Dla Victora Wimpanyamy zwycięstwo smakuje jak odkupienie meczu przeciwko Lakers

Victor Wimbanyama świętował to zwycięstwo nieco częściej niż zwykle. Krzycząc z całych sił, 19-letni Francuz wzniósł ręce wysoko w niebo i nawoływał kibiców Teksasu, aby cieszyli się tą chwilą. Śpiewać, klaskać i wykrzykiwać miłość do Tottenhamu.

Nad pięcioma banerami swojej drużyny z tytułem NBA „Wimpy” odnoszący sukcesy zawodnik (13 punktów, 15 zbiórek) świętował to zwycięstwo tak, jakby było… „To był mecz play-off”., finałowe etapy najbardziej prestiżowej ligi koszykówki w Ameryce Północnej. W piątek 15 grudnia na własnym boisku Spurs pokonali Los Angeles Lakers (129:115). Daleki od nieistotnego sukcesu po osiemnastu porażkach z rzędu i niepokonanym rekordzie franczyzy.

Matka Victora Wimbanyamy, Elodie Di Futtorio, była koszykarz wysokiego szczebla, również była częstym świadkiem meczu, spędzając ostatnie sekundy meczu, oklaskując wszystkie osiągnięcia San Antonio. Po podpisaniu koszulki młodej fanki jej syn poświęcił czas, aby się z nią przywitać, zanim opuścił scenę.

Jak powiedzieć „wszystko jest możliwe” po francusku?Jeden z najbardziej zagorzałych kibiców Tottenhamu, Ricardo Fernandes, szybko zapytał w sieci społecznościowej X. wszystko jest możliwe. Teksańczycy zaprosili się tam, gdzie najmniej się ich spodziewaliśmy, czyli przeciwko jednemu z faworytów do tytułu w tym sezonie. Poszukując zwycięstwa od 2 listopada i osiągając ostateczny sukces przeciwko Phoenix Suns, przełamali klątwę. Magia Świąt przed ich czasem…

Wesoła szatnia w Teksasie

Poprzedniego dnia Victor Wimbanyama przebrany za Świętego Mikołaja rozdawał prezenty i bilety na mecze najbardziej upośledzonym rodzinom w zachodnim San Antonio. „To naprawdę zabawne widzieć, jak wdzięczne i szczęśliwe są dzieci za rzeczy, które zajmują nam tylko pięć minut tu i tam”.Zostało to potwierdzone przez zainteresowaną osobę, która następnie zjadła kolację we włoskiej restauracji ze swoimi kolegami z drużyny.

Jego radość wzrosła dziesięciokrotnie w piątkowy wieczór po tym sukcesie, który był jak zbawienie. „Kopę lat, Wimpy oddycha. Jestem uzależniony od wygrywania, dlatego żyję. Odzyskanie tego momentu będzie wymagało ciężkiej pracy, ale wróciliśmy. » Słowa te mogą być nieco przesadzone, ale najlepiej świadczą o przepełnionych pragnieniach ambitnego młodzieńca.

Przepełniona radością, okrzykami radości i głośną muzyką szatnia Teksańczyków zdawała się podzielać opinię o cudownym Francuzie. Faworyt zbliżających się Igrzysk Olimpijskich wie, że droga na szczyt NBA jest wciąż długa i kręta. Na początku października dał do zrozumienia, że ​​chce wykorzystać ten sezon „Zbliż się nawet o 1% do akcji”..

Masz 50% tego artykułu do przeczytania. Reszta jest zarezerwowana dla abonentów.