Transfery – PSG, OL, De Ligt, Squacca… Dlaczego tak trudno sprzedać w tym okienku transferowym?

Sprzedawaj, aby móc sobie pozwolić na zakup. Lub zejść po dużych inwestycjach. Każdy klub dostosowuje swoje zachowanie na rynku zgodnie ze swoją strategią. z własnych, prywatnych środków. Ale w tej edycji letniego okienka transferowego 2022 jeden element jest jasny: wiele klubów miesiąc po otwarciu rynku walczy o „sprzedanie swoich aktywów”.

Ogólnie rzecz biorąc, w tej chwili nic niepokojącego. Zeszłego lata kluby uczestniczące w pięciu głównych ligach zostały sprzedane za łączną kwotę 2,3 miliarda euro. Od 11 lipca są one zgodne z harmonogramem, z 1,3 mld euro. Fakt, że cztery z tych pięciu głównych lig mają obecnie deficyt transferowy – z wyjątkiem Ligue 1 – również nie budzi niepokoju. Przynajmniej nie w świetle tego, co wydarzyło się rok temu.

Ale niektóre szczególne przypadki są jasne. Mówiąc o Ligue 1, Ligue des Talents podaje nam dwa wyraźne przykłady: Paris Saint-Germain i Olympique Lyon, z których każdy pokazuje bardzo wyraźny trend. Zacznijmy od sytuacji Paris Saint-Germain.

Nieodpowiednie zarobki

Wyparci zostali Jorginho Wijnaldum (916 000 euro), Mauro Icardi (800 000 euro), Julian Draxler (562 000 euro) czy nawet Levin Kurzawa (50 000 euro). Ale ich nieproporcjonalna płaca w porównaniu z wynikami sprawia, że ​​są prawie nie do sprzedaży. Chyba że zrobią duże ustępstwa. Ale czy oni tego chcą? Na przykład środowisko niemieckie przez długi czas pokazywało, że wcale się nie spieszy.

Jeśli jest specjalistą, to nie tylko mistrzowie Francji mają ten problem. Na przykład w Hiszpanii FC Barcelona będzie miała trudności z rozstaniem z Miralemem Pjanic z tych samych powodów, jak to miało miejsce przez kilka miesięcy z Samuelem Umtiti, którego premie były problemem, dopóki Francuz nie obniżył pensji na początek roku. Nie zmieniając niczego do tej pory, nawet jeśli leworęczny mężczyzna również cierpi z powodu strachu innych klubów o jego kondycję fizyczną.

Moda na darmowe początki

Jeśli wrócimy do przykładów francuskich, OL ilustruje inny problem: dość niedawną tendencję graczy do wywiązywania się z kontraktu. Houssem Aour i Moussa Dembele mają dwie wspólne cechy: nie wyjechali, aby rozpocząć następny sezon i będą wolni następnego lata. W związku z tym jasne jest, że klub z Rodanu chce odzyskać od Transfermarkt rekompensatę za transfer przedmiotów o wartości odpowiednio 25 i 20 milionów euro.

Ale w tej chwili żaden głośny zespół nie wydaje się być zainteresowany tymi dwoma graczami. Z drugiej strony, za sześć miesięcy lub rok, z trybem darmowym, możliwości będą nieuchronnie liczniejsze. W mniejszym stopniu Léo Dubois, Tino Kadewere, czy nawet Joseph Kony, wszyscy na kontrakcie do 2024 roku, nie przyjmą pierwszej oferty.

Na poziomie europejskim Serge Gnabry, Marcus Rashford, Carlos Soler czy nawet Memphis Depay mogliby poczekać rok. Od Paula Pogby do Paulo Dybali przez Franka Caseya, pod koniec dekady tego lata miało miejsce – lub będzie – wiele dużych ruchów.

90 milionów dla De Ligta, naprawdę?

Jednak bawarski klub nie mógłby winić swojego włoskiego odpowiednika za chciwość, ponieważ w ciągu roku odrzuciłby ofertę Barcelony za 40 milionów euro dla 33-letniego Roberta Lewandowskiego. W tym tempie rynek raczej się nie otworzy. Poza drużyną Premier League, częściej niż nie.