Kobieta, która spędziła więcej czasu w kosmosie, opowiada o programie motywacyjnym dla przyszłych odkrywców

„Bardzo się przy tym bawiliśmy, więc miejmy nadzieję, że dzieci też będą” – powiedziała. „Korzyści z działań kosmicznych przybierają wiele różnych form – niektóre czysto naukowe, być może techniczne, a inne inspirujące, dlatego ważne jest, abyśmy zajęli się pełnym zakresem, aby zmaksymalizować dobro, które robimy” – mówi Koch.

Dodała, że ​​glina została użyta, aby pomóc dzieciom dowiedzieć się więcej nie tylko o lotach kosmicznych z udziałem ludzi, ale także o tym, jak rzeczy działają w mikrograwitacji.

Jedną z niesamowitych rzeczy związanych z gliną jest na przykład to, że zachowuje się ona zupełnie inaczej niż woda w kosmosie. „Pracując z wodą w kosmosie, musisz bardzo uważać, aby napięcie powierzchniowe nie zmieniło się, gdy wejdzie w kontakt z czymś, ponieważ woda nie lubi bąbelków i wybuchów” – powiedział Koch. „Z drugiej strony Slime lubi wyglądać jak bańka mydlana i można nawet w nią trafić. To była świetna zabawa. Dla Kocha oba materiały mają swoje własne zastosowania i ma nadzieję, że dzieci będą się tak dobrze bawić, jak ty.

„Geny w kosmosie” pobudzają pasję do nauki

Christophe Mesquita jest jednym z uczniów zaangażowanych w Genes in Space. Jest aktualnym zwycięzcą konkursu, a jego doświadczenie, Genes in Space-8, znajduje się teraz na pokładzie Międzynarodowej Stacji Kosmicznej.

Mesquita powiedział, że wygrana w konkursie była surrealistycznym przeżyciem. „Widzę stację kosmiczną lecącą na nocnym niebie, wygląda jak odległa gwiazda, a fakt, że moja praca jest na ISS doprowadza mnie do szału” – powiedział student. „Myślę, że to świadectwo tego, jak nauka stała się dostępna”.

Dla niego program „Geny w kosmosie”, a zwłaszcza jego wiedza ekspercka, jest częścią większego trendu przestrzennego, który sprawia, że ​​nauka o kosmosie i ogólnie koncepcje stają się bardziej dostępne dla społeczeństwa. „Jestem tak podekscytowany”.

Mesquita usłyszał o konkursie od nauczyciela ze swojej szkoły i szukając możliwości związanych z przestrzenią kosmiczną, postanowił sprawdzić, czy inżynieria lotnicza jest dla niego odpowiednia. „Ten konkurs przyszedł dla mnie w bardzo twórczym czasie” – powiedział. „To był mój pierwszy rok w szkole średniej i wtedy pomyślałem o złożeniu podania do college’u io tym, czego będę szukał na studiach”.

Dzięki pomocy i wskazówkom, jakie otrzymała podczas konkursu, Misquitta została przyjęta do Massachusetts Institute of Technology (MIT) jako studentka inżynierii kosmicznej. „Mam nadzieję najlepiej zbadać aspekt kosmiczny” – dodał. „Doświadczenie pomogło mi ugruntować mój stopień naukowy”.

Według Katie Martin, szefowej programu „Geny w kosmosie”, każdemu uczniowi towarzyszy mentor, który jest prawdziwym naukowcem i spędzają dużo czasu na dopracowywaniu propozycji. „Nawet jeśli nie wygrają konkursu, jest to bezcenne doświadczenie dla uczniów” – powiedział Martin.

„Nasz jedyny zwycięzca jest wybierany przez jury, a my szukamy zasług naukowych i ucznia, który może reprezentować konkurs jako całość i być wzorem do naśladowania dla innych studentów, którzy również planują uczestniczyć w nauce. Inżynieria. Jak w naszej konkurencji” – wyjaśnił Martin. „Christophe jest tego doskonałym przykładem”.

Astronauta NASA Megan MacArthur przeprowadziła eksperyment Misquitta na Międzynarodowej Stacji Kosmicznej. Powiedział, że nie wchodził z nim bezpośrednio w interakcję, gdy był w kosmosie, ale był w stanie śledzić postępy eksperymentu dzięki pracownikom Narodowego Laboratorium Międzynarodowej Stacji Kosmicznej.

Selon Koch, les astronauci communiquent normalement directement z mentorami, którzy nie mają dobrych interakcji kierują się naukami, które planują swoje doświadczenie w pracy, która jest aktualna na świecie.

Kontakt pozostaje. „To było głównie wirtualne, ale dużo rozmawialiśmy ze studentami w różnych grupach wiekowych, zarówno w klasach, jak i podczas ceremonii wręczenia nagród, a także na wielu różnych zajęciach, więc dla mnie to jedna z najlepszych rzeczy w tej pracy”. powiedziała.

Rejestrator jest w Artemis

Koch jest jednym z osiemnastu astronautów nominowanych do programu Artemis, który planuje wylądować na Księżycu pierwszą kobietę i kolejnego mężczyznę jeszcze przed końcem tej dekady, a także pierwsze lwy.

Jest wiele do zrobienia, zanim misje wyjdą, ale Koch jest naprawdę podekscytowany tym, co Artemis oznacza dla całej ludzkości. „Dla mnie misja naprawdę oznacza to, że NASA jest zaangażowana w odpowiadanie na wezwanie ludzkości do eksploracji” – powiedziała. „Jesteśmy przykładem tego, jak odnosisz sukcesy, gdy otrzymujesz składki z całego świata, planety i ludzkości. Jestem bardzo dumny, że mogę być tego częścią.

Koch uczestniczył w pierwszym w historii żeńskim spacerze kosmicznym wraz z astronautką NASA Jessicą Meir. Aby zapewnić, że agencja i Stany Zjednoczone pozostaną w czołówce innowacji, Koch mówi, że ważne jest, aby wykorzystać stację kosmiczną do inspirowania i zachęcania młodych ludzi do uprawiania dziedzin związanych z STEM.

Dla Kocha przebywanie w kosmosie było nie tylko okazją do inspirowania innych, ale także spełnieniem marzeń. „Myślę, że ogólnie latanie w kosmosie to twoja wymarzona praca: przybywasz do miejsca, w którym masz tę niesamowitą perspektywę na Ziemię i możesz zabrać ze sobą marzenia wszystkich w świat. Kosmos. Masz nadzieję, że zainspirujesz ludzi. Więc twój życie codzienne to nauka i utrzymanie” – powiedział astronauta. „Nie wyobrażam sobie lepszej pracy niż ta”.

Oglądałeś nowe filmy na youtube cyfrowe perspektywy? Zapisz się na kanale!