Kosmos: Supermoce wobec Gwiezdnych Wojen?

W czasach Reagana ekspresja kwitła. Czterdzieści lat później zastanawiamy się, czy na horyzoncie pojawiły się nowe Gwiezdne Wojny. Bo nie brakuje oznak militaryzacji kosmosu. W 2019 roku Donald Trump stworzył nową gałąź armii amerykańskiej, Siły Kosmiczne, gdy dowództwo kosmiczne zostało utworzone we Francji. W 2021 r. widzieliśmy szybką sukcesję Wielkiej Brytanii w kwietniu i Niemiec w lipcu, która przejęła podobne organy.

Jednak czasy się zmieniły. Tam, gdzie Inicjatywa Strategicznej Obrony USA (SDI) ma na celu stworzenie kosmicznej tarczy zdolnej do przechwytywania pocisków balistycznych, obecne zadania są nastawione przede wszystkim na ochronę satelitów. Z pewnością „przestrzeń jest duża”, jak podkreśla geograf Isabelle Sorbes-Verger, dyrektor ds. badań w CNRS, która nakreśliła sposoby zajmowania przestrzeni wokół Ziemi podczas Geopolityki Nantes zorganizowanej przez Międzynarodowy Instytut 24 i 25 września. i relacje strategiczne (IRIS). Jednak zniszczenie przez Chiny jednego z ich satelitów meteorologicznych w 2007 r. przez pocisk rakietowy, a następnie tego samego rodzaju działania ze strony Stanów Zjednoczonych, Rosji i Indii w 2019 r. jeszcze bardziej wzmocniły nastroje. zły na dobre? Świadomość niebezpieczeństw sytuacji agresywnej.

Zagrożenie dla wszystkich

Później można się zastanawiać, czy na horyzoncie pojawiają się nowe Gwiezdne Wojny. Bo nie brakuje oznak militaryzacji kosmosu. W 2019 roku Donald Trump stworzył nową gałąź armii amerykańskiej, Siły Kosmiczne, gdy dowództwo kosmiczne zostało utworzone we Francji. W 2021 r. widzieliśmy szybką sukcesję Wielkiej Brytanii w kwietniu i Niemiec w lipcu, która przejęła podobne organy.

Jednak czasy się zmieniły. Tam, gdzie Inicjatywa Strategicznej Obrony USA (SDI) ma na celu stworzenie kosmicznej tarczy zdolnej do przechwytywania pocisków balistycznych, obecne zadania są nastawione przede wszystkim na ochronę satelitów. Z pewnością „przestrzeń jest duża”, jak podkreśla geograf Isabelle Sorbes-Verger, dyrektor ds. badań w CNRS, która nakreśliła sposoby zajmowania przestrzeni wokół Ziemi podczas Geopolityki Nantes zorganizowanej przez Międzynarodowy Instytut 24 i 25 września. i relacje strategiczne (IRIS). Jednak zniszczenie przez Chiny jednego z ich satelitów meteorologicznych w 2007 r. przez pocisk rakietowy, a następnie tego samego rodzaju działania ze strony Stanów Zjednoczonych, Rosji i Indii w 2019 r. jeszcze bardziej wzmocniły nastroje. zły na dobre? Świadomość niebezpieczeństw sytuacji agresywnej.

Zagrożenie dla wszystkich graczy w kosmosie

Niszczenie maszyn już znajdujących się na orbicie prowadzi do wzrostu ilości szczątków. To zagraża wszystkim graczom w kosmosie, od najsilniejszych do najskromniejszych, w trójwymiarowej przestrzeni, w której są ze sobą połączeni. Zagrożenie, które również musimy być w stanie zmierzyć, gdy zauważymy po stronie francuskiej naszą silną zależność od Stanów Zjednoczonych w zakresie środków wykrywania tego wraku. Wraz z „nową przestrzenią” mnożą się starty rakiet i wieże satelitarne, których znaczenie stale rośnie w naszym codziennym życiu na Ziemi. Zapewnienie globalnej łączności sieci szerokopasmowych z miliardami połączonych obiektów; trwałość ultradokładnych systemów pozycjonowania, takich jak GPS czy Galileo; Lub posiadanie satelitów do obserwacji w czasie zmian klimatycznych.

Co dalej w obliczu szpiegów, którzy mogą „przejrzeć” informacje – podejrzane podejście rosyjskiego satelity francusko-włoskiego satelity Athena-Fidus w 2017 r. wyraźnie skłoniło Francję do odpowiedzi – a nawet zaciął komunikację? Konieczne stało się monitorowanie tego, co robią inni na orbicie i ochrona przed cyberatakami. Nie jest tak łatwo usłyszeć generała Philipa Steingera, doradcę wojskowego szefa Narodowego Centrum Badań Kosmicznych, że mogą istnieć „niejasności, oddzielne operacje, które są trudne do wyśledzenia” z takim a takim obcym aktorem. Zanim zareagujesz – np. za pomocą laserowej poświaty intruza – lepiej mieć rzetelną informację. A granie w blaster na orbicie wydaje się najgorszą opcją.