Wilfredo León, kubański „biegacz”, który zrewolucjonizował polską siatkówkę

Bez wątpienia z Wilfredo Leonem. „Jestem gotowy na zdobycie złota, a nie srebra czy brązu”, podkreśla gwiazda polskiej selekcji. Po zwycięstwach w Lidze Narodów i Mistrzostwach Europy w 2023 roku jest faworytką Igrzysk Olimpijskich w Paryżu (26 lipca-11 sierpnia), co pozwoliło jej wywalczyć czołowe miejsca w światowych rankingach.

Nie wierzcie jednak, że ego najpotężniejszego serwerowego świata – w zeszłym roku przekroczył prędkość 138 km/h – urosło na tyle, że nie może przekroczyć drzwi hali sportowej w Antalyi w Turcji. W środę, 22 maja jego zespół zmierzy się z USA w pierwszej rundzie Ligi Narodów. Będzie to finał przed Igrzyskami Olimpijskimi w Paryżu, gdzie Francja będzie bronić tytułu w Tokio w 2021 roku.

„Jeśli dążysz tylko do podium, odpoczniesz, gdy osiągniesz swój cel. Tę mentalność odziedziczyłem po moim ojcu, który trenował zapasy., zastał Wilfredo Leona siedzącego z żoną Malcorzadą i dwójką z trójki ich dzieci. Natalia (7 l.) pożera talerz pierogów, a Selina (1 l.) lubi czołgać się pod stołem.

Zwolniony z treningów po skręceniu lewego kolana, które sprawiało mu ból od lat, 30-letni przyjmujący, który stał się atakującym, ma spotkanie. świat W restauracji w Nadarczynie, dwadzieścia kilometrów od Warszawy, do której był przyzwyczajony. Po sześciu sezonach w Perugii we Włoszech, skąd wywalczył potrójną koronę, zdobywając mistrzostwo i dwa Puchary Włoch, dla dobra swojej rodziny zmienił kolor na zielony, aby oddawać się wędkarstwu i strzelectwu sportowemu.

Rekord zwycięskich usług

Choć w życiu spokojny i zrelaksowany, jak potrafi być „zabójcą” na boisku, mistrz Europy rozumie hiszpański, polski, włoski, rosyjski czy angielski obojętnie. „Wolę mieszkać bliżej natury niż w hałaśliwym mieście. Nie potrzebuję wiele, żeby spakować domy i imprezować każdego wieczoru…”Ten pobożny katolik, obrzydliwy w języku Szekspira, był zwolennikiem uporządkowanego życia.

Oczywiście bycie gwiazdą drużyny z Perugii w Umbrii to nie jedyny atut. ” Staram się być pokorną osobą. Kiedy jestem sama, nie mam nic przeciwko odpowiadaniu na prośby, ale kiedy jestem w restauracji z dziećmi, nie mogę znieść, jak ktoś klepie mnie po ramieniu”., On tłumaczy.

W tym artykule powinieneś przeczytać 76,77%. Reszta jest zarezerwowana dla abonentów.