Podczas wojny trwała integracja europejska

Daleko od linii frontu, w sercu polsko-ukraińskiej Galicji, na początku stycznia odbyło się spotkanie „Trójkąta Lubelskiego”. Spotkanie na szczycie, bo zgromadziło trzech szefów państw trio: Andrzeja Dudę, Ukrainiec Wołodymyr Zełenski i Litwin Gitanas Nausida. Po raz kolejny ten program współpracy politycznej, gospodarczej, kulturalnej i społecznej pokazał silne zaangażowanie na rzecz „nowej” Ukrainy i Europy Środkowej. W rzeczywistości jest to raison d’être.

1 lipca 1596 r. narodziła się Konfederacja Lubelska, której nazwa pochodzi od historycznego miasta we wschodniej Polsce, w pobliżu granicy Ukrainy i Białorusi. Królestwo Polskie (a więc także dawne Królestwo Galicji na Ukrainie) i Wielkie Księstwo Litewskie (obejmujące dawne Księstwa Białoruskie) łączą się w jedno państwo: Republikę Obojga Narodów, rządzoną przez monarchię elekcyjną pod kontrola dwóch izb: polskiego parlamentu (Sejmu) i sejmu litewskiego (sejmu).

Kiedy Polacy w XXI wieku szukali symbolu przyjaźni między Polską, Litwą i Ukrainą (niegdyś Białorusią, czwartym członkiem dwupaństwowej republiki), Lublin został im narzucony w sposób naturalny. 28 lipca 2020 roku trzej ministrowie spraw zagranicznych Polski Jacek Czaputowicz, Litwin Linas Linkevicius i Ukrainiec Dmytro Kuleba utworzyli „Trójkąt Lubelski”.

Unia historyczna

Ta nieformalna organizacja ma kilka celów. Po pierwsze, od 24 lutego 2022 r., czyli od rosyjskiej inwazji na Ukrainę, działa na rzecz przywrócenia integralności terytorialnej Ukrainy w granicach uznanych przez społeczność międzynarodową. W tym kontekście Prezydent RP zapowiedział 11 stycznia 2023 r. we Lwowie dostawę polskich czołgów Leopard do Kijowa.

Trójkąt Lubelski od 2014 roku walczy z rosyjską okupacją Krymu. Jest po stronie Tatarów Krymskich, którzy w czasach Związku Radzieckiego walczyli o demokrację po stronie ukraińskich dysydentów. Tak jest w przypadku deportowanego za Stalina w 1944 roku Mustafy Dżelewa z rodziny Tarrarów, byłego dysydenta, posła ukraińskiego i członka Zgromadzenia Parlamentarnego Rady Europy.

READ  Défilé du Nouvel an Chinois au Faubourg Saint-Honoré à Paris

Wtedy „trójkąt lubelski” popiera dążenie Ukrainy do członkostwa w NATO. Wzywa Kijów, by stał się wzmocnionym partnerem w NATO, do którego Polska i Litwa przystąpiły odpowiednio od 1995 i 2004 roku. W dłuższej perspektywie ugrupowanie chciałoby pełnej integracji Ukrainy z sojuszem.

aktywne wsparcie

Wreszcie Warszawa i Wilno chcą przyspieszyć przystąpienie Ukrainy, która od 23 czerwca 2022 r. jest oficjalnym krajem kandydującym, do Unii Europejskiej. Aby rozwijać swoją sprawę, musi znaleźć wsparcie dla rozwoju swojej gospodarki, transportu, dostaw energii i swobód publicznych. Tak więc Ukraina powinna być w stanie otworzyć się na europejską gospodarkę. Aby to osiągnąć, może polegać na swoich sąsiadach, poczynając od Polski.

11 stycznia 2023 r. na marginesie spotkania trójkąta we Lwowie Wołodymyr Zełenski udzielił pierwszego od początku wojny wywiadu polskim mediom. Okazja do wyrażenia wdzięczności Polsce za wsparcie i przyjęcie na jej terytorium ukraińskich uchodźców.

To także okazja do podkreślenia potencjału swojego wielkiego sąsiada, jakim może być „Siła napędowa i lobby”, W szczególności w kontekście przyszłego planu pokojowego. Bo Trójkąt Lubelski, jak przypomniał swoim członkom, to wspólna wizja przyszłości nie tylko dla Ukrainy, ale dla całej Europy Środkowej.