Polska opisuje urządzenie swojej „tarczy wschodniej”, która zatrzymuje się wzdłuż jej granic białoruskich i rosyjskich

Ton był poważny, ale spokojny i 27 maja w siedzibie polskiego Sztabu Generalnego minister obrony narodowej Władysław Kosiniak-Kamysz ogłosił szczegóły „” Orientalna zbroja”. Ta oszukańcza inwestycja wojskowa na kwotę około 10 miliardów złotych (2,3 miliarda euro) to nic więcej. „Ważne posunięcie mające na celu wzmocnienie wschodniej granicy Polski i wschodniej flanki NATO od 1945 r.”, On obiecał. Słowa te przypominają słowa premiera Donalda Tuska, który 18 maja zapowiedział budowę granicy „Potencjalny wróg jest nie do pokonania”.

Na ekranie, w Warszawie, slajdy następują jeden po drugim, ukazując fortyfikacje zaplanowane na 400-500 km wzdłuż granic rosyjskich (232 km z eksklawą kaliningradzką) i białoruskiej (418 km) do 2028 roku. Żelbetowe wały, rowy, wieże strażnicze, bunkry, składy wojskowe, mosty i wzmocnienia dróg… zaznaczono nawet miejsce na potencjalne miny. „Nasze działania mają na celu bezpieczeństwo (…) „Na zaledwie centymetrze ziemi naszej republiki” Minister podkreśla.

Pancerz opiera się przede wszystkim na udoskonalaniu istniejącego systemu wykrywania (m.in. systemu przeciwdronowego i wojskowych centrów operacyjnych na granicy). Jego drugi cel: blokowanie ruchu wroga. Wreszcie wzmocni bezpieczeństwo sił zbrojnych i ludności cywilnej Ułatwia przemieszczanie się wojsk polskich poprzez lokalne ulepszanie dróg i mostów. System, który będzie oferowany NATO i UE, ma zostać powiązany z budowaną na Litwie, Łotwie i w Estonii bałtycką linią obronną.

„Przesłanie do NATO i Rosji”

„To jest dobry pomysł,” Sędzia Tomasz Pawluszko, adiunkt stosunków międzynarodowych Uniwersytetu Opolskiego i pracownik naukowy Instytutu Sobieskiego, jest think tankiem. Tak uważa ten ekspert ds. bezpieczeństwa międzynarodowego „Przed szczytem NATO w Waszyngtonie chcę przekazać wiadomość Rosji, ale także partnerom z NATO: Polska i państwa bałtyckie rozważają wszelkiego rodzaju scenariusze. »

Naprawia to historyczny mankament polskiej obrony. W czasie zimnej wojny większość jednostek wojskowych była skoncentrowana na zachodzie kraju. Choć ryzyko ze wschodu stale rośnie, nierównowaga nie jest w pełni zrównoważona.

Powinieneś przeczytać 54,45% tego artykułu. Reszta jest zarezerwowana dla abonentów.