Unia Europejska jest gotowa kupić wspólny gaz, aby zmniejszyć rosyjski import

Jak zmniejszyć zależność Unii Europejskiej od rosyjskiej energii? To pytanie znajdzie się w centrum Rady Europejskiej, która zgromadzi przywódców 27 państw w czwartek 24 i piątek 25 marca w Brukseli. Bo ceny energii, które już przed wybuchem wojny na Ukrainie były wysokie, zaostrzył konflikt, a Rosja jest głównym dostawcą gazu do Europy. Dlatego członkowie UE dążą do dywersyfikacji źródeł dostaw.

Wojna na Ukrainie: po ropie i gazie rosną też ceny stali

Wśród przewidywanych środków projekt Deklaracji końcowej Rady Europejskiej – przedstawiony we wtorek 22 marca – wskazuje, że państwa członkowskie i Komisja Europejska będą „Współpraca na rzecz wspólnych zakupów gazu ziemnego, LNG i wodoru”.

W ten sposób komisja ogłosiła, że ​​będzie wspierać 27 krajów w ustanowieniu tego programu od tego roku. Środek został powołany w zeszły weekend przez przywódców Włoch, Hiszpanii, Grecji i Portugalii w celu zwalczania gwałtownie rosnących cen energii, które uderzyły w osoby prywatne i przedsiębiorstwa. „Wspólne magazynowanie (gazu, przyp. red.) pozwoli nam się wzajemnie chronić. Wspólne zakupy pozwolą nam mieć lepszą siłę przetargową z dostawcami”wskazał szef włoskiego rządu Mario Draghi po spotkaniu w Rzymie w piątek 18 marca.

Wojna na Ukrainie: od początku konfliktu Europa kupiła prawie 17 mld euro rosyjskiej ropy i gazu

Europejski wykonawca zaproponował w zeszłym roku, aby 27 krajów opracowało konstytucję dla strategicznych rezerw gazu ziemnego, które zostały dostarczone przez niektóre kraje, takie jak Hiszpania, jako sposób na złagodzenie kryzysów energetycznych. Jednak propozycja ta jest źle oceniana przez kraje dostawców, ponieważ ograniczałaby pole manewru cenowego. Wprawdzie wywołała też niechęć w Unii Europejskiej (polityka energetyczna jest kwestią narodów), ale zyskała też na sile podczas wojny na Ukrainie, która może zagrozić dostawom rosyjskiego gazu w krótkim lub średnim okresie.

Obłożenie do 90%

Komisja powinna również zaproponować państwom członkowskim, podczas sesji Rady Europejskiej, przyjęcie przepisu wymagającego wypełnienia 90% ich rezerw gazu przed każdym okresem zimowym. Pojemności magazynowe w UE są obecnie zapełnione tylko w 26%. Projekt deklaracji potwierdza, że ​​27 krajów zgodziło się koordynować takie przechowywanie i zacznie to robić. ” tak szybko, jak to możliwe „. Francuski minister gospodarki Bruno Le Maire już na początku marca wymienił ten środek wśród „zbiorowych rozwiązań europejskich”, które można by zaproponować w kierunku Europy bardziej niezależnej od rosyjskiej energii.

Szefowie państw i rządów omówią również nowe środki ochrony konsumentów przed rosnącymi kosztami energii, a także poprawę funkcjonowania rynków energii. Europejskie rządy wydały już dziesiątki miliardów euro na zmniejszenie wpływu wysokich cen energii, które rozpoczęły się przed inwazją Rosji na Ukrainę. Na przykład Francja zamroziła ceny gazu sprzedawanego francuskim gospodarstwom domowym od jesieni ubiegłego roku. Ten środek miał początkowo kosztować państwo 1,2 miliarda euro, ale teraz Bruno Le Maire szacuje jego koszt na 6,4 miliarda euro.

Gdzie indziej w Europie Niemcy zdecydowały się na rozpowszechnianie publicznych dotacji na ogrzewanie, Belgia i Holandia zdecydowały się obniżyć podatek od wartości dodanej od energii, a Polska całkowicie i po prostu zrezygnowała z gazu.

27 Walka o porozumienie

Jednak 27 krajów walczy o porozumienie w sprawie skoordynowanej odpowiedzi na tle sporów dotyczących najlepszych sposobów kontrolowania podwyżek cen.

Francja, Hiszpania, Portugalia, Włochy, Grecja i Belgia domagają się regulacji cen na szczeblu europejskim poprzez ustalanie cen lub oddzielanie ceny energii elektrycznej od ceny gazu. Francuski minister gospodarki bronił szczególnie w piątek 18 marca Limit ceny gazu na poziomie 27. Według niego byłoby to: „Negocjuj z naszymi trzema głównymi dostawcami – Rosją, Norwegią i Algierią – w 27, co jest stałą ceną”, W dodatku „Nagle nałożymy na firmy produkcyjne maksymalną cenę” Cytując w szczególności rosyjską spółkę Gazprom i algierską Sonatrach.

Jednak inne kraje, takie jak Niemcy, Holandia i Dania, są do tego niechętne, twierdząc w szczególności, że obawiają się, że ukryta forma dotacji do paliw kopalnych zniechęci do inwestycji w odnawialne źródła energii.

Jednak od początku wojny na Ukrainie trwa import energii do Europy. Według think tanku Centrum Badań nad Energią i Czystym Powietrzem (Crea) wielkość przepływów między Kremlem a Europą w tym okresie około miesiąca wynosi 16,8 mld euro (646 mln dziennie). Dokładnie: 10,6 mld euro na gaz, 5,77 mln euro na ropę (ropę naftową i rafinowaną) i 438 mln euro na węgiel. Oferta gotówkowa, która pozwala Władimirowi Putinowi sfinansować swoją wojnę i oprzeć się sankcjom gospodarczym nałożonym obecnie przez Zachód.

Rosyjski gaz: Dlaczego Europa jest oblężona?