W najbliższy poniedziałek, 6 marca, o godz Komunikacja Od Międzynarodowego Funduszu Walutowego (MFW) w celu wyjaśnienia, jak niewiele informacji jest dostępnych na temat dyskusji między Marokiem a MFW na temat elastycznej linii kredytowej (LCM).
Maroko złożyło formalny wniosek o zawarcie umowy w ramach elastycznej linii kredytowej w kwocie równoważnej 5 miliardów dolarów. Wniosek ten został omówiony na nieformalnej sesji. innymi słowy, Nic jeszcze nie zostało zrobione.
Ostateczne porozumienie zostanie przyznane dopiero po zwołaniu Rady Dyrektorów MFW „w nadchodzących tygodniach”. rezolucja.
Maroko przedstawia swoją sprawę z korzyścią: Kristalina Georgieva, dyrektor zarządzająca Międzynarodowego Funduszu Walutowego Zamierzają zalecić zatwierdzenie umowy.
Kto może ubiegać się o LCM?
Elastyczna linia kredytowa jest instrumentem finansowym podobnym do linii ostrożnościowej i płynnościowej (PLL), którą Maroko było w stanie uzyskać i wykorzystać podczas kryzysu Covid w 2020 roku.
To są mniej więcej podobne mechanizmy. Obie linie mają na celu elastyczne reagowanie na potrzeby płynnościowe krajów członkowskich. Różnica polega na kryteriach kwalifikowalności.
LPL dotyczy krajów członkowskich MFW, których gospodarki są zasadniczo solidny, Ale kto został wystawiony na Niektóre podatności, które uniemożliwiają im skorzystanie z elastycznej linii kredytowej (LCM), Możemy czytać dalej Lokalizacja z Międzynarodowego Funduszu Walutowego.
Z drugiej strony Elastyczna Linia Kredytowa „ma na celu zaspokojenie zapotrzebowania na finansowanie ze strony istniejących krajów Udowodnione osiągnięcia polityczne i ekonomiczne w zapobieganiu kryzysom i rozwiązywaniu ich”.
Tym samym jest to instrument przeznaczony dla ograniczonej liczby krajów, które mają solidniejsze podstawy gospodarcze w porównaniu z obligacjami LPL.
Do tej pory pięć krajów zaprosiło LCM, a mianowicie Chile, Kolumbię, Meksyk, Peru i Polskę. Według Międzynarodowego Funduszu Walutowego żaden z nich nie wykorzystał jeszcze swojej linii kredytowej.
Proces kwalifikacji państwa członkowskiego opiera się na weryfikacji trzech zasad:
– Solidność jej podstaw ekonomicznych i ram instytucjonalnych.
– Ciągła stanowczość polityki gospodarczej, zarówno teraz, jak iw przeszłości.
– Zobowiązanie państwa do utrzymania tego samego kursu w przyszłości.
W przypadku kryteriów kwalifikowalności kraj, który chce uzyskać LCM, musi spełniać 9 kryteriów:
- wykonalność zewnętrzna
- Rachunek kapitałowy zdominowany przez przepływy kapitału prywatnego
- Udokumentowane doświadczenie w stałym dostępie do międzynarodowych rynków kapitałowych na korzystnych warunkach
- W momencie składania wniosku o układ ostrożnościowy, pozycja rezerwowa, pomimo potencjalnych problemów z finansowaniem bilansu płatniczego uzasadniających pomoc MFW, była względnie zadowalająca.
- Zdrowe finanse publiczne, w tym możliwość obsługi długu publicznego
- Inflacja pozostaje niska i stabilna dzięki rozsądnej polityce pieniężnej i kursowej
- Zdrowy system finansowy i brak problemów z wypłacalnością, które mogłyby zagrozić stabilności systemu
- Skuteczny nadzór nad sektorem finansowym
- Integralność i przejrzystość danych statystycznych
Maroko przechodzi na wyższy etap z Międzynarodowym Funduszem Walutowym
Tak więc, domagając się LCM, Maroko przechodzi na wyższy etap w swoich stosunkach z MFW. Bo jeśli Królestwo zdobędzie zgodę instytucji międzynarodowej, to już samo w sobie jest uznaniem solidności jego podstaw ekonomicznych i zdolności radzenia sobie z kryzysami.
„Twierdzenie o takim narzędziu jest potwierdzeniem pewnego poziomu odporności, ewolucji naszej sytuacji makroekonomicznej i naszej zdolności do zarządzania kryzysami, które następowały jeden po drugim” – stwierdza źródło zbliżone do akt.
Wykorzystanie tego narzędzia przez Maroko ma kilka zalet. Oprócz międzynarodowego uznania, że ta umowa narodzi się w kraju, co będzie brane pod uwagę przez różnych partnerów, agencje ratingowe i inwestorów…, jest to cenne ubezpieczenie, z którym trzeba się liczyć Szoki zewnętrzne, a tym samym utrzymanie stabilności makroekonomicznej kraju i umożliwienie mu podążania ścieżką reform strukturalnych.
Podobnie jak wszystkie inne gospodarki, gospodarka marokańska pozostaje podatna na wstrząsy zewnętrzne, zwłaszcza w kontekście dużej zmienności i niepewności. Trwająca wojna rosyjsko-ukraińska, zagrożenia geologiczne iRosnące ceny energii i produktów żywnościowych, recesja gospodarcza w strefie euro i zaostrzenie międzynarodowych warunków finansowych… to zagrożenia, przed którymi musimy się chronić.
LCM to środek ostrożności, który należy podjąć W ramach proaktywnego podejścia. Rezerwa w wysokości około 51 miliardów dirhamów, jeśli decyzja Międzynarodowego Funduszu Walutowego będzie pozytywna.
Dlaczego 5 miliardów dolarów, nie więcej, nie mniej? Jeśli chodzi o to pytanie, źródło zaznajomione z tą sprawą przypomina nam, że LCM nie ma ograniczeń ani pułapów. „DrW zakresie, w jakim akta są zgodne i kryteria są spełnione, kraj i MFW mogą swobodnie omawiać kwotę „- wyjaśnia nasze źródło. Aby kontynuować, „To swego rodzaju ubezpieczenie od szoku zewnętrznego. Stamtąd On powinien Wyobraź sobie te potencjalne wstrząsy i przestudiuj potencjalny wpływ. Więc ta kwota jest wynikiem Wykonano symulacje, aby wyrazić finansowanie potrzebne do uporania się z tym” – wyjaśnia nasze źródło. „Ta symulacja może uwzględniać szok spowodowany cenami ropy lub towarów, wzrostem w strefie euro i jego wpływem na bezpośrednie inwestycje zagraniczne, przychody z turystyki lub wpływ globalnego popytu kierowanego do Maroka itp.”
5 miliardów dolarów to kwota wymagana na tym etapie. Jednak nic nie stoi na przeszkodzie, aby to się zmieniło zgodnie z dyskusjami z MFW.
Koszt LCM
Kolejnym pytaniem, które się pojawia, jest koszt tej linii. Według strony internetowej MFW „Koszt pożyczki w ramach FCL jest taki sam, jak koszt alternatywnego rozwiązania MFW, linii ostrożnościowej i płynnościowej (PLL)”:
>> Opłata za zaangażowanie: MFW określa, że gdy kraj zdecyduje się skorzystać z zasobów MFW jako środek zapobiegawczy, musi uiścić roczną opłatę za zaangażowanie od kwoty, którą można wypłacić w ciągu 12 miesięcy. Ta prowizja zostanie mu zwrócona proporcjonalnie, jeśli zdecyduje się wycofać z tych zasobów w odpowiednim okresie. Opłata za zaangażowanie wzrasta w zależności od dostępnego poziomu dostępu w okresie 12 miesięcy (15 punktów bazowych do kwoty 115%, 30 punktów bazowych do kwoty od 115 do 575% i 60 punktów bazowych do kwoty powyżej 575%).
>> Cena kredytu. Podobnie jak w przypadku innych umów MFW, stopa procentowa mająca zastosowanie do pożyczonych kwot obejmuje:
1) ustaloną na rynku stopę procentową Specjalnego Prawa Ciągnienia (SDR), do której doliczana jest marża (obecnie 100 punktów bazowych), która stanowi tzw. podstawową stawkę prowizji,
2) Dodatkowe prowizje uzależnione od pożyczanej kwoty i okresu kredytowania. Dodatkowa opłata w wysokości 200 punktów bazowych jest stosowana do niespłaconego kredytu, który przekracza 187,5% kwoty kraju członkowskiego. Jeżeli po trzech latach niespłacony kredyt pozostaje powyżej 187,5% kwoty, dodatkowa opłata wzrasta do 300 punktów bazowych. Te dodatkowe opłaty związane z kwotą i czasem trwania mają działać odstraszająco na przedłużone korzystanie z dużej ilości zasobów MFW.
>> Opłata prowizyjna. Opłata za wypłatę w wysokości 50 punktów bazowych jest pobierana od kwoty każdej wypłaty.
„Miłośnik muzyki. Miłośnik mediów społecznościowych. Specjalista sieciowy. Analityk. Organizator. Pionier w podróżach.”
More Stories
Ta polska firma produkuje w 100% biodegradowalne talerze i sztućce z wykorzystaniem pszenicy
Toupret kupuje konkurenta w Polsce
Drobiarski gigant LDC jest w trakcie przejęcia fabryki Konspolu w Polsce