Szok energetyczny i strach przed migracją przemysłową: „Niektórzy nigdy nie wyzdrowieją…”

„Mamy mocne nerki, ale wielu nie wyzdrowieje. Nie możemy dłużej czekać, musimy działać pilnie” – ostrzega Jacques Bedeau, dyrektor generalny BCF Life Science. Ta bretońska firma, położona na południe od Vannes, jest wzorem dla wszystkich, którzy marzą o przemysłowej Francji. Kompletna księga zamówień, 210 pracowników, 50 mln obrotów, prawie 60% poza granicami Francji. BCF Life Science jest mało znanym pionierem: firma jest europejskim liderem w ekstrakcji aminokwasów, niezbędnych składników dla przemysłu farmaceutycznego i weterynaryjnego. Doskonały przykład tej ETI, której tak bardzo brakuje Francji i którą stara się rozwijać.

Do początku roku wszystko szło dobrze, a nawet Rosyjskie czołgi na Ukrainie Wysokie ceny energii zmieniły wszystko. „Nie jesteśmy jedną z tych dużych firm, które mają ostre podziały zakupów i mają środki na pokrycie wysokich cen”, wyjaśnia Jacques Bidow. Prezydent dokonał kalkulacji: dodatkowe koszty związane z wyższymi cenami energii elektrycznej, zwłaszcza gazu, sięgnęły w tym roku prawie 7 mln euro. „To nie jest daleko od 10% mojej marży brutto, która poszła z dymem”.

Nie wystarczy, żeby włożył klucz pod drzwi. Ale szok jest na tyle poważny, że inaczej widzi przyszłość. „Pracowaliśmy nad dużym projektem inwestycyjnym we Francji. Nowa fabryka przeniosłaby nas na nowy poziom. Dziś poważnie zadaję sobie pytanie, czy nie powinniśmy tego robić gdzie indziej” – przyznaje B. Gdzie indziej? W Stanach Zjednoczonych, które wydają się być wielkim zwycięzcą szoku energetycznego, który przetoczył się przez Francję i Europę. We wrześniu cena rynkowa gazu w Europie była siedmiokrotnie wyższa niż w Stanach Zjednoczonych (190 euro za megawatogodzinę w porównaniu do 27 euro za Atlantyk). Według obliczeń Rexecode różnica w 2019 roku wyniosła zaledwie 2. „Konkurencyjność europejskiego przemysłu jest bardzo słaba pomimo spadku euro w stosunku do dolara” – obawia się Denis Ferrand, dyrektor Rexecode. „Zrobiliśmy już nasze obliczenia”, kontynuuje Jacques Bedeau. W przypadku zakładu przemysłowego, który zużywa rocznie 50 gigawatów gazu, różnica w kosztach operacyjnych między Francją a Stanami Zjednoczonymi wynosi 7,5 miliona euro. Tylko energia! ”

READ WEISHARDT Silny wzrost na rynku kolagenu morskiego

oferta limitowana. 2 miesiące za 1 euro bez zobowiązań

Podczas gdy odgłosy butów rozbrzmiewają w Europie Wschodniej, szok energetyczny może zdusić dużą część marzeń o regeneracji. „To absolutna sytuacja nadzwyczajna, ponieważ całe sektory europejskiego przemysłu są zagrożone delokalizacją” – powiedział Thierry Breton, komisarz europejski odpowiedzialny za politykę przemysłową. Przez dziesięciolecia cena pracy rysowała mapę globalizacji, a Francja, ze swoim modelem społecznym i wysokimi kosztami płac, zapłaciła wysoką cenę w postaci przesiedleń. Obecnie, podczas gdy płace i poziom życia wzrosły, szczególnie w Chinach, pod lupą znajdują się ceny energii. Alexandre Sabo, prezes France Industrie, dodaje lobby branżowe.

same Niemcy

W Percy usługi CIRI (Międzyministerialny Komitet ds. Restrukturyzacji Przemysłu) są w gotowości. Według informacji zebranych przez Express, 350 firm zapukało do drzwi kraju z prośbą o pomoc w nagłych wypadkach z powodu szoku energetycznego. Łącznie z Arc Group, która zatrudnia blisko 5000 osób. „Francuski przemysł nie będzie uboczną ofiarą wojny na Ukrainie” – powiedział Roland Lesquiere, minister delegowany odpowiedzialny za przemysł.

Gdyby wszystkie kraje europejskie odczuły rosnące ceny gazu, nie wszystkie z nich miałyby takie same zasoby, aby pomóc swoim przemysłom. Plan pomocy w wysokości 200 miliardów euro, przedstawiony przez niemiecki rząd na początku tego tygodnia, wywołał u ludzi dreszcze. I to nie tylko w Paryżu. Berlin ze swoimi kwadratowymi rachunkami budżetowymi ma środki na podróżowanie, aby pomóc swojemu przemysłowi, filarowi jego gospodarki. Ale co z innymi czempionami przemysłowymi, Włochami, Polską, a nawet Francją, którzy nie mają takich samych zasobów finansowych? Podobnie jak w czasie wojny Covida z maską, kraje europejskie są kuszone przez wszystkich dla siebie, co grozi powstaniem wewnętrznej nierównowagi w Europie. Źródło rządowe wyjaśnia: „Oczywiste jest, że Berlin grał sam, ale postaramy się przywrócić im bardziej logikę współpracy w świetle Szczytu Europejskiego w dniach 20-21 października”.

READ Majowa podwyżka stóp EBC jest niepewna po wypowiedziach Lane'a

Jak uniknąć wojny o koszty produkcji w samej Europie? UNHCR naciska na rozwiązanie tego rodzaju, które przetestowano podczas pandemii, wykorzystując mechanizm SURE do finansowania pracy krótkoterminowej. W tym czasie Unia Europejska udzieliła Komisji Europejskiej mandatu do pożyczania z rynków finansowych (po bardzo dobrym oprocentowaniu) w celu sfinansowania masowych programów niepełnego zatrudnienia, które zostały pilnie wprowadzone w okresie ograniczeń. Kraje mogą pukać do drzwi SURE, aby sfinansować swoje wydatki. Francja nie korzystała z tego instrumentu, ale Włochy, podobnie jak 17 innych państw członkowskich. Mechanizmy mogą być identyczne. Wystarczy stworzyć ten licznik dla krajów, które chcą znaleźć sposób na ratowanie swoich firm bez przeciążania kont budżetowych. Wciąż jest duży problem: ta nowa forma wspólnego zadłużenia nadal niepokoi Niemcy.