Uważaj na uszkodzenia mózgu

Po miliarderach Jeffze Bezosie czy Richardzie Bransonie rolą aktora Williama Shatnera był lot w kosmos. Nawiązanie do postaci, która grała kapitana Kirka w serialu Star Trek, osadzoną na pokładzie statku kosmicznego. Ale jeśli podróże kosmiczne się zwiększają, to nie lada wyczyn. Dowodem na to jest nowe badanie przeprowadzone przez szwedzkich naukowców z Uniwersytetu w Göteborgu na pięciu rosyjskich kosmonautach i opublikowane 11 października w czasopiśmie. Neurologia gamma Ujawnia, że ​​te podróże prowadzą do uszkodzenia mózgu.

Podróż w kosmos wpływa na kości, mięśnie, oczy i jelita

Szkodliwy wpływ na organizm długotrwałego przebywania w kosmosie jest znany od pewnego czasu. Negatywne zmiany obejmują zanik mięśni, zmniejszoną masę kostną, pogorszenie widzenia i zmienioną florę bakteryjną jelit. Ale nie zaobserwowano żadnego wpływu na mózg.

Naukowcy obserwowali pięciu rosyjskich kosmonautów w średnim wieku 49 lat, którzy pracowali na Międzynarodowej Stacji Kosmicznej (ISS), orbitującej około 400 kilometrów od powierzchni Ziemi. Pobrali próbki krwi 20 dni przed wyjazdem na Międzynarodową Stację Kosmiczną, gdzie spędzili średnio 169 dni, czyli pięć i pół miesiąca. Po powrocie na Ziemię kolejne próbki krwi pobrano trzy razy: odpowiednio jeden dzień, tydzień i około trzy tygodnie po wylądowaniu.

pierwszy

Analizując pięć biomarkerów uszkodzenia mózgu, naukowcy odkryli, że trzy z nich były obecne w znacznie wysokim stężeniu. Są to prześwity neurofilamentów (NFL), kwaśne fibrylarne białko glejowe (GFAP) i białko beta-amyloidu Aβ40. „Jest to pierwszy przypadek udokumentowania konkretnych dowodów uszkodzenia komórek mózgowych w badaniach krwi po locie kosmicznymPrzekonuje Henrik Zetterberg, profesor neurobiologii i jeden ze współautorów badania. Należy to dokładniej zbadać i unikać, jeśli podróże kosmiczne mają stać się częstsze w przyszłości.. „

Przyczyny tych zaburzeń mózgu nie są jeszcze znane. „Aby się tam dostać, potrzebujemy wzajemnej pomocy, aby dowiedzieć się, dlaczego doszło do szkódKostium odlewniczy Henrik Zetterberg. Czy to nieważkość, zmiany w płynach mózgowych, stresy związane ze wstawaniem i schodzeniem, czy jest to spowodowane czymś innym? Tutaj na Ziemi można przeprowadzić wiele ekscytujących eksperymentów humanistycznych. Jeśli uda nam się zidentyfikować przyczyny uszkodzeń, opracowane przez nas biomarkery mogą pomóc nam znaleźć najlepszy sposób leczenia problemu.. „