Powrót do przyszłości… Przetestowaliśmy Audi Ur-Quattro 20V z 1991 roku

Dziewczyna, która zaczynała karierę jako „Quattro”, zadebiutowała w Salon samochodowy w Genewie, w 1980 r. Dziś nosi nazwę „Ur-Quattro”, aby odróżnić to coupe 2+2 od technologii quattro, która wciąż utrzymuje Audi w czołówce współczesnego świata. W języku Goethego „Ur” to przedrostek oznaczający „oryginał”.

Zanim zagłębimy się w przykład z 1991 roku, przypomnijmy sobie pokrótce wyczyny w sportach motorowych, które były wynikiem Ur-Quattro. Dało początek jednej z legend wyścigów: Sport Quattro S1 o mocy 476 koni mechanicznych i klimatyzacji zapewniającej prawie 600 koni mechanicznych do wspinaczki górskiej szczyt szczupakaGdzie Walter Röhrl zabłysnął w 1987 roku, kiedy został pierwszym pilotem, który przekroczył granicę 11 minut. Nie trzeba przypominać, że na długo przed tym, w 1982 (mistrz konstruktorów), 1983 (mistrz kierowców) i 1984 (mistrz konstruktorów i kierowców), Quattro błyszczało już w światowych rajdach, w rękach Hanno Mikkoli lub nawet Stiga Blomqvista.

Oprócz biegłości w rajdach, napęd na cztery koła quattro sprawdziłby się również na torze, najpierw w USA, potem w DTM, nie mówiąc już o 24-godzinny wyścig Le Mans. Ale nie schodźmy z tematu. Wróćmy do egzemplarza, który Audi Traditions pozostawiło w naszych rękach…

Jedenaście lat rozwoju

Pomiędzy Audi quattro z lat 1980 a 1991 nastąpiły liczne zmiany. Trzeba powiedzieć, że jedenaście lat w karierze modelki to długi czas. Kiedy został zaprezentowany publiczności, Quattro ukrywał pod maską 5-cylindrowy turboblok o pojemności 2,144 cm3, rozwijający moc 200 KM. Prędkość maksymalna: 222 km/h. Od 0 do 100 km/h w 7,1 sekundy, mniej niż sekunda od najmocniejszego Ferrari 308 GTB i Porsche 928 z epoki…

W momencie wprowadzenia na rynek, pomimo masy własnej wynoszącej 1300 kg, Audi Coupe zapowiadało kolor dzięki napędowi na wszystkie koła. To była rewolucja w branży sportowej. Nawet Audi przyznaje, że początkowo planowano bardzo niską produkcję. Jednak duże zainteresowanie skłoniło producenta do stworzenia modelu Quattro, który do 1991 roku sprzedał się w ilości 11 452 egzemplarzy. Trzeba powiedzieć, że sukcesy w rajdach, dzięki przewadze quattro na nawierzchniach o słabej przyczepności, były w latach 80. doskonałym narzędziem marketingowym.

W 1984 roku w kabinie pasażerskiej odkryliśmy cyfrową tablicę przyrządów zamiast tradycyjnych wskazówek i wskaźników. ABS, dostępny jako opcja w pierwszych latach produkcji, stał się standardem w 1985 roku. Następnie, w 1986 roku, centralny mechanizm różnicowy z ręczną blokadą został zastąpiony przez mechanizm różnicowy Torsen pierwszej generacji, zdolny do zmiennego rozdziału momentu obrotowego między przednią i tylną oś. Wreszcie, w 1989 roku, podstawowy silnik z 2 zaworami na cylinder został opracowany w celu uzyskania 4 zaworów, zwiększając moc do 220 KM. Zwiększono również pojemność cylindra, tym razem w całości aluminiowego, z 2144 do 2226 cm3. Z tym silnikiem byliśmy szczęśliwi, że świetnie się bawiliśmy.

Nieoczekiwane wyrafinowanie

Kiedy stajesz twarzą w twarz z Ur-Quattro, nie robi to na tobie większego wrażenia. Trzeba powiedzieć, że wszyscy mamy na myśli bardzo mocne wersje rajdowe, a nawet 306-konny Quattro Sport, wprowadzony na rynek w 1984 roku. Pod względem stylu najbardziej imponujący jest tył. Z drugiej strony, gdy już znajdziesz się na pokładzie tej wersji z 1991 roku, jakość materiałów zapiera dech w piersiach (co nie miało miejsca we wczesnych latach produkcji): montaż jest wierny germańskiemu rygorowi, a materiały zostały starannie dobrane na wszystkich poziomach. Niektóre nowoczesne samochody elektryczne mogą mieć powód do rumieńców! No dobrze, cyfrowa deska rozdzielcza się rozwinęła, ale daje banana, gdy pamięta się lata 80-te i 90-te.

Szybki obrót kluczyka i pięć cylindrów budzi się bardzo dyskretnie. Brak szczególnych wibracji. Co za ulga słuchowa i sensoryczna! Mijamy pierwszy i udajemy się na krótką wycieczkę krajoznawczą po Ingostadt. Wychylenia skrzyni nie są szczególnie krótkie, ale sterowanie jest bardzo precyzyjne, z mocnymi blokadami. Ta miła niespodzianka przypomina nam, że znajdujemy się na pokładzie „małego” sportowego coupé (długości i tak 4,4 metra). Silnik pracuje zaskakująco gładko, nawet poniżej 3000 obr./min. Słychać typowy pomruk 5 cylindrów, ale podobnie jak przy ruszaniu, w bardzo elegancki sposób.

Mamy jednak tylko jedno pragnienie: przekroczyć 3500 obr./min, przy których czujemy się agresywnie. Co czyni mnie szczęśliwym! I jak łatwo.

W rzeczywistości jedynym elementem, który przypomina nam, że jesteśmy w samochodzie z 1991 roku, jest atak pedału hamulca, któremu brakuje zgryzu. Poza tym Audi Ur-Quattro pozostaje ultranowoczesne w prowadzeniu. Kalibracja układu kierowniczego nie jest typu a Porscheale dokładność i informacje zwrotne są.

Jak możesz sobie wyobrazić, nie doprowadziliśmy tej nowości tradycji Audi do końca w jej tradycjach. Ale zachowanie jest bardzo zdrowe, pomimo swojej wagi 1380 kg. Według moich ówczesnych testerów takie zachowanie jest raczej niedopowiedzeniem niż zaskoczeniem. Ale to nie znaczy, że Ur-Quattro nie chce skręcać w ciasnych zakrętach. Najważniejsze to chodzić w czasie, czyli nie za wcześnie i stopniowo.

Szczerze mówiąc, nie mogliśmy nie być bardzo mile zaskoczeni nowoczesnym i zabawnym charakterem tego legendarnego modelu, który na liczniku wskazywał 108 000 km. Aby zwrócić osobę do garażu, oblicz w przybliżeniu między 25 000 a 60 000 euro. Naprawdę? Każdy będzie sądził.

Stefan Lemery