Alienacja: Dlaczego nie Polska?

Napisane przez Jean-Paula Ory'ego.

Choć Donald Tusk został właśnie mianowany Prezydentem Europy, jest dziennikarzem m.in świat Przemówienie na krótko przed wyborami: „Donald Tusk, człowiek, który dostarcza ciepłą wodę w polskich kranach”.. Kazał wyczyścić maszynę w strasznym obozie „Plombier Polonais” menée Philippe’a de Villiersa w Europie, wicehrabiego, który miał do tego prawo, ponieważ pracował i pochodził od niego najwybitniejszy szef kuchni d’État. Park. Dla tych, którzy zapomnieli, ta kampania, niemal ksenofobiczna, miała na celu przywrócenie barier i uniemożliwienie hordom „polskich hydraulików” przyjazdów do pracy we Francji.

Pamiętam, że powiedziałem wtedy jednemu z moich towarzyszy, który ze mną flirtował: „Uważajcie, pewnego dnia francuscy hydraulicy pójdą do pracy w Polsce”.. Opierałem się przy tym na osobistych doświadczeniach z krajem i obserwacji dynamiki polskiej gospodarki na tle opłakanego stanu gospodarki francuskiej, obciążonej anormalną sytuacją polityczną. Dzisiejsze wiadomości polityczne potwierdzają moje słowa i oczekiwania. Do tego stopnia, że ​​zacząłem myśleć o przeprowadzce do Polski.

Spójrzmy na fakty

Po pierwsze, Polska jest jedynym krajem europejskim, który odnotował w tym roku wyjątkowy wzrost swojego PKB na poziomie 3%, a więc wyższy niż przewidywała ustawa finansowa. Pamiętajmy, że krajowi udało się utrzymać wzrost, także w czasie światowego kryzysu. Należy także zwrócić uwagę, że wzrost PKB powinien przyspieszyć do 3,8% w 2015 r., a następnie 4,3% w latach 2016 i 2017.

Z drugiej strony francuska gospodarka od dwóch lat stoi w miejscu: liczba bezrobotnych w kraju przekroczyła trzy miliony, zadłużenie sięgnęło 2 miliardów dolarów, a deficyt publiczny nadal spada.
A teraz, jeśli spojrzymy na sektor tworzenia miejsc pracy: kiedy SITA zamyka fabrykę we Francji, oznacza to ponowne otwarcie jej w Polsce. Podczas gdy zrezygnowała minister Aurélie Filippetti pracuje nad utrudnieniem Amazonowi sprzedaży książek we Francji, amerykański gigant pracuje nad utworzeniem 10 tys. miejsc pracy w Polsce. Cap Gemini, jedna z gwiazd francuskiego indeksu CAC 40, zdecydowała się na otwarcie nowej siedziby i utworzenie miejsc pracy także w Polsce.

Przyjrzyjmy się teraz konkretnie osobistym korzyściom, jakie mogę z tego odnieść. Z tego powodu będę się opierał na badaniu przeprowadzonym przez belgijską gazetę Echo I bardzo poważna firma badawcza Deloitte. Badanie, o którym mowa, pozwala dowiedzieć się, „ile zatrzymasz po uiszczeniu opłat”

Weźmy przypadek najbliższy mojemu: niezależnego przedsiębiorcy zarabiającego 125 000 euro. Jeśli będę pracować w Polsce, zostanie mi 70,8%, a będę mógł wydać 82,62%. Pod tym względem Polska zajmuje pierwsze miejsce wśród krajów europejskich, wyprzedzając Szwajcarię. Ale prawda jest przede wszystkim taka, że ​​kraj, w którym mieszkam, czyli Francja, znajduje się na przedostatnim miejscu. We Francji zostało mi 42,55% i mogę wydać tylko 35,29%! Tak, nie śnisz!

Odpowie mi dobry francuski socjalista „Tak, ale we Francji mamy zabezpieczenie społeczne” W Polsce będziesz musiał dołożyć cegiełkę do swojego zdrowia. Dokładnie ! Porozmawiajmy o tym cudzie „bezpieczeństwa”. Jest hojny dla tych, którzy nic nie dają, i skąpy dla tych, którzy płacą wysokie podatki. Jest to słynny model „redystrybucji w stylu francuskim”. Bierzemy od Paula i przekazujemy Jackowi, a państwo obficie pomaga sobie w tym procesie. Za jaką usługę?

Zawsze będę pamiętać, kiedy ten polski dentysta zaproponował mi koronę wykonaną z materiałów biokompatybilnych. Nie mogłam uwierzyć własnym oczom: 200 euro! We Francji za tę samą pracę dostałbym go za 1500 euro i to z amalgamatem niklu (uznanym alergenem). Ile odszkodowania ze skarbu państwa otrzymałem za ostatnią koronę? 50 euro! Nic dziwnego, że nasz kochany Prezydent Hollande naśmiewał się z „Bezzębnego” (jego przydomka dla biednych, jak dowiedzieliśmy się z najnowszej pracy jego byłej partnerki Valérie Trierweiler).

A co z emeryturami? Mówi się nam, że od 2017 roku część funduszy zbankrutuje… więc nigdy nie skorzystam z obowiązkowych składek, które jestem zmuszony płacić!

A co teraz z edukacją? Jest to dla mnie ważna kwestia, ponieważ moja córka chodzi już do szkoły w Polsce. Jeśli spojrzymy na ranking Programu Międzynarodowej Oceny Uczniów (PISA), światowy punkt odniesienia służący do pomiaru systemów edukacji, zobaczymy, że w 2014 roku Polska wyprzedziła Francję o 12 miejsc. Niezależnie od tego, czy jest to matematyka, czytanie czy nauki ścisłe, polscy uczniowie są lepiej wyszkoleni niż Francuzi. W tej chwili mówimy, że Polsce grozi wyszkolenie większej liczby inżynierów niż hydraulików. Jeśli chodzi o Francję, jeśli uda jej się wyszkolić hydraulików, będzie to dla niej prawdziwy sukces, ponieważ nasz kraj zawsze bardzo gardził zawodami fizycznymi!

Francuska porażka polityczna

Chciałbym zakończyć to proste ćwiczenie polegające na mierzeniu wyników obu krajów odrobiną analizy politycznej. Ja osobiście nie wierzę w ludzi opatrznościowych, wręcz przeciwnie, uważam, że demokratyczna gra polega na wystawieniu do władzy tych polityków, którzy wyrządzą krajowi jak najmniej szkody. I muszę powiedzieć, że Francuzi wiele lat temu nie byli zbyt dobrzy w tę grę.

Sarkozy zalał kraj ponad 500 miliardami dolarów, Hollande pobił swój rekord niepopularności, a jego socjalizmowi udało się zrobić z naszego kraju głupca Europy. W rezultacie liczba emigrantów stale rośnie, i to nie tylko ze względów podatkowych. Co pozwala nam powrócić do naszej wyjściowej hipotezy: już niedługo Francuzi przyjadą do Polski do pracy jako hydraulicy.

Ostatecznie Polacy mogą powiedzieć, że są szczęśliwi, że udało im się wybrać politykę, która nie szkodzi znacząco społeczeństwu obywatelskiemu. Aby zobrazować tę myśl, przywołuję wywiad z Donaldem Tuskiem, w odpowiedzi na pytanie dziennikarza, który go zapytał: Dlaczego państwo polskie nie pomaga bankom bardziej? » To jest to „To pytanie, które musimy zadać Polakom, bo wiedzą, ile są skłonni przekazać ze swojej kieszeni państwu, aby ono z kolei finansowało banki”.. We Francji żaden aktualnie wybrany polityk, od lewa do prawicy, w tym centrowy i ekstremistyczny, nie będzie w stanie udzielić takiej odpowiedzi. Każdemu państwo musi wszystko gwarantować, wszystko kontrolować i mieć rękę na rynku.

Skutek jest taki, że prezydent Hollande tonie w swoich sprawach osobistych, tonie Francja, Polska utwierdza się w gronie europejskich przywódców, a premier Tusk zostaje wybrany na przewodniczącego Rady Europejskiej.

Jako wielki Europejczyk mogę powiedzieć, że moim prezydentem nie jest już Hollande, ale Donald Tusk… pierwszy krok… zanim pomyślę konkretnie o przyjeździe i osiedleniu się w Polsce.

—
W Internecie.

Przeczytaj także Kontrapunkty Reformy liberalne: przykład Polski