Klaun za dnia, seryjny morderca nocą… John Wayne Gacy, zabójca z 33 ofiarami

Czerwony nos i peruka, biały makijaż, komiczne przebranie. Niezdarna i przejmująca postać Augustus jest prawdopodobnie jednym z najpopularniejszych typów klaunów w kulturze popularnej. Jego wybryki rozśmieszają widzów w cyrkach od końca XIX wieku, ale także w zaciemnionych pomieszczeniach. Inspiruje wielkie nazwiska w kinie, takie jak Buster Keaton czy Chaplin.

Ale jeśli to Charlotte uszczęśliwiała młodych i starych, Grippe-sou ich przeraża. w powieści Toscenariusz Król Stefan w 1986 i przystosowany dla telewizji w 1990 („on wrócił), Ten kubek Zło i krwiożerczość, mieszanka Bozo i Ronalda McDonalda, terror panuje w małym miasteczku w Maine, w Zjednoczone państwo.

Obraz „dobrego człowieka”

Uparta legenda głosi, że Stephen King użył prawdziwego seryjnego mordercy jako modelu dla Pennywise. Urodzony w marcu 1943 roku w Chicago, John Wayne Gacy został skazany na śmierć za gwałt, tortury i zabójstwo co najmniej 33 młodych mężczyzn w wieku od 14 do 23 lat w latach 70. Właścicielka sklepu malarsko-dekoracyjnego, dwukrotnie rozwiedziona… Jesse w hrabstwie Cook jest uważany za „dobrego człowieka”, wyjaśnia 20 minut Autorem książki jest dziennikarz Daniel Lessauer John Wayne Gacy, zabójczy klaun* Opublikowane w 2008 roku.

W 1975 został mianowany dyrektorem dorocznego Marszu Społeczności Polskiej w Chicago. Z tej okazji „został sfotografowany, gdy ściskał dłoń żonie prezydenta Stanów Zjednoczonych, Jimmy’emu Carterowi. To przysporzyło mu szacunku”.

Więc John Wayne Gacy wiedzie spokojne życie. Szczególnie lubi przebierać się za klauna dwa razy w miesiącu, aby zabawiać chore dzieci w szpitalach na przedmieściach Chicago. Jego postać ma imię: Pogo.

„Klown był dla mnie sposobem na relaks. Uwielbiałem zabawiać dzieci. Niektórzy lubią relaksować się w inny sposób, wychodząc na drinka. Ja, kiedy wymyśliłem klauna, czułem się zrelaksowany” – powie w Wywiad przeprowadzony w 1992 roku. „Kiedy zaczynałem, wróciłem do dzieciństwa. Fajnie było być klaunem, ponieważ można było być sobą lub odpuścić i wygłupiać się. Można było być slapstickowym i zabawnym i dobrze się bawić.”

cmentarz pod jego domem

„Miał coś w rodzaju podwójnej osobowości” — mówi Daniel Lesueur. „Z jednej strony jest naprawdę uroczy, robi różne rzeczy dla dzieci, będąc przebranym za klauna. Innym razem zabija ludzi. Klaun za dnia zamienia się w drapieżnika w nocy. Miał skłonności homoseksualne i atakował młodych mężczyzn, których kochany i który wiele razy pracował dla jego firmy.

Skazany w 1968 roku na dziesięć lat więzienia za ustawowy gwałt, Gacy został zwolniony warunkowo z więzienia Anamosa zaledwie dwa lata później. A w 1972 roku zaczęły się zabójstwa. Jego pierwszą ofiarą jest Timothy McCoy, 16-letni chłopiec, którego spotkał na przystanku autobusowym i wracał do domu. Młody mężczyzna zostaje dźgnięty nożem i pochowany w pustce pod domem seryjny mordercaw parku Norwood.

To jedyne morderstwo, do którego się przyzna. I również. Według niego Timothy McCoy został zabity, gdy próbował się bronić. Mężczyzna ponownie przyznał podczas wywiadu w 1992 roku, że zakopał go pod swoim domem i pokrył warstwą betonu. Ale przysięgał, że nie wiedział, że było 26 innych ciał. „Myślę, że zostałem niesłusznie skazany”, ośmielił się, ostatecznie twierdząc, że nie zna ofiar i potępił „nieudane” śledztwo.

W 1978 roku policja, która szukała 15-latka, w końcu zwróciła uwagę na Johna Wayne’a Gacy’ego. Pod koniec śledztwa odkryli 26 rozkładających się ciał jego ofiar zakopanych pod domem. Trzech innych jest pochowanych na jego terenie. W końcu z rzeki Des Plaines w pobliżu jego domu wydobyto cztery ciała. Na początku Gacy przyznaje. Powiedział śledczym, że przywoził do domu swoje ofiary – młodych mężczyzn, którym oferował dorywcze prace. Skuł je kajdankami, zgwałcił i udusił.

„pochlebstwo”

Podczas jego procesu w 1980 roku jego adwokaci, Sam i Robert Mota, powoływali się na niepoczytalność, mając nadzieję na uniknięcie kary śmierci. Gacy następnie oskarża swojego złego partnera, „Złego Jacka”, o bycie odpowiedzialnym za te morderstwa. Na dworze „miał doktora Jekylla i pana Hyde’a” — mówi Daniel Lesseur. „Z dnia na dzień noc była dniem. Potrafił być całkiem czarujący, a następnego dnia okazał się nikczemny i poniżający. W końcu ława przysięgłych uznała go za winnego 33 morderstw. W wieku 37 lat został skazany na śmierć”.

Daniel Lesueur przyznaje, że fakt, że Gacy lubił przebierać się za klauna, nie jest „najważniejszym” elementem jego charakteru. „To nawet anegdota, ale to jest strona sprzedaży”.

Gacy, jeden z najgorszych seryjnych morderców w Stanach Zjednoczonych, będzie czekał czternaście lat w celi śmierci. Więzień, który porównuje się do Michała Anioła, spędza czas malując portrety klaunów, które czasami sprzedaje za kilka tysięcy dolarów. Został stracony przez śmiertelny zastrzyk 10 maja 1994 roku. Towarzyszący mu strażnik skierował te ostatnie słowa: „Pocałuj mnie w dupę”. [embrasse mon cul].

Pozostaje jedno pytanie: czy John Wayne Gacy naprawdę zainspirował Stephena Kinga? W każdym razie autor nigdy o tym nie wspomniał seryjny morderca W wywiadach udzielał na temat swojego konta. W listopadzie 2013 roku pisarz powiedział, że na pomysł tej powieści wpadł, gdy mieszkał w Kolorado pod koniec lat 70. Chciał „potwornego, okrutnego, paskudnego, wulgarnego stworzenia, z którym nikt nie chce się skrzyżować i stworzyć”. Chcesz krzyczeć, jak tylko to zobaczysz.” Zapytał: „Co najbardziej przeraża dzieci?” Odpowiedzią były klauny.

I tak narodziła się postać Pennywise’a. Stacja ABC zwróciła się do niego kilka lat później z pomysłem adaptacji bestsellera na miniserial. „Myślałem, że to dziwny pomysł, ale zadziałał i przestraszył całe pokolenie młodych ludzi, którzy bali się klaunów”.

* „John Wayne Gacy, the Killer Clown”, Daniel Lesseur, wydanie Caméon Noir, 300 stron, 26 euro

Thibauta Shevellarda