Przyczyny i zapobieganie utracie wzroku

Utrata wzroku oznacza całkowitą lub częściową utratę wzroku. W zależności od przyczyny może wystąpić nagle lub stopniowo w jednym lub obu oczach. Niektóre rodzaje utraty wzroku są tymczasowe lub odwracalne. Utrata wzroku jest stosunkowo powszechna. W rzeczywistości problemy ze wzrokiem należą do dziesięciu najczęstszych niesprawności u dorosłych i do najczęstszych ułomności u dzieci. Eksperci przewidują, że do 2050 r. liczba zachorowań może dramatycznie wzrosnąć z powodu rosnącego wskaźnika cukrzycy i innych chorób przewlekłych, a także szybkiego starzenia się populacji.

Istnieje wiele możliwych przyczyn częściowej lub całkowitej utraty wzroku, w tym schorzenia, urazy, migreny i starzenie się. W tym artykule przyjrzymy się różnym rodzajom utraty wzroku, przyczynom nagłej lub stopniowej utraty wzroku, leczeniu i sposobom radzenia sobie.

Rodzaje utraty wzroku

Utrata wzroku to określenie utraty zdolności widzenia. Istnieją różne rodzaje utraty wzroku, które mogą być spowodowane różnymi chorobami lub stanami, w tym:

Utrata centralnego widzenia lub trudności z widzeniem rzeczy w centrum widzenia.

Utrata widzenia peryferyjnego lub trudności z widzeniem rzeczy kątem oka

Ogólna utrata wzroku, która skutkuje niemożnością zobaczenia czegokolwiek

– hemeralopia, która prowadzi do trudności w widzeniu w warunkach słabego oświetlenia

Niewyraźne lub niewyraźne widzenie: osoba ma wrażenie, że jej widzenie jest niewyraźne lub patrzy przez filtr.

Możesz również nie widzieć kształtów lub widzieć tylko cienie.

Przyczyny nagłej utraty wzroku

Nagła utrata wzroku to utrata wzroku, która pojawia się w ciągu kilku sekund, minut lub dni. Może to być spowodowane różnymi chorobami.

Migrena

Wielu cierpiących na migrenę doświadcza wizualnego objawu, znanego jako aura migrenowa. Około 25-30% osób cierpiących na migrenę ma objawy aury wzrokowej. Dla niektórych są to faliste linie, migotanie lub kropki. Dla innych jest to widzenie tunelowe, całkowita utrata wzroku lub utrata wzroku w lewo lub w prawo. Tym zaburzeniom widzenia często towarzyszy ból głowy. Zwykle trwają mniej niż godzinę i zwykle trwają od 10 do 30 minut. Niektóre znikają po kilku sekundach. Leczenie migreny może obejmować przyjmowanie środków przeciwbólowych i przebywanie w ciemnym pokoju z dala od jasnych świateł i głośnych dźwięków.

Zapalenie rogówki

Zapalenie rogówki to schorzenie, które może występować częściej u osób noszących soczewki kontaktowe niż u osób, które ich nie noszą.

Zapalenie rogówki może być spowodowane infekcją lub urazem oka. Objawy to niewyraźne widzenie, ból, wrażliwość na światło lub utrata wzroku. Ten stan jest tymczasowy. Lekarz będzie ją leczył przepisanymi lekami.

zapalenie spojówek

Zapalenie spojówek, znane również jako zapalenie spojówek, może powodować utratę wzroku. Zapalenie spojówek to infekcja lub zapalenie spojówek. Może również powodować niewyraźne widzenie, zaczerwienienie, ból lub trudności z widzeniem. Zapalenie spojówek jest tymczasowe i zwykle ustępuje samoistnie. W przypadku bakteryjnego zapalenia spojówek pomocne mogą być krople do oczu z antybiotykiem.

zmęczenie oczu

Jeśli ktoś przez dłuższy czas wpatruje się w ekran, może zacząć tracić wzrok i czuć, że rzeczy, na które patrzy, są nieostre. Zjawisko to jest zwykle tymczasowe i można je rozwiązać, oddalając się od ekranu i pozwalając oczom odpocząć. Zasada 20-20-20 może pomóc w zapobieganiu zmęczeniu oczu. Oznacza to, że osoba co 20 minut odwraca wzrok od ekranu, aby przez 20 sekund patrzeć na coś oddalonego o 20 metrów.

ścieranie rogówki

Uraz oka może również prowadzić do nagłej utraty wzroku. W zależności od ciężkości urazu może on być tymczasowy lub trwały, a leczenie może się odpowiednio różnić. Zaleca się konsultację z okulistą w celu oceny ciężkości urazu.

Przyczyny postępującej utraty wzroku

Utrata wzroku nie zawsze jest nagła. Czasami może się to zdarzyć przez długi czas.

zwyrodnienie plamki żółtej

Zwyrodnienie plamki żółtej związane z wiekiem (AMD) to choroba oczu, która może wpływać na widzenie centralne. AMD jest główną przyczyną utraty wzroku u osób w wieku 50 lat lub starszych. Może się to odbywać bardzo stopniowo lub bardzo szybko. Wiele osób zaczyna widzieć rozmazany obszar w pobliżu środka pola widzenia, który z czasem może się powiększać.

jaskra

Jaskra to grupa chorób, które uszkadzają nerw wzrokowy, zlokalizowany w tylnej części oka. Objawy jaskry mogą rozwijać się tak stopniowo, że osoba nie wie, że ją ma, dopóki nie zostanie przeprowadzone badanie wzroku. Może pojawić się w jednym lub obu oczach. Bez leczenia jaskra może ostatecznie spowodować ślepotę, zaczynając od widzenia peryferyjnego. Lekarze stosują różne rodzaje leczenia jaskry, w tym leki (zwykle krople do oczu), terapię laserową i zabiegi chirurgiczne. Leczenie nie może cofnąć szkód, które już wystąpiły.

Retinopatia cukrzycowa

Retinopatia cukrzycowa to stan, który powoduje utratę wzroku i ślepotę u osób z cukrzycą. Wpływa na naczynia krwionośne w siatkówce, warstwę światłoczułej tkanki w tylnej części oka. Każdy z jakąkolwiek postacią cukrzycy może rozwinąć retinopatię cukrzycową. Dlatego ważne jest, aby osoba chora na cukrzycę poddawała się regularnym badaniom okulistycznym w celu wykrycia jej na czas. Objawy nie zawsze są zauważalne we wczesnych stadiach. Leczenie może obejmować leki, laseroterapię lub zabieg chirurgiczny. W 90% przypadków można uniknąć ślepoty związanej z cukrzycą. Nieleczona retinopatia cukrzycowa może prowadzić do całkowitej i trwałej ślepoty.

Kiedy konsultujesz się z lekarzem?

Wielu rodzajom wad wzroku można zapobiec dzięki wczesnej diagnozie i natychmiastowemu leczeniu. Jeśli dana osoba zauważy, że traci wzrok, powinna umówić się na wizytę u swojego lekarza, aby sprawdzić jej stan. Może to nie być powodem do niepokoju, ale najlepiej zasięgnąć profesjonalnej porady.

Jeśli objawom utraty wzroku towarzyszy którykolwiek z poniższych objawów, należy natychmiast zwrócić się o pomoc lekarską:

– silne bóle głowy

Trudności w mówieniu

– obwisła twarz

Utrata kontroli nad mięśniami po jednej stronie ciała

Silny ból oka

Objawy te mogą być oznakami udaru lub innego poważnego stanu chorobowego.

Diagnoza

Jeśli dana osoba doświadcza nagłej utraty wzroku, należy to traktować jako nagły wypadek medyczny i natychmiastową pomoc medyczną. Aby zdiagnozować utratę wzroku, lekarz może wykonać badanie wzroku. Może rzucić światło w oczy tej osoby lub poprosić ją o odczytanie liter na tablicy, aby zmierzyć jego wzrok. Diagnoza może również obejmować badanie neurologiczne w celu sprawdzenia funkcji oka i mózgu.

Jak żyć z utratą wzroku

Radzenie sobie z utratą wzroku może być trudne, zwłaszcza jeśli jest trwałe. Jest kilka rzeczy, które każdy może zrobić, aby sobie poradzić, a także usługi rządowe, które mogą pomóc.

Metody radzenia sobie z częściową lub całkowitą utratą wzroku mogą być:

– Zmień układ domu, aby ułatwić poruszanie się

– Złóż wniosek o pomoc z ubezpieczenia społecznego

– logopedia

– Naucz się brajla

Użyj psa przewodnika

ochrona

Nie zawsze można zapobiec utracie wzroku, ale ludzie mogą podjąć kroki, aby zadbać o zdrowie swoich oczu.

Ludzie mogą ćwiczyć dobre zdrowie oczu, wykonując następujące kroki:

Odpocznij oczom

Co 20 minut oderwij się od patrzenia na ekran i przez 20 sekund patrz na coś oddalonego o około 20 metrów.

nosić okulary ochronne

Noś okulary lub gogle podczas wykonywania określonych czynności, takich jak uprawianie określonych sportów, prace budowlane lub naprawy domowe.

noś okulary przeciwsłoneczne

Wybierz okulary przeciwsłoneczne, które ochronią Twoje oczy przed 99-100% promieni UVA i UVB.

Regularne badania oczu, znajomość ryzyka chorób oczu, zdrowe odżywianie i rzucenie palenia mogą pomóc w ochronie oczu.

Utrata wzroku może mieć wiele przyczyn. Przyczyny tymczasowe obejmują migreny i zapalenie spojówek. Stany medyczne, takie jak retinopatia cukrzycowa i AMD, mogą powodować trwałą utratę wzroku. Często nie ma żadnych znaków ostrzegawczych ani objawów choroby oczu. Wczesne diagnozowanie i leczenie problemów z oczami to najlepszy sposób na utrzymanie zdrowych oczu i ważne jest, aby w przypadku utraty wzroku udać się do lekarza.