Bujny płaskowyż, trzecie miejsce, które przywraca do życia tekstylia w Roubaix – Liberation

Na blacie sięgającym do pasa 27-letni Justin składa kwadraty z kwiecistej tkaniny. Falls wysłany przez Camaïeu, aby stać się Furoshiki Japońska technika składania kawałków materiału do pakowania prezentów. Kilka metrów od niej 52-letnia Veronique zamieniła kawałek Liberty w dziecięce majtki. Więcej wodospadów. Pochodzą one z magazynu w Cyrillus. Tuż za nim ciszę małego warsztatu na bujnym płaskowyżu przerywa hałas 44-letniej Narine, maszyny do szycia. Na półkach magazynowych stoją pudła pełne puszek obok długich rolek nieużywanych tkanin. W samozwańczym, bezodpadowym mieście nie zginął ani jeden kawałek materiału, a wszystko uległo przeobrażeniu.

„Początkowo było nas kilku, którzy chcieli porozmawiać o przyszłości przemysłu tekstylnego, być bardziej zgodnym z wyzwaniami zrównoważonego rozwoju i przyczynić się do rozwiązywania problemów planetarnych. Bardzo skromni, ponieważ Roubaix, robiąc modę inaczej i utrzymanie miejsc pracy”, Podsumowując Majdoleen El Sebaei, wiceprezes Fashion Green Hub, stowarzyszenia stojącego za Lush Plateau i socjologa środowiska.

Plateau Fertile, trzecie miejsce eko-mody, zainstalowało swoje maszyny w starej fabryce Roussel, w dzielnicy Epeule, w Roubaix. Stowarzyszenie zrzesza ekspertów, liderów projektów i prawie 300 firm – takich jak Jules, Promod, Kiabi, Auchan, La Redoute, Petit Bateau czy Galeries Lafayette – którzy wspólnie eksperymentują i testują bardziej zrównoważone i cyrkularne podejście.

W czasach Fabryki Russella, w ubiegłym stuleciu, tysiące szwaczek pracowało między tymi ścianami z czerwonej cegły. Nie chcemy zamieniać żyznego płaskowyżu w fabrykę. Nie ma nostalgii za posiadaniem fabryk wcześniej, – komentuje Majdoleen al-Sibai, patrząc na trzy stojące obok niej szwaczki. Nikt nie chce wracać do czasów, kiedy panie wkładały dzieci pod stoły, gdy się kręciły.

Omów i przetestuj pomysły na zmniejszenie ilości odpadów, produkcję odzieży zaprojektowanej ekologicznie i jak najszybciej… Uczestnicząc w grupie roboczej żyznego płaskowyżu, Safilin przygotowała zwrot części swojej produkcji do Francji. Szesnaście lat po zamknięciu ostatniej francuskiej fabryki lnu, która miała przenieść się do Polski, firma wraca do Hauts-de-France, aby produkować wysokiej jakości pościel i zaspokajać stale rosnące zapotrzebowanie na francuską produkcję.

Inny przykład : „Zrobiliśmy koszulkę 100% Francja, mówi Anek Jehan. Wykonujemy i drukujemy, materiały pochodzą z francuskiego przemysłu tekstylnego w Coudrey na północy. Produkowane są na małą skalę, ale w sposób przemysłowy, a robotnicy pracują na maszynach. Eksperymentujemy w powtarzalnych warunkach, aby pokazać, że jest to możliwe. Nagle pojawiły się tabliczki z napisem: „Chcemy też zrobić własnoręcznie T-shirty! „