Głodni Wiedzy

Informacje o Polsce. Wybierz tematy, o których chcesz dowiedzieć się więcej

Teleskopy Webba i Hubble’a rejestrują szczegółowe obrazy zderzenia statku kosmicznego z misji Dart

Teleskopy Webba i Hubble’a rejestrują szczegółowe obrazy zderzenia statku kosmicznego z misji Dart

W czwartek, 29 września, teleskopy Jamesa Webba i Hubble’a, najpotężniejsze obserwatoria kosmiczne, ujawniły szczegółowe widoki uderzenia sondy DART NASA na asteroidę, obrazy, które pomogą naukowcom zrozumieć oczekiwany proces dostosowania orbity. Po raz pierwszy dwa słynne teleskopy kosmiczne zostały użyte do jednoczesnej obserwacji tego samego ciała niebieskiego: asteroidy oddalonej o 11 milionów kilometrów od Ziemi, będącej celem pierwszego na świecie testu obrony planetarnej.

W poniedziałek wieczorem statek kosmiczny Dart NASA rozbił się celowo na powierzchni Demorphos, małego księżyca o średnicy 160 metrów krążącego wokół większej asteroidy, próbując zmienić jego orbitę. Trzeba będzie poczekać od kilku dni do kilku tygodni, zanim naukowcy potwierdzą, że jego trajektoria rzeczywiście się zmieniła i będą w stanie zlokalizować go w stosunku do jego pierwotnej pozycji.

Jednak wkrótce po zderzeniu wczesne zdjęcia – wykonane przez teleskopy naziemne i nanosatelitę LICIACube – pokazały ogromną chmurę pyłu wokół Demorphos, rozciągającą się na tysiące kilometrów. Jest to chmura, która umożliwia operującym w kosmosie teleskopy Jamesa Webba i Hubble’a dokładniejszy zoomZgodnie z oświadczeniami AFP złożonymi przez Alana Fitzsimmonsa, astronoma z Queen’s University w Belfaście, który brał udział w obserwacjach naziemnych w ramach projektu Atlas, sieci czterech teleskopów działających na Hawajach. Pokaż te zdjęcia „Jest jasne, jak ten materiał roztrzaskał się po uderzeniu wybuchowej strzałki, to absolutnie niesamowite”.Powitanie.

>> Klipy wideo. Misja DART: Sonda NASA zderzyła się z asteroidą, aby zmienić jej kurs, historyczny precedens

„Efekt wydaje się być znacznie większy niż oczekiwano”.– skomentował Ian Carnell, szef europejskiej ekspedycji Hera, która w ciągu czterech lat zbada uszkodzenia powierzchni Dimorphos. Hera oparła się na kraterze o średnicy około 10 metrów, ale w świetle zdjęć wykonanych przez LICIACube 50 kilometrów od gwiazdy, potwierdzonych przez te teleskopy kosmiczne, mógłby być znacznie większy… „Gdyby istniał krater, cały kawałek Dimorphos mógłby zostać po prostu rozerwany”..

Kamera bliskiej podczerwieni NIRCam Jamesa Webba obserwowała zderzenie przez kilka godzin po zderzeniu. Jego dziesięć obrazów ukazuje zwarte jądro otoczone nim „Filary fizyczne” jak teleangiektazje, „Wyjazd z centrum, w którym nastąpiło uderzenie”wspólne oświadczenie Europejskiej Agencji Kosmicznej (ESA), Webba i Hubble’a.

Zdjęcia z teleskopu Hubble’a, wykonane szerokokątną kamerą 22 minuty, 5 godzin i 8 godzin po katastrofie, pokazują w świetle widzialnym ruch pocisków – rozdrobnionej materii gwiazdy. Ta ostatnia pojawia się w postaci promieni, ze stopniowym wzrostem jasności, ale po ośmiu godzinach uderzenia ustabilizowała się, co „Spiski astronomów”zgodnie z komunikatem prasowym.

READ  Kamoʻoalewa, półsatelitarna asteroida, uważana jest za kawałek księżyca

Teleskop Jamesa Webba, który od lipca ubiegłego roku obserwuje 1,5 miliona km Ziemi, oraz Hubble, działający od ponad 30 lat, wkrótce ujawnią, ile materii zostało wyrzuconej, jej charakter (duże kawałki lub drobny pył) i z jaką prędkością.