Po raz pierwszy odkryto RNA tygrysa tasmańskiego, gatunku wymarłego od 80 lat.

Ku „zmartwychwstaniu” tygrysa tasmańskiego? Naukowcy z Uniwersytetu w Sztokholmie wykonali już ważny krok, po raz pierwszy udało im się odzyskać RNA z wymarłego gatunku Thylacinus cynocephalus, czyli tygrysa tasmańskiego. To wystarczy, aby zadowolić fanów projektów „wymierania”, które mają na celu przywrócenie do życia wymarłych gatunków, takich jak tygrys tasmański czy mamut, poprzez klonowanie. Nie chodzi zatem o „wskrzeszenie” danego zwierzęcia, ale o stworzenie podobnego zwierzęcia, które pełni tę samą rolę, co jego krewny w środowisku.

Sekwencjonowanie RNA jest niezbędnym krokiem. „Rekonstrukcja żywego, funkcjonującego tygrysa tasmańskiego wymaga nie tylko dogłębnej wiedzy na temat jego genomu (DNA), ale także wiedzy na temat dynamiki ekspresji genów specyficznej tkankowo i działania regulacyjnego genów, którą można uzyskać jedynie poprzez badanie jego transkryptomu (RNA).„Tak to definiuje A oświadczenie Opublikowano 22 września 2023 r. przez Uniwersytet w Sztokholmie. „RNA z wymarłego gatunku nigdy nie zostało wyekstrahowane i zsekwencjonowane”.Jak powiedział AFP Löw Dahlin, profesor genetyki ewolucyjnej, który współkierował projektem.

Przeczytaj takżeMamuty, tygrysy workowate i gołębie wędrowne: szalony pomysł naukowców na przywrócenie do życia wymarłych gatunków

Nadzieja na projekty „wymierania”.

Wyniki ich badań opublikowano w czasopiśmie Badania genomu . Dallin i jego zespół pomyślnie zsekwencjonowali RNA ze 130-letniego okazu tygrysa tasmańskiego przechowywanego w Narodowym Muzeum Historii Naturalnej w Sztokholmie. W ten sposób udało im się zrekonstruować RNA z mięśni i skóry zwierzęcia. RNA to cząsteczka, która umożliwia ekspresję kodu genetycznego w każdej komórce i w ten sposób przekazuje jej instrukcje do działania. Odzyskane sekwencje „Był tak wysokiej jakości, że możliwe było zidentyfikowanie RNA kodującego białka specyficzne dla mięśni i skóry”.– podają badacze w swoim komunikacie prasowym. „Jeśli chcemy wskrzesić wymarłe zwierzę, musimy wiedzieć, gdzie znajdują się geny, jaką funkcję pełnią i w jakich tkankach są regulowane”.Dallin wyjaśnił.

Ostatni znany tygrys tasmański, mięsożerny torbacz, zmarł w niewoli w 1936 roku na Tasmanii (Australia Południowa). Po europejskiej kolonizacji Australii inne okazy zostały wytępione przez ludzi. W rzeczywistości zwierzę uznano za szkodnika i za każde zabite zwierzę wyznaczono nagrodę. Dla Danieli Kalthoff, kuratorki kolekcji ssaków w Muzeum Historii Naturalnej, która udzieliła wywiadu AFP, badanie to otwiera drogę do nowych badań nad… „ekscytujący pomysł” O zmartwychwstanie torbaczy.

Przeczytaj takżeRNA – technologia, która od dawna budzi sceptycyzm

Odkrycia badaczy będą miały także konsekwencje dla badań wirusów RNA. „W przyszłości być może uda nam się odzyskać nie tylko RNA wymarłych zwierząt, ale także genomy wirusów RNA, takich jak SARS-CoV2 i ich ewolucyjnych prekursorów, ze skór nietoperzy i innych żywicieli przechowywanych w zbiorach muzealnych”.– podkreśla cytowana w komunikacie prasowym Love Dallin. Badacze wyobrażają sobie także możliwość rozszerzenia zakresu odzyskiwania RNA na inne zbiory w innych muzeach na całym świecie. „W zbiorach muzealnych na całym świecie znajdują się miliony wysuszonych skór i tkanek owadów, ssaków i ptaków, a ze wszystkich tych próbek możemy odzyskać RNA”.Zdaniem naukowców.