więcej niż 5400 satelitów, cywilnych lub wojskowych, krążących wokół Ziemi. Na koniec 2020 roku było ich zaledwie 2787. Muszą też zrobić siłownię wśród kosmicznych śmieci, a według najnowszych szacunków jest ich 36 tys. Europejska Agencja Kosmiczna (ESA), ponownie licząc tylko te większe niż 10 cm. Oznacza to, że jeśli zatłoczenie orbity przyspiesza, istnieje ryzyko zderzenia z nim.
Unikanie tych wypadków, kosztownych dla operatorów kosmicznych i hipotetycznie niebezpiecznych dla tych, którzy mieszkają setki lub tysiące kilometrów głębiej, jest raison d’etre startupu. Udostępnij moją przestrzeń Utworzony w 2017 roku, obejmuje Paryż i Tuluzę. Mówi, że jej ambicją jest po prostu stać się „pierwszą prywatną europejską firmą dostarczającą dane orbitalne”. Oferując swoim klientom dynamiczny katalog „ponad 100 000 obiektów orbitalnych, pięciokrotnie więcej obiektów skatalogowanych przez Siły Powietrzne Stanów Zjednoczonych”, ten ostatni ma obecnie wirtualny monopol.
Teleskopy synchroniczne i naziemne
Firma jest przedstawiana jako francuska „samorodek” przez NewSpace i jest częścią konsorcjum * które Do utrzymania przez Cnes W ramach francuskiego planu inwestycyjnego do 2030 r., aby udowodnić „Usługę dostarczania danych z obserwacji kosmosu”. Jej głównym asem w rękawie jest stacja obserwacyjna Multiple Telescope Observation Station (MTOS), którą wynalazła i opatentowała. „To 360-stopniowy system obserwacji kosmosu składający się z czterech zsynchronizowanych teleskopów w celu lepszego przewidywania przyszłych kolizji na orbicie” – wyjaśnia rzecznik. Inwigilacja od jedynej oczywistej, nie polegała na uczestnictwie w problemie, który ktoś rzekomo specjalnie organizuje.
Share My Space ma obecnie dwie stacje we Francji i zainstaluje pierwszy MTOS Królestwo Maroka w lutym Potrzebujesz sześciu stacji operacyjnych na świecie, aby osiągnąć 100 000 skatalogowanych pozycji w porównaniu z obecnymi 10 000. Ta zdolność na trzech orbitach (wysokiej, niskiej i geostacjonarnej) jest unikalna w Europie.
W tej chwili, oprócz Cnes, startup ma kilkunastu klientów – agencje rządowe lub prywatnych operatorów satelitarnych – zlokalizowanych głównie w Azji. Wysyła im „codzienne alerty” o ryzyku kolizji, „potem to od nich zależy, czy będą manewrować”.
Alternatywą, którą obaj mistrzowie prawdopodobnie by chcieli, był rok 2009, kiedy amerykański satelita telekomunikacyjny Iridium uderzył w rosyjskiego satelitę wojskowego.
* Z Onera i CS-Group
„Miłośnik muzyki. Miłośnik mediów społecznościowych. Specjalista sieciowy. Analityk. Organizator. Pionier w podróżach.”
More Stories
Cudowne uratowanie sondy Voyager 24 miliardy kilometrów od Ziemi
Wirus krymsko-kongijskiej gorączki krwotocznej wykryty na Korsyce: regionalna agencja zdrowia apeluje o ostrożność
Pochodzenie naszego wszechświata zostało wyjaśnione w prosty sposób