Kiedy nadmierne myślenie rujnuje nam życie, jak możemy uwolnić się od rozmyślań?

Jesteśmy porażką, za dużo myślimy! To może być refren z tego przedstawienia. Ale co dokładnie oznacza myśleć za dużo? Dlaczego panująca w naszych głowach zasada domysłów może przegrzewać umysł, szerząc niepokój, niepokój i depresję?

Następnie mamy wszystkie scenariusze codziennego życia, których doświadczamy od przebudzenia do snu: „A gdybym stracił pracę…”, „Mógłbym to powiedzieć”, „Mogłem to zrobić”. Nadal zobaczymy, jakie są korzyści z takiego rozmyślania, ale także jak zmusić się do zaprzestania myślenia o jednej rzeczy, powiemy Ci, jak przyjąć najlepsze strategie przeciwdziałania przeżuwaniu.

Medytacja, pozytywne nastawienie… jakie są dobre taktyki, aby przestać grindować?

Zawsze więcej informacji o troskach świata, niepokojące wiadomości dają wiele możliwości do myślenia, podobnie jak znana już tapeta naszego życia. Sebastian Bühler, dziennikarz naukowy, wyjaśnia, że ​​mózg pełni funkcję tła, ponieważ gdy nie ma nic do roboty, bada możliwości, zwłaszcza niebezpieczne aspekty, aby przewidzieć, co może się wydarzyć. „Kiedy więc przedłożysz rozsądek przed przemysłem informacyjnym, który napędza ten cykl, popadniemy w chaos„, więc trzeba pomyśleć „Komunikacja między mezosferą a funkcjonowaniem mózgu przodka„.

Mózg nieustannie obserwuje i próbuje przewidywać

Ta umiejętność przewidywania niebezpieczeństw pozwoliła rasie ludzkiej przetrwać. Jak ? Wiemy teraz, że ta czujność wynika z działania neuronów w „sieci trybu domyślnego”, odpowiedzialnej za efektywne działanie. Sieć, która aktywuje się, gdy odpoczywamy, kiedy kładziemy się do łóżka i która śledzi, co może się wydarzyć, to miejsce, w którym pojawiają się myśli i zamieniają się w rozmyślania. Studiował psychiatra David GurionNeuralna dynamika medytacji„Pokazuje, że jeśli jesteś człowiekiem żyjącym w warunkach życia przodków, powinieneś wszystko zaplanować, wyobrażając sobie niebezpieczeństwo przy najmniejszym hałasie” – dodał.Czy potencjalne zagrożenie kryje się za krzakiem lub wiosennym wiatrem?„Ci, którzy uważali, że istnieje potencjalne ryzyko, pozostali, a ci, którzy uważali, że nie ma problemu, zostali statystycznie wyeliminowani, zabierając ze sobą swoje geny.

Myśl, świadome działanie naszego umysłu

Jak zatem możemy zdefiniować myśl i jak się ona rodzi? Sebastian Bühler wyjaśnia, że ​​idea to treść mentalna, którą postrzegamy, „Reprezentacja, do której można się odnieść i która jest świadoma”.. Myśli mogą być pożądanym działaniem lub działaniem „Przychodzi dość chaotycznie. Możemy go szybko złapać, możemy się go trzymać, albo możemy sprawić, że wyrośnie w majonezie, lub odwrotnie, pozwolić mu wymknąć się”. Christophe Andre dodaje to „Dla większości z nas akt myślenia powoduje wytwarzanie pomysłów, ale dla większości badaczy neuronauki myślenie nie polega na wytwarzaniu pomysłów, ale na wybieraniu ze strumienia obrazów mentalnych wytwarzanych przez mózg. (…) Myślenie lub myślenie to wybierać pewne idee bez Innych, a czasami jest odwrotnie, polega na tym, że wybieramy pewne idee, które nam się narzucają, ponieważ niosą ze sobą ładunek emocjonalny, ładunek sentymentalny.. I kończy się tak „Musimy się uczyć, aby nie dać się przytłoczyć tej wspaniałej aktywności”.

Od myśli do rozmyślań

Psychiatra Aurelia Schneider łączy i rozróżnia myślenie i medytację. To ostatnie ma nieco negatywne konotacje. Ustala je psychiatra „Jak nieco świadome myśli, które pojawiają się wielokrotnie, najczęściej w okresach depresji”. Na przykład budzenie się o drugiej w nocy, podczas wakacji lub w weekendy, kiedy nie możesz rozwiązać tego, co leży ci na sercu. Do tego stopnia, że ​​czasami niektórzy z jego pacjentów „Boimy się okresów wakacyjnych i wypełniamy je tak wieloma zajęciami, że takie myśli nam nie przychodzą do głowy, a musimy rozwiązać to, czego nie możemy rozwiązać”. Świat rozmyślań dzieli się na dwie kategorie: o sytuacjach, które nie istnieją lub jeszcze nie istnieją, oraz myśli tego rodzaju „Nawet jeśli” „Pod warunkiem, że”Oraz sytuacje, które istnieją, ale niestety nie mają rozwiązania, sytuacje, których nie można rozwiązać.

Nie myl rozmyślań i ulotnych myśli „Impulsywna fobia to strach przed podjęciem działania, ale nie osiągnięciem go”. Jak na przykład strach, że zostaniesz pedofilem, ciągnąc swojego malucha za rozporek, czy chęć zepchnięcia kogoś ze schodów lub dokonania niewyobrażalnie brutalnego czynu, o którym nawet trudno rozmawiać. Niekoniecznie jesteś niezrównoważony, to fobia.

Ćwicz pozytywne nastawienie

Ale czy wtedy będzie można nie rozmyślać? Czy świat jest podzielony na tych, którzy rozmyślają, i na innych? Autor: Christophe Andre, Różnica między ludźmi nie polega na tym, ale na tych, którzy wiedzą, jak przestać. Rozwiązania W dni, w których musisz działać, wchodzić w interakcje z innymi i robić różne rzeczy; Wieczorem czas na kontemplację, relaks i być może rozmyślania, ale w pozytywnym nastawieniu. Nie możemy ich powstrzymać, ale możemy w mniejszym stopniu w nich uczestniczyć i pozwolić im przeminąć, abyśmy nie cierpieli z ich powodu.

Psychiatra sięga głębiej i wyjaśnia, kiedy coś idzie nie tak „Przydatne, bolesne wspomnienie sprawia, że ​​zwracamy uwagę, jesteśmy bardziej ostrożni, ale zupełnie zapominamy, co jest dobre, co pozytywne”.. Musisz więc nauczyć się o tym pamiętać, dlatego zachęca pacjentów, aby zapisali, co poszło dobrze.

Kolejną wskazówką jest tworzenie list rzeczy do zrobienia. Dzięki temu będziesz mieć pewność, co jest aktualnie robione, co działa bardzo uspokajająco. Jednak wiele harmonogramów może zwiększyć obciążenie psychiczne. Następnie wracamy do samodzielnego szkolenia, aby podkreślić, co zadziałało, co osiągnęliśmy lub co przeanalizowaliśmy.

Resztę, przykłady i wskazówki, posłuchaj tutaj
Oferta realizowana we współpracy z miesięcznikiem „Cerveau & Psycho”.

Pokaż gościom:
Sebastiana Buhleradziennikarz naukowy, redaktor naczelny pisma Mózg i psychika, propagator psychologii ewolucyjnej, znawca popularyzacji prac naukowych. Na pierwszej stronie magazynu Mózg i psychikanr 164 (kwiecień 2024): Dużo myślę: jak powiedzieć: przestań rozmyślać.
Aurelia Schneider, psychiatra specjalizujący się w terapiach behawioralnych i poznawczych, były rezydent paryskich szpitali. autor Obciążenie psychiczne dla kobiet… i dla mężczyzn (Larousse, 2018)