Unoszenie się w kosmosie może być zabawne, ale badania pokazują, że obiekty naziemne są trudne

Badanie TBone zostało rozpoczęte w 2015 roku przez dr Stephena Boyda, dyrektora Instytutu Zdrowia Kości i Stawów McCaiga oraz profesora w Cumming School of Medicine. W badaniu śledzono 17 astronautów przed i po lotach kosmicznych w ciągu ostatnich siedmiu lat, aby zrozumieć, czy kości odradzają się po „przedłużonych” lotach kosmicznych. Wyniki zostały opublikowane w Raporty naukoweI chociaż może ci się to wydawać nieistotne na Ziemi, badania są ważne, aby lepiej zrozumieć ogólnie zdrowie kości.

„Utrata kości występuje u ludzi – gdy się starzejemy, doznajemy urazów lub w każdym scenariuszu, w którym nie możemy poruszać ciałem, tracimy kości” – mówi dr Lee Gabel, adiunkt kinezjologii i starszy autor badania .

„Zrozumienie, co dzieje się z astronautami i jak się regenerują, jest bardzo rzadkie. To pozwala nam zbadać procesy zachodzące w ciele w tak krótkim czasie. Musielibyśmy podążać za kimś przez dziesięciolecia na Ziemi, aby zobaczyć taką samą utratę kości ”, mówi Gable.

Naukowcy udali się do Johnson Space Center w Houston w Teksasie, aby zbadać nadgarstki i kostki astronautów przed odlotem w kosmos, po powrocie na Ziemię, a następnie po sześciu i dwunastu miesiącach.

„Odkryliśmy, że obciążone kości u większości astronautów zregenerowały się tylko częściowo po roku lotu kosmicznego” – mówi. „Sugeruje to, że trwała utrata masy kostnej w wyniku lotów kosmicznych jest mniej więcej taka sama jak dekada utraty masy kostnej związanej z wiekiem na Ziemi”.

Ta utrata ma miejsce, ponieważ kości, które normalnie obciążają ziemię, takie jak nogi, nie muszą unosić ciężaru w warunkach mikrograwitacji – po prostu unosisz się na wodzie.

„Widzieliśmy, jak astronauci zmagają się z chodzeniem z powodu słabości i braku równowagi po powrocie z lotu kosmicznego, a inni radośnie jeżdżą na rowerach po kampusie Johnson Space Center, aby spotkać się z nami podczas wizyty studyjnej. Wśród astronautów jest wiele odpowiedzi na ich temat. powrót na Ziemię – powiedział Boyd.

Były rektor Uniwersytetu Calgary i astronauta, dr Robert Thirsk, BS (inżynieria) 76, Hon. LLD’09, MD wie z pierwszej ręki, jak dziwny może być powrót na Ziemię. „Podobnie jak obiekt musi przystosować się do lotu kosmicznego na początku misji, musi również na końcu przystosować się do pola grawitacyjnego Ziemi” – wyjaśnia Thirsk. Zmęczenie, zawroty głowy i brak równowagi były dla mnie natychmiastowymi wyzwaniami po powrocie. Kości i mięśnie potrzebują więcej czasu na regenerację po locie w kosmos. Ale pewnego dnia po wylądowaniu znów poczułem się komfortowo jako człowiek z Ziemi. »

Niektórzy astronauci, którzy latali na krótszych misjach, mniej niż sześć miesięcy, odzyskali niższą gęstość kości i siłę w porównaniu z tymi, którzy latali przez dłuższy czas.

Rzadki dostęp do astronautów – w skład zespołu badawczego wchodzi dwóch członków Europejskiej Agencji Kosmicznej (ESA), dr Anna-Maria Leppardt i dr Martina Hare, a także dwóch członków NASA, dr Scott Smith i dr inż. Jan Sibonga. Badanie zostało sfinansowane przez Kanadyjską Agencję Kosmiczną i przeprowadzone we współpracy z Europejską Agencją Kosmiczną, NASA oraz astronautami z Ameryki Północnej, Europy i Azji.

Ponieważ przyszłe misje kosmiczne badają podróże do odległych miejsc, kolejna iteracja badań będzie badać implikacje dłuższych lotów, aby wesprzeć astronautów, którzy pewnego dnia mogą podróżować poza Międzynarodową Stacją Kosmiczną.

Jak mówi Thirsk: „Astronauci wyruszą w głęboką przestrzeń kosmiczną w tej dekadzie, a w nadchodzących stuleciach ludzkość będzie zamieszkiwać inne systemy gwiezdne. Teraz przesuńmy granice eksploracji kosmosu, aby umożliwić tę wizję”.

Dr Lee Gabel jest adiunktem w School of Kinesiology, stypendystą w McCaig Institute for Bone and Joint Health w Cumming College of Medicine oraz stypendystą w Children’s Hospital Research Institute of Alberta.

dr Stephen Boyd, Jest profesorem Cumming School of Medicine (CSM) na Wydziale Radiologii i jest mianowany wspólnie z Schulich School of Engineering. Wydział Kinezjologii. Jest dyrektorem Instytutu McCaiga ds. Zdrowia Kości i Stawów w MSC oraz laureatem Katedry Boba i Noli Rintoul w Badaniach Kości i Wspólnych, a także Katedry McCaiga ds. Zdrowia Kości i Stawów.