Czym jest tajemniczy „Długi Covid”, na który lekarze wciąż szukają odpowiedzi?

Kryzys Covid-19 pozostaje zagrożeniem. „Długi Covid”, który od miesięcy powoduje objawy, zaczyna być lepiej identyfikowany, ale nadal istnieje duża niejasność co do jego prawdziwej natury.

„Musimy zrobić więcej dla Długie wyszukiwanie covid I dla pacjentów, którzy na nią cierpią – podsumował szwajcarski lekarz Maysam Nehme na konferencji zorganizowanej przez Instytut Pasteura pod koniec września.

Podobnie jak inni badacze na całym świecie, Maysam Nehme pracuje nad lepszym zdefiniowaniem rzeczywistości choroby Covid-19, czyli utrzymywania się objawów u pacjenta zarażonego wirusem Covid-19 kilka miesięcy temu.

Nie oszczędzaj form światła

bardzo szybko po rozpoczęciu się kryzysu zdrowotnego w zeszłym roku, Widziałem wielu pacjentów Że przez długi czas pozostawały w stanie upadku po chorobie: zmęczenie, trudności w oddychaniu, trwała utrata węchu …

Dziś istnienie takiego zjawiska jest przedmiotem konsensusu. Większość badaczy i wiele autorytetów w dziedzinie zdrowia przyznaje, że u niektórych pacjentów utrzymują się uporczywe objawy, w tym u pacjentów z łagodnymi postaciami Covid.

Maysam Nehme szacuje, po przebadaniu kilkuset pacjentów, że ponad jedna trzecia z nich wykazuje przynajmniej jeden objaw po siedmiu, ośmiu lub dziewięciu miesiącach.

Nie jest jasne, skąd biorą się objawy

Ale to tylko punkt wyjścia. Więc nie wiadomo, co może spowodować Te objawy utrzymują się : Czy w organizmie pozostaje niewielka ilość wirusa? Czy narządy zachowują uszkodzenia, czy to związane z samym wirusem, czy z reakcją immunologiczną? Czy istnieje element czysto psychologiczny?

Zwątpienie w przyczyny prowadzi do kolejnego pytania. Czy jest jeden długi covid? Czy też pod tym samym terminem klasyfikujemy różne fakty, między pacjentami z łagodnymi postaciami Covid i innymi, u których wystąpiły powikłania, aż do hospitalizacji, a nawet umieszczenia na oddziale intensywnej terapii?

„Długi Covid oznacza teraz różne rzeczy w różnych kontekstach i dla różnych ludzi” — przedstawił August amerykański pulmonolog Adam Gaffney w felietonie w New York Times.

Adam Gaffney, który nie odmawia poważnego traktowania każdego pacjenta z długotrwałymi objawami, obawia się paniki medialnej. W obliczu wieloletniej różnorodności kwalifikujących się przypadków koronawirusa wątpił w istnienie choroby związanej wyłącznie z zakażeniem koronawirusem.

Prywatność Covid-19?

Jednak w ostatnich tygodniach kilka badań zmierzało w kierunku specyficzności Covid. W przeciwieństwie do badań przeprowadzonych szybko na początku epidemii, porównują częstość występowania objawów z pacjentami, którzy nie zachorowali lub byli dotknięci innymi chorobami.

Dotyczy to w szczególności badania opublikowanego pod koniec września w PLOS jedna recenzja przez brytyjską drużynę. Na podstawie danych zebranych od prawie 300 000 pacjentów zauważam, że typowe objawy przedłużonego Covid-19 występują częściej u pacjentów z byłym Covid-19 niż u pacjentów z grypą sezonową.

Badanie zauważa, że ​​„wskazuje to, że ich pochodzenie może być częściowo związane z zakażeniem SARS-Cov-2”, wirusem wywołującym Covid.

Jednak nadal trudno jest wyciągnąć wnioski, ponieważ badanie wykazało różnorodne objawy, w zależności od ciężkości pierwotnej choroby i wieku pacjentów.

Jakie są zagrożenia dla dzieci?

W tym ostatnim aspekcie pojawia się jedno szczególnie delikatne pytanie. Jak zagrożone są dzieci przez długie zajmowanie?

Reakcja może zmienić sposób, w jaki rozumiemy pilność zaszczepić najmłodszych. Nie ma prawie żadnego ryzyka rozwoju ciężkiej postaci Covid, ale przedłużona forma może również prowadzić do niepełnosprawności.

Ale znowu niektórzy badacze ostrzegają przed alarmem. Metaanaliza opublikowana pod koniec września w czasopiśmie Dziennik chorób zakaźnych u dzieci, na podstawie około piętnastu wstępnych badań szacuje się, że często cierpią one z powodu uprzedzeń i zwiększają częstotliwość przedłużających się Covid wśród młodszych ludzi.

„Prawdziwe ryzyko jest prawdopodobnie bliższe jednemu na sto niż jednemu na siedem, co jest często cytowaną liczbą”, powiedział jeden z głównych autorów na Twitterze, badacz pediatryczny Nigel Curtis.

Zauważa jednak, że ten stosunek, nieważne jak mały, zawsze reprezentuje wiele przypadków i wymaga zastanowienia się, jak sobie z nim poradzić.