W końcu zauważylibyśmy dziwną supernową z wychwytywaniem elektronów

międzynarodowy zespółastrofizycy Przychodzi ogłosić, że pierwszy przekonujący przykład tego typu Supernowa Alien jest przewidziany teoretycznie od prawie 40 lat, w szczególności przez: symulacja numeryczna Wiem, w końcu zostało odkryte. Ci badacze opublikowali artykuł w: astronomia naturalna (Kopia dostępna pod adresem arXiv) wokół supernowej SN 2018zd, które miały miejsce w galaktyka NGC 2146, około 31 milionówlata świetlne z droga Mleczna.

Fotony Od SN 2018zd padło pierwsze miejsce w sieci Obserwatorium Las Cumbres Ale od czasu supernowej ma kilka anomalia co nie pozwalało jej zmieścić się w ramach dwóch głównych obecnie znanych typów supernowych, astrofizycy zagłębili się w astronomiczne archiwa noosfer, które zachowały pamięć o obserwacjach galaktycznych NGC 2146, zrób to z teleskop Hubble’a. Zdjęcia tej galaktyki spiralnej, położonej w Konstelacja z żyrafa, ujawnił, żegwiazda Poprzednik SN 2018zd był masywną gwiazdą, o której mówi się, że znajduje się w super asymptotycznej gałęzi gigantów (Super zbieżna gałąź gigant lub Sagb w języku angielskim).

Astrofizyka jądrowa, klucz do supernowych

Przypomnijmy, że na początku lat 30. astrofizycy Walter Bade i Fritz Zwicky zdali sobie sprawę z konieczności wprowadzenia nowej kategorii w astronomii. powieść, te jasne, przechodzące gwiazdy pojawiają się na niebie tylko raz, a następnie znikają na zawsze. Nazwa, którą proponują, przyniesie fortunę: Supernowa. En compagnie de Rudolph Minkowski, astronom A bratanek słynnego matematyka Hermanna Minkowskiego Buddy zdaje sobie sprawę, że te supernowe można również podzielić na dwa typy, w zależności od linie widmowe oraz charakterystyka krzywych blasku, których zmiany zmieniają się w szczególności w ciągu kilku tygodni. Inne sekcje zostaną dodane, ale ta praca jest źródłem nowoczesnej taksonomii z SN II i SN Ia.

Również w latach 30. Walter Bade i Fritz Zwicky, wkrótce po odkryciu Chadwicka neutron W 1932 roku niektóre supernowe to masywne eksplozje. towarzyszyćZawalić się Gwiazdy, które staną się gwiazdy neutronowe. W 1938 r. Robert Oppenheimer Wykorzystuje, wraz ze swoim uczniem Wołkowem, wyniki Richarda Tolmana dotyczące pól płynnych w ogólna teoria względnościi dokonuje pierwszych rzeczywistych obliczeń koncepcji gwiazd neutronowych. Już w 1939 roku ci dwaj badacze przedstawili je jako jądra atomowe wielkości gwiazdy. Wraz z kolegą Hartlandem Snyderem, Oppenheimer zbada, co dzieje się z takimi obiektami, gdy zapadają się grawitacyjnie, kładąc podwaliny pod teorię czarne dziury.

Produkcja gwiazd neutronowych zwykle ma miejsce, gdy gwiazda ma co najmniej 10 . szerokie rzesze Ogniwa słoneczne, których rdzeń zawierający żelazo nie jest już miejscem reakcji termojądrowych, wytwarzają wystarczającą ilośćenergia w formie fotonów, dzięki czemu ciśnienie promieniowania Powstały może konflikt powaga od gwiazdy. Następnie zapada się, tworząc supernową SN II. Podczas tego załamania stres staje się taki Elektrony O żelaznych rdzeniach można łączyć z protony dać neutrony i strumień neutrin Zgodnie z odwrotną reakcją reakcji rozpadu przez Radioaktywność beta.

W przypadku SN Ia sytuacja wygląda zupełnie inaczej. Wszystko zaczyna się od gwiazdy o masie mniejszej niż 8 mas Słońca, która ewoluuje z utratą masy i kończy się obojętnym jądrem zawierającym jądraTlen Oparte na Węgiel Gruntownie. Reakcje termojądrowe również ustały w tym momencie i tak długo, jak zatrzymała się masa biały karzeł Nie poza sławnym Chandrasekhar حد limit (około 1,4 masy Słońca), gwiazda nie zapada się pod jej wpływem powaga Ponieważ istnieje Gaz rozkład elektronów względnych, jak mówimy w języku Fizyka kwantowa. Biały karzeł eksploduje z eksplozją termojądrową, jeśli otrzyma go od gwiazdy towarzyszącej ل Rzecz Przez akumulacja Tak bardzo, że jego masa przekracza masę Chandrasekhara.

Względny gaz elektronowy zaabsorbowany przez jądra

Uważny czytelnik zauważy, że do tej pory nie było wątpliwości co do losu gwiazd o masach od 8 do 10 mas Słońca. Aby konkretnie wyjaśnić los, który ich czeka, teoria supernowych elektronowych została sformułowana na początku lat 80. przez Kenichi Nomoto de University of Tokyo, a następnie przez innych astrofizyków jądrowych.

W przypadku tych gwiazd również ewoluują w białego karła, ale ich rdzeń zaczyna zawierać بال neon A ty magnez zamiast węgla. Nadchodzi czas, kiedy rozkładający się gaz elektronowy jest wychwytywany przez te jądra, mimo że gwiazda nie była wystarczająco masywna, aby wywołać reakcje termojądrowe prowadzące do żelaznych jąder.

Kiedy gaz elektronowy znika, ciśnienie zwyrodnieniowe Ponadto, co prowadzi do uwolnienia energii i grawitacyjnego załamania, dając nowy rodzaj supernowej, supernowej elektronowej, ale także z jądrem neutronów pozostałych po wybuchu.

Fakt, że gwiazda generatora SN 2018zd rzeczywiście była Sagb, a zatem miała wystarczającą masę, że wykryto anomalie składu chemicznego i że supernowa nie wytwarzała wielu pierwiastków radioaktywnych, przemawia za innymi właściwościami, które czynią SN 2018zd bardzo silnym kandydatem na gwiazdę. tytuł elektronicznej supernowej.

Jeśli tak jest, to daje nam to większą pewność co do hipotezy zaproponowanej w przypadku legendarnej supernowej 1054, której pozostałe są obserwowane do dziś, jak również powstałej gwiazdy neutronowej, która również jest pulsar. W rzeczywistości niektórzy astrofizycy ujawnili, że zgodnie z ówczesnymi danymi supernowa Mgławica Krab Był stosunkowo jasny w porównaniu z modelami SN II, które produkują gwiazdę neutronową. Doszli do wniosku, że jego jasność Mogła zostać sztucznie wzmocniona przez zderzenia supernowych z materią odrzuconą przez pierwotną gwiazdę, jak pokazano w przypadku SN 2018zd, oraz jak przewidują elektroniczne modele supernowych, przewidujące znaczne straty masy przed wybuchem gwiazdy.