„Likwidacja pomnika stanowi decydujący krok w polityce kontrolowania rosyjskiego społeczeństwa”.

Platforma. Jeśli jest zaskoczeniem dla wszystkich, którzy z niepokojem obserwowali autorytarny i ultranacjonalistyczny dryf reżimu Władimira Putina, likwidacja pomnika jest kluczowym krokiem w polityce kontroli rosyjskiego społeczeństwa obywatelskiego i ustanowienia „oficjalnego patrioty”. . Historia. Założona w 1989 roku, jest w rzeczywistości najstarszą i najbardziej znaną rosyjską organizacją pozarządową. Jej pierwszym szefem był wielki sowiecki fizyk i dysydent, laureat Pokojowej Nagrody Nobla Andriej Sacharow. W rzeczywistości Memoriał, podobnie jak wszystkie rosyjskie organizacje pozarządowe korzystające ze wsparcia moralnego lub finansowego z zagranicy, od lat jest organizacją w straconym czasie, nad którą od 2012 roku wisi miecz. „Organizacje działające jako agentów zagranicznych”.

Punktem kulminacyjnym działalności Memoriału, na przestrzeni trzech dekad, było połączenie badania sowieckiej przeszłości w jej długim traumatycznym i wciąż w dużej mierze niejasnym wymiarze, pracy na rzecz ochrony zniekształconej pamięci i obrony praw człowieka w teraźniejszości. czas. Nie można zbudować demokratycznego społeczeństwa opartego na poszanowaniu praw człowieka bez znajomości, zrozumienia i pamiętania o przeszłości. To było to, to jest credo Memoriał, ci mężczyźni i kobiety, w każdym wieku i ze wszystkich środowisk, którzy od Sankt Petersburga po Władywostok, w około sześćdziesięciu oddziałach regionalnych, brali udział w tej walce przeciwko zapomnieniu io demokratyczną Rosję.

Nie będę tu poruszał ogromu pracy wykonanej przez wydział „praw człowieka” organizacji pozarządowej – który ze swojej strony został rozwiązany pod pretekstem „przeprosin za terroryzm i ekstremizm” – w celu zapewnienia pomocy i pomocy prawnej więźniom politycznym, m.in. szczególnie w regionach Kaukazu (Czeczenia), które od lat są ofiarami rażących i powtarzających się naruszeń praw człowieka. Najbardziej znam pracę oddziału „Historia i Pamięć” organizacji pozarządowej, który od początku lat 90. ugruntował swoją pozycję najważniejszego światowego ośrodka badania i dokumentowania represji i zbrodni masowych. w Związku Radzieckim.

Nowa narodowa historia

Nasi koledzy z Memoriału byli pionierami w badaniach obozów Gułag, Wielkiego Terroru z lat 1937-38, deportacji w latach 30. i 50. oraz schizm w latach 60. i 80. XX wieku. A także odpowiedzieli na słynne polecenie rosyjskiej poetki Anny Achmatowej [1889-1966] O ofiarach represji – „Chciałbym wam wszystkim przypomnieć jak się nazywacie. Ale zabrali listę. Komu mam zadać pytania?” „, na zakończenie jego kolekcji” masa [écrit entre 1935 et 1940] – Konfigurując ogromną bazę danych (3,5 miliona nazw). Każdy może wyszukać imię ukochanej osoby, która zniknęła. Ponadto istnieje unikalny zbiór archiwów prywatnych (ponad 60 000 plików) odziedziczonych przez rodziny ofiar. Memoriał zebrał również zeznania tysięcy ocalałych i wzniósł setki pomników w miejscach masakry Wielkiego Terroru, z których większość została odnaleziona i ekshumowana przez członków organizacji pozarządowej.

Masz 52,48% tego artykułu do przeczytania. Reszta przeznaczona jest tylko dla subskrybentów.