Kapsuła zawierająca próbki asteroid pobrane przez sondę wylądowała

Ozyrys Rex powrócił. Po przebyciu ponad 6 miliardów kilometrów w przestrzeni kosmicznej podczas swojej siedmioletniej podróży. Po tym jak asteroida towarzyszyła Bennu i dokładnie ją zbadała. Po pobraniu z niej 250 gramów próbek w 2020 roku, w niedzielę 24 września sonda NASA wróciła na naszą planetę i wystrzeliła małą kapsułę zawierającą jej cenny ładunek, która wylądowała tuż przed piątą wieczorem (czasu paryskiego).) w rozległej strefie wojskowej o powierzchni 9300 km.² Znajduje się na pustyni w Utah.

Decydujący był manewr, który polegał na delikatnym lądowaniu na obiekcie poruszającym się z prędkością 44 500 km/h. Wszystko zaczęło się o 12:42, kiedy Ozyrys Rex, znajdujący się wówczas nieco ponad 100 000 kilometrów od Ziemi, wystrzelił w przestrzeń kosmiczną kapsułę ważącą około pięćdziesiąt kilogramów. Cztery godziny później zaczął wchodzić w atmosferę ziemską. Tarcie z powietrzem podniosło temperaturę jego pancerza ochronnego do około 2800 stopni Celsjusza.

Na wysokości 31 km z tyłu kapsuły wysunął się pierwszy spadochron o średnicy 80 cm, który miał ją ustabilizować. Kilka minut później na ostatnich 1500 metrach opadania opadł drugi spadochron o średnicy 7,3 metra. Cały lot był monitorowany przez radar i kamery, dzięki czemu zespół ratowniczy mógł znaleźć kapsułę. Ostatecznym miejscem przeznaczenia próbek będzie Centrum Kosmiczne Lyndona Johnsona w Houston (Teksas), gdzie mieści się oddział NASA odpowiedzialny za materiały z innych miejsc, takie jak skały księżycowe z misji Apollo, cząstki wiatru słonecznego czy meteoryty.

Dla astronomów cenne są próbki pobrane z asteroid. Jak wyjaśnił L ponW 2019 roku Patrick Michel, dyrektor ds. badań Narodowego Centrum Badań Naukowych w Obserwatorium na Lazurowym Wybrzeżu i członek zespołu naukowego Osiris-Rex, „Asteroidy to pozostałości cegieł, na których zbudowano planety”.. Pozostałości po powstaniu Układu Słonecznego. W przeciwieństwie do planet, które bardzo się ociepliły i przekształciły się chemicznie, asteroidy przekształcają się tylko nieznacznie i w jakiś sposób zachowują pamięć o tych pierwotnych cegłach.

A priori ładunek Osiris Rex, nawet jeśli nie jest to pierwsza próbka Na miejscu Będzie to największy obiekt tego typu w historii. Pierwsza próba, prowadzona przez Japonię z sondą Hayabusa, zakończyła się niemal niepowodzeniem: z powodu szeregu problemów w 2010 r. na Ziemię powróciło jedynie 1500 mikroskopijnych ziaren asteroidy Itokawa. „Raczkująca misja” Hayabusa-2 z drugiej strony zakończyła się pełnym sukcesem: zebrała nieco ponad 5 gramów materiału z asteroidy Ryugu. Znacznie więcej niż początkowy cel wynoszący ułamek grama, ale znacznie mniej niż 250 gramów szacowane przez Ozyrysa Rexa. Zadanie to nie zostanie w całości powierzone badaczom: 70% zbiorów zostanie zachowanych na później w oczekiwaniu na postęp w technikach analitycznych.

Pozostało Ci do przeczytania 6,38% tego artykułu. Reszta jest zarezerwowana dla abonentów.