Kali Rovanpira – Znaczenie konsekwencji

Mowa ciała często mówi więcej niż długie przemówienia. W strefie końcowej, gdy załoga czekała na koniec etapu mocy, Kali Rovanpira miała duże trudności z ukryciem rozczarowania. Finn nie spał przez całe popołudnie, zachowując kamienną twarz, urażony swoim niezadowoleniem. Musimy zdać sobie sprawę, że brak zwycięstwa w Safari w ciągu 6,7 sekundy z rzędu po takiej bitwie może być trudny do strawienia. W pewnym sensie to dobry znak, że panujący mistrz świata wciąż jest zdenerwowany porażką.

Mano mano ze ślimakiem

Ale w Kenii Kaley nie miał się czego wstydzić. Prowadził przez pierwszy etap, znakomicie radząc sobie z ograniczaniem skutków podjazdu na początku rajdu. Zjawisko to nie jest wszechobecne w kursie Safari, który oferuje szeroką gamę różnych skórek. Rovanpera zdołała wykorzystać każdy czysty kilometr. W ten sam sposób niektóre bardzo piaszczyste części mają tendencję do poszerzania się przy częstym ruchu samochodowym. Tym razem bycie pierwszym na drodze było zaletą. Zostało to potwierdzone w odcinku specjalnym w Kedong (SS4), gdzie nagle odebrał 9′ 4 od Sébastiena Ogiera, który był, cóż, poza hybrydą. Bardzo szybko dwóch ostatnich mistrzów świata odizolowało się na czele wyścigu. Pomimo niepowodzeń, które spowalniały rywali Kalle’a jeden po drugim i pozwoliły mu wymyślić bardzo interesujący proces księgowy, zawsze był skoncentrowany na wygrywaniu.

Zwycięstwo za wszelką cenę

Nie musisz się już martwić o zagrożenie 3^H, kierowca z Jyväskylä (Finlandia) skupił się całkowicie na tym, jak pokonać Sébastiena Ogiera. Podobnie jak w Monte Carlo (19-22 stycznia), Cali podjął duże ryzyko, aby nadrobić zaległości i utrzymać presję. z powodzeniem. Po SS 12 różnica osiągnęła szczyt 32 cali, ale podczas gdy piekielny ES Sleeping Warrior wymagał ostrożności i cierpliwości, Rovanperä po raz kolejny pokazała swoje mistrzostwo w deszczu. Oprócz korzyści z dwóch dołków na Ogier, kędzierzawy dzieciak był bezbłędny na Storm. Zmniejszając o połowę swoje opóźnienie, pozwolono mu wierzyć w niedzielę z udziałem. Tam na „placu budowy” SS14 pokazał wszystkie nerwy. ” Wiedziałem, że nikt nie chce atakować na tym bardzo wybiórczym etapieuśmiechnął się złośliwie. To był dobry moment, żeby czegoś spróbować. Naciskaliśmy mocno, ale nie ryzykowaliśmy. Nagle z powrotem do 8’6 od Ogiera, Kalle może myśleć o wygranej.

Wygodna mistrzowska jazda

Teraz jego kolega z drużyny był pod presją, był gotów wykorzystać najmniejszą porażkę Francuza, ale ten był zbyt solidny. Podczas gdy różnica wciąż się zmniejszała, Ogier nie popełnił błędu, który mógł przekreślić zwycięstwo w obozie młodzieżowym. Spowolniony przez swój astmatyczny silnik z powodu fech-fech, który połknął w SS18, Rovanperä nie był w stanie wycelować w 5-punktowy na Power Stage, co frustrowało go, że nawet nie próbował się ukryć. ” Zawsze staram się wygrywać, a kiedy mi się nie udaje, nie mogę być usatysfakcjonowanyBłaga ten, który przeżył trzy dni bez popełnienia błędu lub przebicia. Na ostatnim odcinku zabrakło mi sił. Jest rozczarowanie. Zdaję sobie sprawę, że to dobry proces turniejowy, ale kiedy jesteś tak blisko wygranej, irytujące jest nie mieć go. Kilka godzin po zakończeniu jego sytuacja uległa dalszej poprawie po dyskwalifikacji Thierry’ego Neuville’a. Oprócz wygodnej przewagi (41 punktów nad Evansem i 42 nad Augerem), Calle radzi sobie z rundami, które odpowiadają mu na papierze (Estonia i Finlandia). A jego zmęczony kolega z reprezentacji Francji nie będzie tam, by blokować mu drogę do sukcesu… i tytułu.