w kosmosie to twoja wymarzona praca: przybywasz do miejsca, w którym masz tę niesamowitą perspektywę na Ziemię i możesz zabrać ze sobą marzenia wszystkich w świat. Kosmos. Masz nadzieję, że zainspirujesz ludzi. Więc twój życie codzienne to nauka i utrzymanie” – powiedział astronauta. „Nie wyobrażam sobie lepszej pracy niż ta”.
Oglądałeś nowe filmy na youtube cyfrowe perspektywy? Zapisz się na kanale!
„Miłośnik muzyki. Miłośnik mediów społecznościowych. Specjalista sieciowy. Analityk. Organizator. Pionier w podróżach.”
More Stories
Wkłada do swojego penisa dwa niedopasowane przedmioty i czeka sześć miesięcy przed pójściem do szpitala
Aktywne wulkany na Io, księżycu Jowisza, mogą być tak stare jak Układ Słoneczny
Ptasia grypa: „głównym problemem” WHO w związku ze wzrostem liczby przypadków przenoszenia wirusa H5N1 na ludzi