Szwecja wygrywa Eurowizję z piosenkarką Loreen

Liverpool: Szwecja, reprezentowana przez piosenkarkę Lorraine, wygrała Konkurs Piosenki Eurowizji po raz siódmy w sobotnią noc, wyrównując rekord Irlandii w finale zorganizowanym przez Wielką Brytanię w imieniu Ukrainy w Liverpoolu.

Z wytatuowanym tytułem Lauren została koronowana już w 2012 roku, będąc drugą artystką, która dwukrotnie wygrała Eurowizję po Johnnym Loganie dla Irlandii w latach 80. i pierwszą kobietą, która osiągnęła dublet.

„Surrealistyczna”, „wspaniała” reakcja piosenkarza „całkowicie przytłoczona”. Nie wykluczyłeś nowego posta. „Chodzi o kreatywność” – powiedziała na konferencji prasowej.

Największa szwedzka gazeta, Dagens Nyheter, nazwała jego niedzielne zwycięstwo „niesamowitym osiągnięciem”.

Tytuł kontynuuje „Lauren porusza publiczność jak mało kto”, opisując ją jako „przystępną”, „o wyglądzie i głosie, których nie można zignorować”.

Dziennik Aftonbladet okrzyknął „Królową Lotaryngię” po jej zwycięstwie, które przywróci Konkurs Piosenki Eurowizji do Szwecji w 2024 roku, w 50. rocznicę zwycięstwa zespołu ABBA w „Waterloo”.

O finał 67. edycji konkursu rywalizowało 26 krajów.

Piosenki o wojnie

Finlandia zajęła drugie miejsce, z piosenkarką Karegą, Izrael zajął trzecie miejsce, a Francja, reprezentowana przez Quebec La Zara, zajęła szesnaste miejsce.

Francja nie wygrała z Marie Myriam od 1977 roku.

Lauren zastępuje Ukraińską Orkiestrę Kalush, która triumfowała w ubiegłym roku piosenką „Stefania”, która łączy hip-hop i tradycyjną muzykę ukraińską. Eurowizja odbyła się w Wielkiej Brytanii, która w zeszłym roku zajęła drugie miejsce z powodu rosyjskiej inwazji na Ukrainę.

W tym roku reprezentował elektryczny duet Tvorchi, który zajął szóste miejsce z wychwalanym przez publiczność utworem „Heart of Steel”, inspirowanym ruchem oporu podczas miesięcznego oblężenia fabryki Azovstal w Mariupolu.

Kilka minut po występie na scenie Tvorchi napisał na Instagramie, że ich rodzinne miasto zostało zaatakowane przez Moskwę. Napisali, że Tarnopol „został zbombardowany przez Rosję, kiedy śpiewaliśmy na scenie Eurowizji o naszych silnych sercach, naszym uporze i naszej woli”. „Europa jest zjednoczona przeciwko złu w imię pokoju” – dodali.

Kilka piosenek, każda na swój sposób, wywołało wojnę. Jeśli chodzi o Szwajcarię, młody piosenkarz Remo Forer wyzwolił przesłanie pokoju w poważnym tonie piosenką „Watergun”.

Żelazna dyscyplina

Laureatka, Laura, zaśpiewała razem z nią „Tattoo”, popularny hymn o bezwarunkowej miłości.

Faworytem zakładów był Szwed. Jednak to nowe zaręczyny były dla niej niepozorne, dopóki nie posłuchała tej piosenki.

„Kiedy usłyszałam„ Tattoo ”, jeszcze zanim ktoś powiedział mi o Melodifestivalen (szwedzka selekcja, która decyduje o wejściu do Eurowizji), powiedziała dziennikowi Dagens: „Czułam szczęście zmieszane z przerażeniem. Zrozumiałam, że coś się dzieje”. Nic.

Potem schylił się do żelaznej dyscypliny, by zdobyć pierwszą stylizowaną strunę.

Naprawdę nazywa się Lauren Talhaoui, 39-letnia artystka urodziła się w Szwecji w rodzinie marokańskich rodziców berberyjskiego pochodzenia. Jako najstarsza z sześciorga dzieci, dorastała na przedmieściach Sztokholmu, gdzie mieszka do dziś. Jedna z jego sióstr, markiz Tainton, jest szefem kuchni i regularnie pojawia się w telewizji.

„Mam beduińskie korzenie, jestem Berberem, ale też Szwedką, chcę mieć własną tarkę do sera i ludzie dzwonią do mnie, zanim dotrę do domu” – dodała piosenkarka w tej gazecie, podczas gdy jej pochodzenie było wielokrotnie wyśmiewane przez skrajna prawica.

Finlandia była w zupełnie innym świetle z ostrym „Cha Cha Cha Cha” Karei i jej bulwiastym fluorescencyjnym zielonym gazetowym bolerkiem.

Podobnie jak w zeszłym roku z konkursu wykluczona została Rosja.

Ta wersja została wystawiona w Liverpoolu, ale w imieniu Ukrainy, której kolory, niebieski i żółty, były wszechobecne w mieście Beatlesów.

„To bardziej dla nich niż dla nas” – powiedziała Jenny Berchett, 70-letnia Brytyjka, ubrana w barwy Ukrainy.

„Kiedy przyjechałam wczoraj” do Liverpoolu, „płakałam” – wyjaśniła Lana Belko, Ukrainka, która od dawna mieszka w Wielkiej Brytanii, ponieważ niebieski i żółty są tak wszechobecne w mieście.