Festiwal Filmowy w Wenecji koronuje kobietę Frankenstein w roli Emmy Stone

Regularny festiwalowy film „Poor Creatures” grecki reżyser Yorgos Lanthimos („Homar”, „Ulubiony”) wreszcie zyskuje uznanie.

Film to rodzaj kobiecego Frankensteina, fantastyczny i barokowy, utrzymany w dużej mierze w czerni i bieli. Momentami prymitywny „Biedne stworzenia” to zarówno rozrywka, jak i przesłanie o tym, jak standardy wpływają na kobiety.

Amerykańska gwiazda Emma Stone, która jest także producentem filmu, gra szczery obiekt przechodzący edukację emocjonalną i seksualną. Nie mogła przyjechać do Mostry z powodu strajku, który sparaliżował Hollywood.

W skrajnie prawicowych Włoszech jury pod przewodnictwem Damiena Chazelle („La-la-land”, „Pierwszy człowiek”) również wysłało sygnał polityczny, przyznając kilka nagród filmom potępiającym los, jaki Europa szykuje dla migrantów.

Agnieszka Holland, wielki głos polskiego kina, otrzymała Nagrodę Specjalną Jury za film Zielone granice, który ukazuje tragiczne losy migrantów z Syrii, Afganistanu i Afryki, deportowanych w 2021 roku między Polską a Białorusią, będących więźniami dyplomatycznej gry toczącej się przekracza granice. Oni.

Młody senegalski aktor Seydou Sarr zdobył nagrodę dla najbardziej obiecującego aktora za rolę młodego imigranta, który przemierza Afrykę i Morze Śródziemne, ryzykując życiem, aby dotrzeć do Włoch, w filmie „Jestem kapitanem” w reżyserii Matteo Garrone, który jest także filmem. Zdobył nagrodę Srebrnego Lwa dla najlepszego reżysera.

-Sztuczna inteligencja-

Jeśli chodzi o artystów, Mostra wyróżniła dwóch Amerykanów: 25-letnią Cailee Spaeny w swojej pierwszej dużej roli, rolę żony „króla”, Priscilli Presley, w filmie biograficznym „Priscilla” Sofii Coppoli oraz Petera Sarsgaarda, kto jest temu przeciwny. Jessica Chastain w roli mężczyzny cierpiącego na demencję w filmie Michela Franco „Pamięć”.

W przeciwieństwie do wielu gwiazd filmowych z największych wytwórni, które ze względu na strajk nie mogły przybyć do Wenecji, dwójka zwycięzców wyszła na scenę, aby odebrać nagrody.

Peter Sarsgaard skorzystał z okazji, aby wyrazić swoje poparcie dla strajku i przeprowadził zjadliwy atak na sztuczną inteligencję, której nadzorowania domagają się scenarzyści i aktorzy.

„Jeśli przegramy tę bitwę, nasz przemysł upadnie jako pierwszy z wielu” – przewidział i możliwe jest, że medycynę lub zarządzanie wojną można by z kolei powierzyć sztucznej inteligencji, co „otworzyłoby drogę do okrucieństw” .”

Mostra był pierwszym międzynarodowym festiwalem, który mocno odczuł historyczny konflikt ze studiami, mimo że wzięło w nim udział kilka gwiazd, takich jak Adam Driver, Mads Mikkelsen i Jessica Chastain, a każda z nich chciała wesprzeć strajkujących.

Żądania Unii nie były jedynymi, które próbowały zostać wysłuchane w Wenecji.

Feministki próbowały także zabrać głos, szczególnie za pośrednictwem uczelni w mieście, i potępić zaszczyty, jakie najstarszy na świecie festiwal przyznaje artystom będącym celem ruchu #MeToo, który potępia przemoc seksualną i płeć wobec kobiet.

Luc Besson, oskarżony o gwałt, zanim francuski sąd odrzucił go w tym roku na stałe, rywalizował z „Dugmanem”.

Woody Allen, wyrzutek amerykańskiego przemysłu filmowego, który nie jest sądzony, nakręcił poza konkursem swój 50. film „Coup de Chance”, pierwszy film francuskojęzyczny.

Roman Polański, który przez ponad 40 lat ukrywał się przed amerykańskim wymiarem sprawiedliwości po skazaniu go za stosunki seksualne z nieletnią, nie pojechał do Wenecji, gdzie jego najnowszy film „Pałac”, który również został wykluczony z konkursu, spotkał się z chłodnym przyjęciem.

Reżyser Mostry Alberto Barbera uzasadnił zaproszenie trzech reżyserów wezwaniem do rozróżnienia człowieka od artysty.