„Arte Europe – The Weekly”: francusko-niemiecki kanał skupia się na kontynencie. Część druga

Europejskie Stowarzyszenie Telewizji (sztuka), jest to francusko-niemiecki projekt stworzony przez Mitterranda w dekadencji i obsesję na punkcie europeizmu złożonego z pięknych przemówień i dobrych uczuć.

Uwielbiany przez nauczycieli szkół średnich sympatyzujących z socjalistami i innymi intelektualistami wątpliwego poziomu, kanał ten jest mediami publicznymi należącymi do Arte France, której radzie nadzorczej przewodniczy Bernard-Henri Levyoraz niemiecka firma Arte Deutschland TV. Tylko trzydzieści sztuka uruchamia cotygodniowy program informacyjny prezentowany w językach innych niż francuski i niemiecki, Inicjatywa, którą szczególnie pochwalił świat Angażuj partnerów medialnych o udowodnionych powiązaniach politycznych. Po ogólnym omówieniu, oto druga część naszej ankiety, dotycząca partnerstw w Polsce, na Węgrzech iw Hiszpanii, wszyscy kibice.

Gazecie Weborczejna linii frontu przeciwko rządowi polskiemu

Gazecie Weborczej to polska gazeta codzienna, która ma również dwie strony internetowe, które są nierozerwalnie związane z jej założycielem, Adamem Michnikiem, archetypem środkowoeuropejskiego dysydenta nawróconego na liberalną myśl liberalną. Prawdziwa polska gwiazda francuskich mediów wspierała Michnika, Ariane Thedrell została opisana jako „sumienie moralne” Polski w 2010 roku Le Figarood 2015 roku nigdy nie przepuszcza okazji, by otwarcie atakować swoich konserwatywnych przeciwników politycznych w Polsce w biznesie.

Pierwszy „niezależny” dziennik w Europie Wschodniej w 1989 rokuI Gazecie Weborczej („Przegląd Wyborczy”) stał się fabryką w tradycji liberalnego katechizmu europejskiego. Systematycznie media te wykonują pracę podważania polskiego rządu, ale najwyraźniej lubią płukać gardło terminem „wolne i niezależne” dziennikarstwo.

Dobry przykład tej niezależności: Gazecie Weborczej Współpracowałem z świat w kontekście projektu Europa, podczas gdy Adam Mechnick został zauważony w 2015 roku przez energicznego mężczyznę Andre Glucksmana w codziennych felietonach French Evening. Swoją wizję niezależności dziennikarskiej przedstawił w 2017 r. świat Opisuje Adama Mechnicka jako „starego wroga Prawa i Sprawiedliwości”. [le par­ti au pou­voir en Pologne] ».

Gazecie Weborczej Jest źródłem dla wszystkich zachodnich mediów potępiających politykę polskiego rządu, który czerpie informacje z kanałów znanych w Polsce jako najbardziej brutalne wobec partii Prawo i Sprawiedliwość. To rzeczywiście Adam Mitschnick w 2013 roku dokonał tego Der SpiegelI Porównał premiera Węgier Viktora Orbana do Adolfa Hitlerajednocześnie ostrzegając Niemców przed autorytarnym i faszystowskim Jarosławem Kaczyńskim.

Jeśli chodzi o finansowanie i partnerstwa, Gazecie Weborczej Demonstruje też ową szczególną „niezależność”. Właścicielem tego nośnika jest grupa Agora SA, notowana na giełdzie grupa medialna współzałożona przez Adama Mechnicka, a także amerykańska firma Cox Communications i Media Development Investment Fund, finansowe ramię sieci wpływu George’a Sorosa. O jego bliskości z lobby LGBT świadczy zwłaszcza jego sekcja Wysokie obcasy (Wysokie obcasy) i jej stronniczość w protestach feministycznych i proaborcyjnych, jakie miały miejsce w Polsce w ostatnich latach. Wreszcie w 2017 roku te liberalne, liberalne media posunęły się tak daleko, że błagały Unię Europejską o pieniądze, aby zapewnić sobie bezpieczeństwo finansowe.

I na koniec: Adam Mitschnick jest członkiem Sorosian Project Syndykat projektu, platforma medialna 506 finansowana przez Fundacje Społeczeństwa Otwartego George’a Sorosa. Na tej platformie znajduje się plikBurmistrz Budapesztu, przeciwny Orbánowi, Gergely Karacsony, napisał we wrześniu 2021 r. felieton zatytułowany „Demokracja może znowu wygrać”..

teleksWszyscy przeciwko Viktorowi Orbanowi

Stali czytelnicy Ojim znają węgierskie media internetowe założone w 2020 r., których uruchomienie umożliwiła w szczególności antyrządowa demonstracja zorganizowana 24 lipca 2020 r. w Budapeszcie przez probrukselską partię Momentum, w której 2 euro obejmowało – posłowie przeciwni Węgrzy są pod silnym wpływem polityki rządu Orbána, Catalina Cheha i Any Donath.

Historia sukcesu Portal węgierskiego liberała, który w ciągu kilku tygodni stał się punktem odniesienia dla liberałów, postępowców i „przebudzonej” młodzieży w Budapeszcie, skorzystał także z przysług w postaci transferu 200 tys. euro od czeskiego miliardera Bakali Zdeněka , blisko fundamentów George’a Sorosa. teleks Szybko wiedział, jak uzyskać dostęp do najbardziej prestiżowej gałęzi europejskich mediów autostradowych.

W listopadzie 2021 r. Veronica Monk, ówczesna redaktor naczelna węgierskiego portalu, donosiła z Brukseli o zainteresowaniu, jakie wzbudził. teleks Przed pogrążoną w zaangażowaniu publicznością zebraną na European News Forum, galę, której kuratorami są kuratorzy Thierry Breton i Wiera JourovaGdzie był dyrektorem generalnym Reuters InstituteFrancja Agencja prasowaa także dziennikarze z TFI Lub Gazeta Weborkaby zaplanować utworzenie „Europejskiej Izby Prasowej”, finansowanej kwotą 1,76 mln euro i złożonej z najzdrowszych agencji informacyjnych na kontynencie.

Zwolennik „wolnego i niezależnego” dziennikarstwa, Telex bezwstydnie ogłosił w styczniu 2023 r., że otrzyma 740 700 USD w ciągu dwóch lat od Biura Demokracji, Praw Człowieka i Pracy), organu bezpośrednio powiązanego z Departamentem Stanu, Departamentem Stanu USA . Duża suma uzyskana w ramach projektu młodzieżowego ośrodka szkolenia dziennikarskiego.

Choć nikogo to już nie dziwi, zawsze powinniśmy pamiętać o następującej kwestii: na Węgrzech media są finansowane z zagranicy, w kwietniu 2022 roku wybuchła afera z finansowaniem przez USA antyorbańskiej kampanii opozycyjnej na kwotę ponad 7 mln euro, organizacje takie jak Amnesty International otwarcie ingerują w węgierskie sprawy wewnętrzne, ale prasa głównego nurtu nigdy nie wspomina o ingerencji Zachodu w sprawy węgierskie, podczas gdy ta ostatnia nigdy nie przepuszcza okazji, by oskarżyć Orbána o bycie płatnikiem Putina.

Teleks nie jest medium „niezależnym i obiektywnym”. Wszystkie ich treści zawierają bezpośredni lub pośredni cel pociągnięcia łodzi wyzwolenia w tym samym kierunku, co brukselska elita, amerykańscy Demokraci, urocza Ukraina, lobby LBGT, program bezpieczeństwa biologicznego, imigracja poza Europę, wymuszenia przeciwko praworządności , potępienie A Koalicja rządowa, która od 2010 roku czterokrotnie wygrała wybory parlamentarne większością dwóch trzecich głosów.

El Paisgłówne wsparcie medialne sił socjalistycznych na miejscu

Założona w 1976 roku, sześć miesięcy po śmierci Francisco Franco, hiszpańska gazeta codzienna El Paisobecnie plasowany na środku lewicy, jest obecnie najczęściej czytanym w Hiszpanii z nakładem 165 000 egzemplarzy w 2018 r. i nieco ponad 1 milionem czytelników w 2020 r. Zwykle nadaje ton międzynarodowym mediom zainteresowanym Hiszpanią, ponieważ pozostaje głównym organem prasowym, który Konsultowali się z nią zagraniczni dziennikarze poszukujący informacji o naszych sąsiadach zza Pirenejów.

El Pais Pierwotnie był to głęboko liberalny dziennik, zgodnie z tzwEl Sol, której prezesem był José Ortega y Gasset, światowej sławy filozof. Ponadto jednym z założycieli jest jeden z jego synów, José Ortega SpotornoEl Paisz otwartymi postaciami z poprzedniego reżimu, takimi jak Manuel Fraga Iribarn czy José María de Arilza.

Pod przywództwem Juana Luisa Cibriana Ichari – byłego dyrektora informacyjnego telewizji publicznej i syna wojującego frankistę –, El Pais Szybko stał się dziennikiem referencyjnym młodej hiszpańskiej demokracji, pozostając wiernym swoim podstawowym wartościom: liberalizmowi, europejski i poparł konstytucję z 1978 r. Zwrot nastąpił w 1982 r., roku pierwszego zwycięstwa wyborczego Hiszpańskiej Socjalistycznej Partii Robotniczej Felipe Gonzáleza, kiedy gazeta stopniowo zajęła się kwestią rządu. Jednym z powodów tego wsparcia, ale nie jedynym, było faworyzowanie Sahiba przez władzeEl PaisPrisa Group, która pomogła stworzyć potężny konglomerat medialny, w szczególności poprzez koncesje na zarządzanie Canal Plus Hiszpania lub radia Sekretktóry do dziś pozostaje numerem jeden w kraju.

Zabójca bez granic i bez umiaru z rządu centrum Jose Marii Aznara (1996-2004), El Pais Przyjmuje krytyczny ton w stosunku do swojego socjalistycznego następcy José Luisa Rodrígueza Zapatero, co podtrzymał podczas pierwszych wyborów Pedro Sáncheza na czele Partii Socjalistycznej w 2014 roku. El Pais Woleli nawet opuścić to ostatnie dwa lata później. Kiedy Sanchez wrócił do gry, by dojść do władzy w 2018 r., El Pais Jej menedżer zwalnia ją po kilku dniach. z, Znów stał się głównym wsparciem obecnego rządu Pedro Sancheza I koalicja parlamentarna, na której się opiera. I odwrotnie, jest krytyczny wobec „prawicy” i „alternatywnej prawicy”.

Centralna redakcja mieści się w Madrycie, ale może liczyć na oddziały w kilku innych hiszpańskich miastach (Barcelona, ​​Walencja, Sewilla, Bilbao i Algeciras). Ma również dwie edycje latynoamerykańskie, jedną w Mexico City i jedną w São Paulo. Gazeta należy do hiszpańskiej grupy medialnej Brisa i jest obecna nie tylko w prasie, ale także w telewizji i radiu. Ta grupa jest również właścicielem gazety sportowej dowcipnyz Dziennika Ekonomicznego Cinco Dias I hiszpańska wersja Poczta Huffingtona. W sprawach radiowych jest właścicielem blokada SER (Left Radio) oprócz wielu muzycznych stacji radiowych. Wreszcie jest właścicielem grupy redakcyjnej Santillana, która od ponad 50 lat jest obecna w Hiszpanii i 21 krajach Ameryki Łacińskiej.

Głównymi udziałowcami Prisy są brytyjski fundusz inwestycyjny Amber Capital (ok. 30% udziałów), jej właścicielem jest francuski finansista pochodzenia libańsko-ormiańskiego Joseph Ogurlian, kanadyjska firma nieruchomościowa Oviedo Holdings (10%) oraz francuski firma telekomunikacyjna. oraz grupa rozrywkowa Vivendi (9%), hiszpańska firma Rucandio (7,6%, należąca do zamożnej rodziny Polanco, bardzo wpływowej w dziedzinie mediów) i hiszpańska grupa Global Alconaba (7%, kontrolowana przez krewnych hiszpańskich Robotników Socjalistycznych Impreza).

Inni akcjonariusze Prisy to meksykański miliarder Carlos Slim, Santander (główny bank w Hiszpanii), meksykański biznesmen Carlos Fernandez Gonzalez i hiszpańska firma telekomunikacyjna Telefónica.

Kontynuacja ostatniej części dotyczącej partnerstw we Włoszech, Grecji i Belgii.