Gad El Maleh, producent „Bernadette de Lourdes”: „Za rok będziemy na Broadwayu”.

Jak trafiłeś na tę ofertę?

Gad Al-Maleh. Dziękuję mojemu przyjacielowi Gilbertowi Collierowi, jednemu z jego producentów. Podczas jednego ze spotkań mówił między innymi o tym projekcie i szybko go odłożył: „To przedstawienie o Bernadette Soubirous, Dziewicy i Lourdes i to cię nie zainteresuje”. Natychmiast przerwał. Nigdy w nim nie byłem. Lourdes wcześniej, ale jako producentowi, pomysł zrobienia stałego występu w tym mieście przemawia do mnie. To szansa, jakbyś miał propozycję przewiezienia „Jezusem” do Jerozolimy. Poza tym moje rodzinne miasto Casablanca jest mieszane z Bernadette. Po rozmowie z Roberto Ciorlio, innym producentem spektaklu, uświadomiłam sobie, że kościół… Odkryłem tam Matkę Boską, gdy miałem siedem lat, zwaną Notre Dame de Lourdes. To znak! Przekonałem się, że zadziałało, włożyłem w Bernadette całe serce, czas i pieniądze.

I zadziałało!

W pełni zarezerwowane każdej nocy! 1400 osób przybyłych z całej Francji, z pielgrzymki, z Chin, Japonii, Indii, Rosji… To, co mnie poruszyło, to widok tych wszystkich chorych, cierpiących i niepełnosprawnych ludzi przed sceną. Z 1400 miejsc zarezerwowano dla nich 140.

Covid-19 mógł pokonać Bernadette…

Podobnie jak całą branżę rozrywkową, dotknął nas kryzys zdrowotny, zatrzymaliśmy się i zrobiliśmy wersję muzyczną. Podróż była chaotyczna, ale ogień przedstawienia był zawsze obecny. Mamy tę samą obsadę co na początku, pomimo projektów każdego aktora. Emmę, Christophe Herota, Davida Bana i Sarah Caillebotte motywowała idea dotarcia do końca. Nie stracili motywacji i to mnie niepokoi.

Jaki jest sens pokazywania serialu w Paryżu?

W Paryżu istnieje ogromny aspekt publiczny, bez zamierzonej gry słów. Musimy odejść od kompleksu „amerykańskiego show”. Bernadette nie ma im nic do zazdrości. Nie tylko pod względem dodatkowych środków, ale także scenografii, przedstawienia teatralnego, bardzo eleganckiego, wyrafinowanego i nowoczesnego dzięki Serge’owi Denoncourtowi. (Dyrektor Quebecu). To nie tylko seria pięknych piosenek, ale między artystami istnieje wiele interakcji. Nigdy nie oglądałam „Bernadety” bez płaczu. Często płyną łzy, gdy David Pan wykonuje „Up”. Ale kiedy mam gościa, płaczę z otwartym tylko jednym okiem. (Śmieje się.)

Pojechała przedstawić „Bernadettę” Papieżowi pod koniec 2019 roku podczas Mszy św. w Watykanie.

To było zabawne! Denerwowaliśmy się, bo była tam cała ekipa i liczyliśmy, że Papież zwróci na nas uwagę pod koniec mszy. Kiedy Emma podeszła do niego i zaśpiewała mu „Madame”, on zamknął oczy i powiedział: „Ona jest piękna”. Poczuł siłę symboliki tej piosenki i jest to wspaniały obraz. Miałem okazję i zaszczyt spotkać się z nim twarzą w twarz przez ponad dwadzieścia minut 23 grudnia. To było szalone przeżycie. Udało nam się przedyskutować moje pytania dotyczące wiary – było to w momencie premiery mojego filmu („Reste un peu”, premiera 2022 r.) – o tożsamości żydowskiej, tożsamości chrześcijańskiej, braterstwie i piłce nożnej. Jego drużyna, Argentyna, właśnie zdobyła Puchar Świata i pogratulowałem mu. Obsypał mnie swoją dobrocią.